ლენფილმი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„ლენფილმი“
ტიპი ღია სააქციო საზოგადოება
დარგი კინემატოგრაფი
დაფუძნდა 5 მარტი, 1914
სათავო ოფისი სანქტ-პეტერბურგი, რუსეთი
პროდუქცია ფილმები, დოკუმენტური,
ანიმაციური
საიტი lenfilm.ru

კინოსტუდია „ლენფილმი“ (რუს. Ленфильм) — უძველესი კინოკომპანია რუსეთში. შეიქმნა 1914 წლის 5 მარტს, როგორც სკობელევის კომიტეტის სამხედრო კინემატოგრაფიული განყოფილება. 1918 წლის 30 აპრილს მის ბაზაზე შეიქმნა პეტროგრადის კინოკომიტეტი. 2019 წლამდე ეს თარიღი კინოსტუდიის შექმნის დღედ ითვლებოდა.[1] [2]

კინოსტუდია მდებარეობს კამენოსტროვსკის გამზირზე №10-ში, სანქტ-პეტერბურგის პეტროგრადის მხარეს. 4 ჰექტარ ტერიტორიაზე 10 კორპუსში (40 ათასი მ²) არის 5 პავილიონი, დეკორატიული და ტექნიკური საშუალებების, ასევე გადაღების მოსამზადებელი სახელოსნო; მონტაჟის, გადაღების მოწყობილობები, განათებისა და ხმის აღჭურვილობა, საგრიმიორო, კოსტიუმებისა და რეკვიზიტების საწყობი. 1960-იანი წლებიდან განყოფილებების ნაწილი განლაგებულია ახალ ტერიტორიაზე ფიჭარში (სანქტ-პეტერბურგის ისტორიულ რაიონში) [3], არის 5 საწარმოო შენობა ორი კინოსტუდიით, საერთო ფართობით 26,5 ათასი მ². 2000-იანი წლების დასაწყისისთვის ახალი ტერიტორია 16 ჰექტარი იყო, ახლა ტერიტორიის ნაწილი ქალაქს გადაეცა საბინაო მშენებლობისთვის.[4]

ლენფილმის სტუდიაში 1500-მდე სრულმეტრაჟიანი მხატვრული ფილმია გადაღებული.

კინოსტუდიის ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სკობელევის კომიტეტის [5] სამხედრო კინემატოგრაფიული განყოფილება ნაციონალიზებულ იქნა 1918 წლის მარტში და 30 აპრილს მის საფუძველზე შეიქმნა ჩრდილოეთ კომუნების პეტროგრადის კინოკომიტეტი, რომელსაც ხელმძღვანელობდა დიმიტრი ლეშჩენკო. კინოკომიტეტი განთავსდა განათლების სახალხო კომისარიატის შენობაში.

სკობელევის კომიტეტის კინოსტუდია, მისი კინოლაბორატორია და სადისტრიბუციო ოფისი პეტროგრადში გადაიქცა პეტროგრადის კინოკომიტეტის საწარმოო, ტექნიკურ და ოპერატიულ ბაზად. გარდა მოძრავი და უძრავი ქონებისა, პეტროგრადის კინოკომიტეტმა მემკვიდრეობით მიიღო კინოგანყოფილების „ადამიანური რესურსებიც“: ოპერატორები, რეჟისორები, ტექნიკური პერსონალი.[6]

1918 წელს კინოკომიტეტთან გაიხსნა კინოწარმოების განყოფილება სოციალური ქრონიკის განყოფილებით, რომელსაც ხელმძღვანელობდა გრიგორი ბოლტიანსკი. მისი ხელმძღვანელობით განხორციელდა ქვეყნის ცხოვრების მთავარი მოვლენების გადაღება. მუშაობა დაიწყო მხატვრული ფილმების წარმოების განყოფილებამ.[7] 1918 წლის 7 ნოემბერს გამოვიდა პირველი მხატვრული პროპაგანდისტული ფილმი „შემჭიდროება“, რომელიც გადაღებულია ანატოლი ლუნაჩარსკის სცენარის მიხედვით პეტროგრადის კინოკომიტეტის შენობაში. მისგან იწყება სტუდიის ისტორიის ათვლა.[8]

1919 წლის 27 აგვისტოს ლენინმა ხელი მოაწერა ბრძანებულებას მთელი ფოტო და კინემატოგრაფიული ინდუსტრიის განათლების სახალხო კომისარიატის იურისდიქციაში გადაცემის შესახებ. 1919 წლის ბოლოს მთელი კინოინდუსტრია და კინოდისტრიბუცია გახდა სახელმწიფოს საკუთრება. თუმცა, სრულფასოვანი მხატვრული ფილმების შექმნის საკითხი მაინც არ მოგვარებულა.[7]

1922 წელს პეტროგრადის რეგიონალური ფოტოფილმების კომიტეტი გადავიდა სერგი რადონეჟელის (ამჟამად ჩაიკოვსკის) ქუჩაზე №30 და გადაკეთდა ფოტოგრაფიისა და კინემატოგრაფიის ჩრდილო-დასავლეთის რეგიონალურ სამმართველოდ — „Севзапкино“. ახალი ორგანიზაციის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მიმართულება იყო საკუთარი ფილმების წარმოების დამკვიდრების მცდელობები. თუმცა, მას გადაღებების ადგილი არ ჰქონდა. ყოფილი კინოსტუდია, რომელიც რევოლუციის შემდეგ გაიხსნა, 1920-1921 წლებში უმოქმედების გამო დაინგრა, „აკვარიუმის“ ფართი კი ყოფილმა მფლობელმა იქირავა, რომელმაც იქ ბანქოს კლუბი მოაწყო. შედეგად, ზამთრის ბაღის მეზობელ სახლში, №28-ში ახალი სტუდია აღიჭურვა, სადაც გადაიღეს პირველი ფილმი „უსასრულო მწუხარება“ (1922).[7]

მ. ცეიტლინის მოგონებების მიხედვით, რომელმაც 1926 წლის იანვარში დაიწყო მუშაობა „Севзапкино“-ში, სტუდიას ასევე ეკავა რამდენიმე ოთახი შენობაში ნეველის გამზირის ლუწი ნომრების მხარეს.[9]

1924 წლიდან პეტროგრადის მხარეზე ყოფილი „აკვარიუმის“ და მის მიმდებარე ბაზრის ტერიტორიაზე შენდებოდა დიდი კინოფაბრიკა, რისთვისაც გერმანიაში იყიდეს კინოტექნიკა, ქიმიკატები და კინოფირები [7] .პოლიტიკური და ეკონომიკური გარემოებების გამო კინოფაბრიკა ხშირად იცვლიდა სახელს:

ლენფილმის ერთ-ერთი პავილიონი კამენოოსტროვსკის გამზირზე
  • 1922-1925 — ქარხანა „სევზაპკინო“
  • 1925-1926 — ქარხანა „ლენინგრადინო“
  • 1926-1930 — ლენინგრადის ქარხანა „სოვკინო“
  • 1930-1932 — ლენინგრადის ქარხანა „სოიუზკინო“
  • 1932-1933 — ლენინგრადის ქარხანა „როსფილმი“
  • 1933-1934 — ლენინგრადის ქარხანა „სოიუზფილმი“
  • 1934 — ლენკინკომბინატი
  • 1934-1935 — ლენინგრადის ქარხანა „ლენფილმი“
  • 1935-1936 — ლენინგრადის ლენინის ორდენოსანი კინოფაბრიკა „ლენფილმი“
  • 1936-1976 — ლენინგრადის ლენინის ორდენსანი კინოსტუდია „ლენფილმი“ [3]
  • 1976-1993 — ლენინგრადის ლენინისა და შრომის წითელი დროშის ორდენოსანი კინოსტუდია „ლენფილმი“
  • 1994-1996 — პეტერბურგის კინოსტუდია „ლენფილმი“
  • 1996-2003 — პეტერბურგის სახელმწიფო უნიტარული საწარმო „ლენფილმ კინოსტუდია“
  • 2003-2004 — შემოქმედებითი საწარმოო გაერთიანება კინოსტუდია „ლენფილმი“
  • 2004 წლიდან — ღია სააქციო საზოგადოება კინოსტუდია „ლენფილმი“.

სტუდია დიდი სამამულო ომის დროს[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

კინოსტუდიის პირველი რეაქცია ომზე იყო მოკლემეტრაჟიანი ფილმების გამოშვება „გოგონებო, ფრონტზე!" (14 ივლისი) და „ჩაპაევი ჩვენთანაა“ (31 ივლისი), რომელშიც თამაშბდნენ საბჭოთა მაყურებლების უკვე ნაცნობი და საყვარელი გმირები ფილმებიდან: „ფრონტელი მეგობრები“ და „ჩაპაევი“.[10] ლენფილმოველები ასევე მუშაობდნენ „საბრძოლო კინო-კოლექციებზე“. ოპერატორები იღებდნენ კადრებს ფრონტებზე და ალყაში მოქცეულ ლენინგრადში.[11] საერთო ჯამში, ფრონტებზე და ლენინგრადის ბლოკადის დროს, „ლენფილმის“ 359 თანამშრომელი დაიღუპა.[3]

1941 წლის 17 აგვისტოს სამთავრობო კომისიამ მიიღო გადაწყვეტილება კინოსტუდიის ევაკუაციის შესახებ ალმა-ატაში. გადაგზავნა უნდა განხორციელებულიყო 19-22 აგვისტოს პერიოდში. თუმცა ვაგონების უქონლობის გამო იგი მხოლოდ სექტემბრის დასაწყისში შედგა.[12] 16 ნოემბერს ალმა-ატაში ცენტრალური გაერთიანებული კინოსტუდია (ЦОКС) ჩამოყალიბდა. იმ დროს მის შემადგენლობაში შედიოდა „ლენფილმის“ 123 თანამშრომელი და „მოსფილმის“ 212 თანამშრომელი; 1942 წლის იანვრის ბოლოს — „ლენფილმის“ 146 თანამშრომელი და „მოსფილმის“ 249 თანამშრომელი.[12]

1944 წლის 25 იანვარს სსრკ სახალხო კომისართა საბჭომ ბრძანა „ლენფილმის“ აღდგენა. 1944 წლის 5 მარტს გადაწყდა კინოსტუდიის შეტანა მოქმედ საწარმოთა რიცხვში, რაც რთული ამოცანა აღმოჩნდა. „ლენფილმს“ მნიშვნელოვანი ზიანი მიადგა. გარდა ამისა, სხვადასხვა მიზეზის გამო, ლენინგრადის ზოგიერთი რეჟისორი არ დაბრუნდა სტუდიაში: სერგეი გერასიმოვი, ვლადიმერ პეტროვი, მიხაილ კალატოზოვი, ლეო არნშტამი. სცენარისტებთანაც სერიოზული პრობლემა იყო, რადგან ომმა კინოსტუდიასა და მწერლებს შორის კავშირი გაწყვიტა. ეს კავშირები ხელახლა უნდა დამყარებულიყო.[13]

მთავარი ფასადი 1956 წ

მთავარი შენობის მშენებლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1952 წელს გამოვიდა მთავრობის დადგენილება მოსკოვისა და ლენინგრადის კინოსტუდიების რეკონსტრუქციის შესახებ. „ლენფილმის“ რესტრუქტურიზაცია დაევალა „Гипрокино“-ს ლენინგრადის ფილიალის თანამშრომლებს. მთავარ არქიტექტორად გიორგი პეტროვი დაინიშნა. მან დააპროექტა მთავარი ფასადი ნეოკლასიკური სტილით პორტალითა და სამკუთხა ფრონტონით. წინა ფასადები შელესილი და მოხატული იყო შეკვეთის ფორმებით.

1964 წელს აკვარიუმის მთავარი შესასვლელიდან შემორჩენილი „ნახევრად როტონდა“ დაიშალა, მაგრამ მთავარი შენობის წინ მოედანი შემორჩა — ცენტრში მრგვალი, ყვავილებიანი სადგამით.[14]

სტუდიის ემბლემა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1966 წლიდან კინოსტუდიამ დაიწყო ფილმების გამოშვება ახალი ემბლემით — „ბრინჯაოს მხედარი“, წარწერა „ლენფილმი“ და პროჟექტორის გაშლილი სხივები.

1950-იანი წლების შუა ხანებში გაზეთებმა რამდენჯერმე გამოაცხადეს კონკურსი კინოსტუდია „ლენფილმის“ საუკეთესო ემბლემისთვის. მანამდე, როგორც წესი, ყველა ფილმის დასაწყისში ჩნდებოდა წარწერა: კინოკომბინატი, კინოფაბრიკა „ლენფილმი“ და ა. შ. 1960-იან წლებში გამოჩნდა „ლენფილმის“ საეკრანო ლოგოტიპი ასო „Ф“-ით ფილმის ფირის სახით.

სტუდიის ფილმებმა არაერთხელ მიიღეს მონაწილეობა და გაიმარჯვეს ყველაზე პრესტიჟულ საერთაშორისო კინოფესტივალებზე: კანის, ვენეციის, ბერლინის და არა მარტო. ისინი აღიარებული იქნა სამამულო კინოპრემიებითაც: „ნიკა“, „კინოტავრი“, „ოქროს ოსტაპი“ და სხვა.

პირველად სტუდიის ახალი ეკრანული ბრენდი გამოჩნდა იოსებ ხეიფიცის ფილმის „ქალაქ ს.-ში“ ტიტრებში. ლოგო გადაკეთდა 1990-იან წლებში. მათ საფუძვლად აიღეს ბრინჯაოს მხედრის შემცირებული ქანდაკება, რომელიც იდგა ლენფილმის დირექტორის, კინორეჟისორ ვიქტორ სერგეევის კაბინეტში. განახლებული ლოგო გამოჩნდა მისი ფილმის „გენიოსის“ ტიტრებში.[15]

2015 წელს ლენფილმის ლოგომ და თავხატულობამ მცირე რებრენდინგი განიცადა. თავხატულობა გაკეთდა 3D ფორმატში. ამისათვის „ბრინჯაოს მხედრის“ გამოსახულება მოდელირებული იქნა პეტერბურგის ქალაქური ქანდაკების მუზეუმის მიერ მოწოდებული განლაგების სკანირებით.[16] ახალი ლენფილმის ეკრანმზოგი გამოჩნდა ფილმებში: ილია სევეროვის „განქორწინება საკუთარი სურვილით“ და სერგეი სნეჟკინის „კონტრიბუცია“.

კინოსტუდია დღეს[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2001 წლის აპრილში ხელი მოეწერა რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის ბრძანებულებას კინოსტუდიების პრივატიზების შესახებ, რომლის მიხედვითაც „ლენფილმი“ უნდა გამოეტანათ გასაყიდად. 2005 წელს ხელმძღვანელობამ გაყიდა რამდენიმე შენობა კამენოოსტროვსკის გამზირის გასწვრივ, მათ შორის დეკორაციის წარმოების სახელოსნო. გამოუსწორებელი ზიანი მიაყენა „ოქროს კოლექციის“ გაყიდვამაც, საიდანაც შეიძლებოდა სტუდიას ყოველწლიური შემოსავალი 120 მილიონ რუბლზე მეტი მიეღო. 2011 წელს ჩატარებული აუდიტის შედეგების მიხედვით, სტუდიამ განიცადა 32 მილიონი რუბლის ზარალი.

2003 წლის მდგომარეობით, სოსნოვაია პოლიანაში ფილმის გადამამუშავებელი სახელოსნო და ორი გადასაღები პავილიონი დაკონსერვდა, ფილმების წარმოებით დაკავებული იყო სამი ასოციაცია: „ხმა“ (ყოფილი 1-ლი შემოქმედებითი გაერთიანება), სერგი სნეჟკინის „ბარმალეი“ და სერგეი სელიანოვის „СТВ“.[17]

2012 წლის ოქტომბერში ფიოდორ ბონდაჩუკი დაინიშნა სს კიმოსტუდია „ლენფილმის“ დირექტორთა საბჭოს თავმჯდომარედ. დირექტორთა საბჭოს განახლებულ შემადგენლობაში შედიოდნენ რუსეთის ფედერაციის კულტურის მინისტრის მოადგილე ივან დემიდოვი, მინისტრის მრჩეველი ანდრეი არისტარხოვი, ასევე ალექსანდრე სოკუროვი, სერგეი სელიანოვი და ალექსეი გერმან-უმცროსი. კინოსტუდიის მთავარი რედაქტორი გახდა სვეტლანა კარმალიტა.

2013 წლის ივნისში, სანქტ-პეტერბურგის საერთაშორისო ეკონომიკური ფორუმის ფარგლებში „ვითიბი ბანკმა“ გააფორმა ხელშეკრულება სს „ლენფილმთან“ 1,53 მილიარდი რუბლის ოდენობის საკრედიტო ხაზის გახსნაზე 10 წლის განმავლობაში. დოკუმენტს ხელი მოაწერეს ვითიბი ბანკის პრეზიდენტის პირველმა მოადგილემ — დირექტორთა საბჭოს თავმჯდომარემ იური სოლოვიოვმა და სს „ლენფილმის“ გენერალურმა დირექტორმა ედუარდ პიჩუგინმა.

კინოსტუდიის შემოსავალმა 2015 წელს შეადგინა 199 მილიონი რუბლი.[18] იმავე წლიდან კინოსტუდია ცდილობს გაყიდოს თავისი მიწის ნაკვეთი ფიჭვნარში 97,7 ათასი მ² ფართობით, შვიდი არასაცხოვრებელი ფართით, საერთო ფართობით 17 ათასი მ². 2019 წლის მარტში ჩატარებული მორიგი აუქციონი წარუმატებელი აღმოჩნდა.[19]

2019 წელს შემოსავალმა შეადგინა 212,4 მილიონი რუბლი, წმინდა ზარალმა — 232,5 მილიონი რუბლი. მხოლოდ ფედერალური ბიუჯეტიდან 486,6 მილიონი რუბლის სუბსიდიის წყალობით, 2020 წელს სტუდიამ მოახერხა ადრე გაცემული 1,5 მილიარდი რუბლის ოდენობის სესხის დეფოლტის თავიდან აცილება.[20]

ფილმოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სტუდიის ფილმებმა არაერთხელ მიიღეს მონაწილეობა და გაიმარჯვეს ყველაზე პრესტიჟულ საერთაშორისო კინოფესტივალებზე: კანის, ვენეციის, ბერლინის და არა მარტო. ისინი ასევე აღიარებულ იქნენ სამამულო კინოპრემიებით: „ნიკა“, „კინოტავრი“, „ოქროს ოსტაპი“ და სხვა.

ჯილდოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Парфёнов Л. А. Кино и время, «Ленфильм» и его предшественники, 1918—1957 годы. (История киностудии в датах и фактах) // , Госфильмофонд, 1918—1957. — გვ. С. 11—56.. 372 с. გვ. 1000 ეგზ.
  • Братолюбов С. К. На заре советской кинематографии // Из истории киноорганизаций Петрограда — Ленинграда 1918—1925 г.г. / Ред. и вступ. статья Н. Горницкой. — Л.: Искусство, 1976. — 167 с.
  • Кино. Энциклопедический словарь / Гл. ред. С. И. Юткевич; Редкол.: Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд и др. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 234. — 640 с. — 100 000 экз.
  • Аннотированный каталог «Ленфильма», 1918—2003. — СПб.: ООО «Аникушин», 2003. — С. 18—211.
  • Кино на войне // документы и свидетельства / авт.-сост. В. И. Фомин. — М.: Материк, 2005. — 941 с. — ISBN 5-85646-137-1.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ «Ленфильм» установил дату своего рождения. ციტირების თარიღი: 2019-08-25
  2. ↑ Устав ОАО Киностудия «Ленфильм». ციტირების თარიღი: 2013-02-28
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Кино. Энциклопедический словарь Юткевича 1987.
  4. ↑ «Ленфильм» меняет павильоны на жилье
  5. ↑ Компания Киностудия "Ленфильм". Контакты, описание, вакансии и отзывы о компании Киностудия "Ленфильм". whoiswho.dp.ru. ციტირების თარიღი: 2016-09-02.
  6. ↑ Поздняков А. Н. Листья аканта. — СПб.: АНО «Киностудия „КиноМельница“», 2014. — С. 214—218. — 288 с. — ISBN 978-5-9904820-2-9.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 Братолюбов С. К. 1976.
  8. ↑ Новейшая история отечественного кино: 1989—1991. — СПб.: СЕАНС, 2001, с. 335.
  9. ↑ Цейтлин М. З. Первые шаги в кино // Жизнь в кино // Ветераны о себе и своих товарищах / Вып. 3 / Сост.: О. Т. Нестерович. — сборник. — М.: Искусство, 1986. — С. 309—310. — 332 с. — 10 000 экз.
  10. ↑ «Ленфильм» в 1941 году: Из приказов Комитета по делам кинематографии при СНК СССР. — Из приказов киностудии «Ленфильм» // Киноведческие записки № 72. ციტირების თარიღი: 2020-11-11
  11. ↑ Киностудия «Ленфильм». ციტირების თარიღი: 2016-07-22
  12. ↑ 12.0 12.1 Кино на войне 2005.
  13. ↑ Последний год войны. Возвращение: Из приказов Комитета по делам кинематографии при СНК СССР. — Проект тематического плана киностудии «Ленфильм» на 1944—1946 годы и Объяснительная записка к нему. ციტირების თარიღი: 2020-11-10
  14. ↑ Здания "Ленфильма" РИА Новости (11 апреля 2013). Дата обращения: 6 ноября 2020.
  15. ↑ Поздняков А. Н. Листья аканта. — СПб.: АНО «Киностудия „КиноМельница“», 2014. — С. 214—218. — 288 с. — ISBN 978-5-9904820-2-9.
  16. ↑ «Ленфильм» обновит свою заставку с Медным всадником. peterburg2.ru. ციტირების თარიღი: 2016-07-20.
  17. ↑ Александер М. Нельзя «Ленфильму» не снимать // Техника кино и телевидения : журнал. — 2003. — Июль (№ 7). — С. 55—56. — ISSN 0040-2249.
  18. ↑ Фёдоров Евгений, Горшенин Дмитрий. (2016-07-18) «Ленфильм» планирует к 2019 году выпускать по 15 фильмов и 4 сериала в год. Ведомости. ციტირების თარიღი: 2016-07-19.
  19. ↑ Домброва Елена. (2019-09-11) Бондарчук обратился к Путину по поводу ситуации на «Ленфильме». ციტირების თარიღი: 2020-11-26.
  20. ↑ «Ленфильм» получил из бюджета деньги на погашение кредита ВТБ
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ლენფილმი&oldid=4525105“-დან