კონსტიტუციური მონარქია

ნაწილი პოლიტიკური სერიისა
მმართველობის ძირითადი ფორმები
ძალაუფლების წყაროს მიხედვით
ავტოკრატია დესპოტიზმი დიქტატურა (სამხედრო, პროლეტარული რუსული ავტოკრატია ტირანია
ოლიგარქია არისტოკრატია პლუტოკრატია
დემოკრატია ლიბერალური წარმომადგენლობითი ორპარტიული პირდაპირი
სხვა ანარქია თეოკრატია მერიტოკრატია ოხლოკრატია პოლიციური სახელმწიფო ტექნოკრატია
ხელისუფლების დანაწილების მიხედვით
რესპუბლიკა საპარლამენტო საპრეზიდენტო სოციალისტური შერეული
მონარქია აბსოლუტური არჩევითი კონსტიტუციური დუალისტური
რეგიონული მოწყობის მიხედვით
მარტივი დეცენტრალიზებული უნიტარული რეგიონული ცენტრალიზებული
რთული კონფედერაცია ფედერაცია
სუვერენიტეტის მიხედვით
სუვერენული სუვერენული სახელმწიფო
დამოკიდებული ასოცირებული სახელმწიფო ბუფერული სახელმწიფო დომინიონი კოლონია პროტექტორატი

კონსტიტუციური მონარქია — მონარქია, რომელშიც მონარქის ძალაუფლება შეზღუდულია კონსტიტუციით.

კონსტიტუციურ მონარქიაში მონარქი მარტო არ არის გადაწყვეტილებების მიღებაში. აბსოლუტურ მონარქიაში კი მონარქი ერთპიროვნულად მართავს თავის სახელმწიფოს.

კონსტიტუციური მონარქიებია: ლიხტენშტაინი, მონაკო, მაროკო, იორდანია, ქუვეითი, ბაჰრეინი და ბჰუტანი, სადაც კონსტიტუცია სუვერენს ანიჭებს მნიშვნელოვან დისკრეციულ უფლებამოსილებას. კონსტიტუციური მონარქიაა ასევე ავსტრალიაში, გაერთიანებულ სამეფოში, კანადაში, ნიდერლანდებში, ესპანეთში, ბელგიაში, ნორვეგიაში, შვედეთში, მალაიზიაში, ტაილანდში, კამბოჯასა და იაპონიაში, თუმცა ამ ქვეყნებში მონარქებს მნიშვნელოვნად ნაკლები პირადი დისკრეცია აქვთ მათი უფლებამოსილების განხორციელებისას.

თანამედროვე მონარქიების დიდი ნაწილი კონსტიტუციურია. ევროპის მონარქიულ სახელმწიფოებში მონარქების პოლიტიკური ძალაუფლება სიმბოლური ხასიათისაა.

ლიტერატურა

• G. W. F. Hegel, Elements of the Philosophy of Right (Allen W. Wood, ed., H.B. Nisbet, trans.) Cambridge University Press, 1991. ISBN 0-521-34438-7 (originally published as Georg Friedrich Wilhelm Hegel, Philosophie des Rechts, 1820).
• John Locke, Two Treatises of Government and A Letter Concerning Toleration. (Ian Shapiro, ed., with essays by John Dunn, Ruth W. Grant and Ian Shapiro.) New Haven: Yale University Press, 2003 (Two Treatises first pub. 1690). ISBN 0-300-10017-5.