შინაარსზე გადასვლა

ლავრენტი ჭიჭინაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ლავრენტი ჭიჭინაძე
დაბადების თარიღი 3 ივნისი, 1906
დაბადების ადგილი საქარა, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი 16 აგვისტო, 1997
საქმიანობა მწერალი
ენა ქართული
ეროვნება ქართველი
მოქალაქეობა {{{link alias-s}}} დროშა რუსეთის იმპერია
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დროშა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
საბჭოთა კავშირის დროშა სსრკ
საქართველოს დროშა საქართველო
დებიუტი 1927

ლავრენტი ჭიჭინაძე (დ. 3 ივნისი, 1906, საქარა — გ. 16 აგვისტო, 1997) — ქართველი მწერალი.

დაიბადა 1906 წლის 3 ივნისს სოფელ საქარაში. 1930 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პედაგოგიკის ფაკულტეტი. 1927 წელს დაიწყო საკუთარი ლექსებისა და მოთხრობების გამოქვეყნება. 1933 წელს გამოსცა პირველი წიგნი — საბავშვო მოთხრობათა კრებული „ისლიანი სახლები“. 1934-1941 წლებში მუშაობდა რედაქტორად, ჟურნალ „ოქტომბრელში“. 1941-1945 წლებში მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში. 1947-1963 წლებში იყო გაზეთ „ნორჩი ლენინელის“ პასუხისმგებელი მდივანი, 1965-1967 წლებში — საბავშვო წიგნის სახლის დირექტორი.

ცნობილი ნამუშევრები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  • რომანი „ნარბევი“ (1938)
  • ისტორიულ მოთხრობათა კრებული „ნადირ-შაჰის ხმალი“ (1942)
  • მოთხრობებისა და ზღაპრების კრებული „ორი ნაპირი“ (1966)
  • მოგონებანი „შუქი სხივოსანთა“ (1974)

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]