კონსტანტინე ცინცაძე

ბმულების დამატება
მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

კონსტანტინე ცინცაძე (დ. 1886 — გ. 1931) — ქართველი იურისტი.

დაიბადა 1886 წელს ლანჩხუთის რაიონში, ღარიბი გლეხის ოჯახში. დაწყებითი განათლების მიღების შემდეგ ჩაება შრომით საქმიანობაში.

აქტიურად მონაწილეობდა რევოლუციურ მუშაობაში. 1921 წლიდან სხვადასხვა თანამდებობაზეა. 1922-1924 წლებში მუშაობს უშიშროების კომიტეტის პასუხისმგებელ მუშაკად. 1924-1926 წლებში უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეა.

1927 წელს გახდა ბოლშევიკურ-ტოტალიტარული რეჟიმის მსხვერპლი, გადაასახლეს ჯერ ბახჩისარაიში, შემდეგ — იალტაში, სადაც 1931 წელს გარდაიცვალა.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ხ • გ • რ
საქართველოს დრ
საქართველოს სსრ
  • გალაქტიონ ვაშაძე (1921–1923)
  • კონსტანტინე ცინცაძე (1924–1926)
  • ალექსანდრე კაჭარავა (1926–1928)
  • ილარიონ ტალახაძე (1928–1931)
  • ივანე ბოლქვაძე (1931–1937)
  • მიხეილ ისაკაძე (1937–1938)
  • აკაკი ჯავახია (1938–1949)
  • მიხეილ ლომიძე (1949–1951)
  • ბორის ფურცხვანიძე (1952–1954)
  • ისიდორე დოლიძე (1954–1957)
  • მიხეილ ლომიძე (1957–1959)
  • მიხეილ ვეფხვაძე (1959–1961)
  • ემენ ტაკიძე (1961–1962)
  • ვლადიმერ მაისურაძე (1962–1970)
  • სერგო ქაჯაია (1970–1972)
  • აკაკი კარანაძე (1972–1990)
    • საქართველო
  • მინდია უგრეხელიძე (1990–1999)
  • ლადო ჭანტურია (1999–2004)
  • კონსტანტინე კემულარია (2004–2005)
  • კონსტანტინე კუბლაშვილი (2005–2015)
  • ნინო გვენეტაძე (2015–2018)
  • მზია თოდუა (2018–2020; მ/შ)
  • ნინო ქადაგიძე (2020-დან)
    • მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=კონსტანტინე_ცინცაძე&oldid=3825945“-დან