ლავრენტი ჭიჭინაძე

ლავრენტი ჭიჭინაძე
დაბადების თარიღი	3 ივნისი, 1906
დაბადების ადგილი	საქარა, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი	16 აგვისტო, 1997
საქმიანობა	მწერალი
ენა	ქართული
ეროვნება	ქართველი
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია  საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა  სსრკ  საქართველო
დებიუტი	1927

ლავრენტი ჭიჭინაძე (დ. 3 ივნისი, 1906, საქარა — გ. 16 აგვისტო, 1997) — ქართველი მწერალი.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1906 წლის 3 ივნისს სოფელ საქარაში. 1930 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პედაგოგიკის ფაკულტეტი. 1927 წელს დაიწყო საკუთარი ლექსებისა და მოთხრობების გამოქვეყნება. 1933 წელს გამოსცა პირველი წიგნი — საბავშვო მოთხრობათა კრებული „ისლიანი სახლები“. 1934-1941 წლებში მუშაობდა რედაქტორად, ჟურნალ „ოქტომბრელში“. 1941-1945 წლებში მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში. 1947-1963 წლებში იყო გაზეთ „ნორჩი ლენინელის“ პასუხისმგებელი მდივანი, 1965-1967 წლებში — საბავშვო წიგნის სახლის დირექტორი.

ცნობილი ნამუშევრები

• რომანი „ნარბევი“ (1938)
• ისტორიულ მოთხრობათა კრებული „ნადირ-შაჰის ხმალი“ (1942)
• მოთხრობებისა და ზღაპრების კრებული „ორი ნაპირი“ (1966)
• მოგონებანი „შუქი სხივოსანთა“ (1974)

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 403.

რესურსები ინტერნეტში

• ლავრენტი ჭიჭინაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი