შინაარსზე გადასვლა

კოლუმბიის პრეზიდენტების სია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

კოლუმბიას თავისი ისტორიის განმავლობაში სხვადასხვა სახელწოდების სახელმწიფოს მეთაურები მართავდა. ქვემოთ მოცემულ სიაში წარმოდგენილია კოლუმბიის მმართველები, რომლებიც ატარებდნენ პრეზიდენტის ტიტულს.

კოლუმბიის რესპუბლიკა (1819–1831)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
დიდი კოლუმბია
სურათი სახელი მმართველობის დასაწყისი მმართველობის დასასრული არჩევის ფორმა გადადგომის მიზეზი
სიმონ ბოლივარი 15 თებერვალი, 1819 13 დეკემბერი, 1821 აირჩია ანგოსტურის კონგრესმა 1819 წელს. ხელმეორედ აირჩია კუკუტის კონგრესმა 1821 წელს. გაემგზავრა საომრად სამხრეთის კამპანიაში.
ფრანსისკო დე პაულა სანტანდერი 13 დეკემბერი, 1821 14 ნოემბერი, 1826 ვიცე-პრეზიდენტი, აღმასრულებელი ხელისუფლების ხელმძღვანელი. პრეზიდენტის დაბრუნება.
სიმონ ბოლივარი 14 ნოემბერი, 1826 10 ნოემბერი, 1829 დაბრუნდა ხელისუფლებაში. თავი გამოაცხადა პრეზიდენტ-დიქტატორად. გაემგზავრა საომრად.
ესტანისლაო ვერგარა ი სანტამარია 10 ნოემბერი, 1829 10 დეკემბერი, 1829 Presiding Member of the Council of State, in charge of the executive. პრეზიდენტის დაბრუნება.
სიმონ ბოლივარი 10 დეკემბერი, 1829 4 მაისი, 1830 დაბრუნდა ხელისუფლებაში. თავი გამოაცხადა პრეზიდენტ-დიქტატორად. გადადგა.
დომინგო კაისედო May 4, 1830 June 13, 1830 ვიცე-პრეზიდენტი. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოაკინ მოსკერა 13 ივნისი, 1830 4 სექტემბერი, 1830 აირჩია კონგრესმა სამხედრო გადატრიალება.
რაფაელ ურდანეტა 4 სექტემბერი, 1830 30 აპრილი, 1831 მტავრობის დროებითი მეთაური, ხელისუფლებაში მოვიდა გადატრიალებით Ousted later by the legitimate government.


ხოსე მიგელ პეი




ხერონიმო დე მენდოსა




ხუან გარსია დელ რიო
30 აპრილი, 1831 2 მაისი, 1831 Plural Executive made up by the Council of Ministers set up to accept resignation of General Urdaneta and invite General Caycedo to take office.
Pey, Secretary of War and Navy;
Mendoza, Secretary of Finance;
García, Secretary of Foreign Affairs and Interior.
Finished term.
დომინგო კაისედო 2 მაისი, 1831 23 ნოემბერი, 1831 Vice President, in charge of the Executive. Resigned office.

ახალი გრანადის რესპუბლიკა (1831–1861)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ახალი გრანადის რესპუბლიკა
სურათი სახელი მმართველობის დასაწყისი მმართველობის დასასრული არჩევის ფორმა გადადგომის მიზეზი
ხოსე მარია ობანდო 23 ნოემბერი, 1831 10 მარტი, 1832 Vice President in charge of the Provisional Government. Sanctioned the Constitution of 1832 that created the Republic of New Granada. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოსე იგნასიო დე მარკესი 10 მარტი, 1832 7 ოქტომბერი, 1832 Vice President by Indirect Election., Acting President. Hands back power.
ფრანსისკო დე პაულა სანტანდერი October 7, 1832 April 1, 1837 Elected by Congress. Re-elected to second term by Congress. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოსე იგნასიო დე მარკესი April 1, 1837 April 1, 1841 Elected by Congress after indirect elections failed to give the required majority. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
პედრო ალკანტარა ერნანი April 1, 1841 July 5, 1841 Elected by Congress after indirect elections failed to give the required majority. Left to fight in War of the Supremes.
ხუან დე დიოს არანსასუ July 5, 1841 May 19, 1842 President of the Council of State, in charge of the executive. პრეზიდენტის დაბრუნება.
პედრო ალკანტარა ერნანი May 19, 1842 April 1, 1845 Returned to office after war. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა April 1, 1845 August 14, 1847 Elected by Congress after indirect elections failed to give the required majority. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
რუფინო კუერვო ი ბარეტო August 14, 1847 December 14, 1847 Vice President, in charge of the executive power. პრეზიდენტის დაბრუნება
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა December 14, 1847 April 1, 1849 Returned to power. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოსე ილარიო ლოპესი April 1, 1849 April 1, 1853 Elected by Congress after indirect elections failed to give the required majority. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოსე მარია ობანდო April 1, 1853 April 17, 1854 Indirect elections. სამხედრო გადატრიალება.
ხოსე მარია მელო April 17, 1854 December 4, 1854 Supreme Head of the Provisional Government, took power in a military coup. დამხო ლეგიტიმურმა ხლისუფლებამ.
ტომას დე ერერა April 21, 1854 August 5, 1854 Claimed the Presidency as 1st Designate. Acting in rebellion against the usurper Government of General Melo.
ფრანსისკო ანტონიო ობრეგონი May 20, 1854 June 2, 1854 Secretary of Government, in charge of the executive power. პრეზიდენტის დაბრუნება.
ხოსე მარია მელო June 2, 1854 December 4, 1854 Supreme Head of the Provisional Government, took power in a military coup. Ousted by legitimate government.
ხოსე დე ობალდია August 5, 1854 April 1, 1855 Vice President succeeding to the Presidency acting in rebellion against the usurper Government of General Melo. Hands power to Vice President.
მანუელ მარია მალიარინო April 1, 1855 April 1, 1857 Vice President, acting chief executive. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მარიანო ოსპინა როდრიგესი April 1, 1857 May 22, 1858 Direct Elections. Term continued to next constitutional phase.

გრანადინის კონფედერაცია (1858–1863)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გრანადინის კონფედერაცია
სურათი სახელი მმართველობის დასაწყისი მმართველობის დასარული არჩევის ფორმა გადაგდომის მიზეზი
მარიანო ოსპინა როდრიგესი May 22, 1858 April 1, 1861 Term ended.
ხუან ხოსე ნიეტო ხილი January 25, 1861 July 18, 1861 2nd Designate, acting in rebellion. Ceded power to Mosquera.
ბართოლომე კალვო April 1, 1861 July 10, 1861 Inspector General, succeeded to office while Congress was closed down and the President-elect could not take the oath of office. დააპატიმრეს და ჩამოაგდეს.
ხულიო არბოლედა პომბო July 10, 1861 July 18, 1861 President-elect in 1861 direct elections, but could not take the oath of office, eventually succeeded to the Presidency only after being named Inspector General in replacement of Calvo. სამხედრო გადატრიალება.
იგნასიო გუტიერეს ვერგარა July 18, 1861 January 18, 1862 Secretary of Finance, succeeded to the presidency after Calvo and Arboleda were taken prisoners. Arrested and deposed.
ლეონარდო კანალ გონსალესი July 18, 1861 November 6, 1862 Secretary of Government and War, led the constitutional government in exile. გადადგა.
ანდრეს სერონი February 1862 February 1862 Secretary of War and Navy; during the chaotic period of occupation was in charge of executive power at times. Usurper government stabilized and ceded power to Mosquera.
მანუელ დელ რიო ი დე ნავარესი November 6, 1862 January 13, 1863 Minister of the Interior, in charge of the executive. The Constitution prevented a General from taking executive power, General Canal ceded power to his eldest Secretary of State in order to maintain constitutional succession. Government in exile reached a peace agreement and ceded power.
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა July 18, 1861 February 4, 1863 Military coup. Called for a Constituent Assembly to enact a new constitution and ceded executive power to it.

კოლუმბიის შეერთებული შტატები (1863–1886)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კოლუმბიის შეერთებული შტატები
სურათი სახელი მმართველობის დასაწყისი მმართველობის დასარული არჩევის ფორმა გადაგდომის მიზეზი
ფრანსისკო ხავიერ სალდუა February 4, 1863 February 10, 1863 President of the Rionegro Convention, entrusted with the executive. Ceded power.




ფროილან ლარგაჩა


ტომას სიპრიანო დე მოსკერა


ხოსე ილარიო ლოპესი


ეუსტორხიო სალგარი



სანტოს გუტიერესი
10 თებერვალი, 1863 14 მაისი, 1863 Plural Executive headed by the Council of Ministers:
Largacha, Minister of the Treasury;
Mosquera, Minister of War;
López, Minister of Foreign Affairs;
Salgar, Minister of Finance
Gutiérrez, Minister of the Interior.
Replaced by President.
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა May 14, 1863 January 29, 1864 Elected by the Rionegro Convention. Left to fight in Ecuadorian–Colombian War.
ხუან აგუსტინ დე ურიკოეცეა January 29, 1864 February 28, 1864 Inspector General, in charge of the executive. President returned to power.
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა February 28, 1864 April 8, 1864 Elected by the Rionegro Convention. Term ended.
მანუელ მურილიო ტოტო April 8, 1864 April 1, 1866 Indirect elections.
ხოსე მარია როხას გარიდო April 1, 1866 May 22, 1866 1st Designate in the absence of the elected President. President took office.
ტომას სიპრიანო დე მოსკერა May 22, 1866 May 23, 1867 Indirect elections. სამხედრო გადატრიალება.
ხოაკინ რიასკოსი May 12, 1867 June 28, 1867 3rd Designate, claims executive power after Mosquera closes Congress. Ceded power to Acosta.
სანტოს აკოსტა May 23, 1867 April 1, 1868 2nd Designate, claims executive power after Mosquera closes Congress and moved to depose him in a coup. Ceded power.
სანტოს გუტიერესი April 1, 1868 December 21, 1868 Indirect elections. Because of his marriage he took a temporary leave of absence from office.
სალვადორ კამაჩო December 21, 1868 January 2, 1869 1st Designate, in charge of the executive power.
სანტოს გუტიერესი January 2, 1869 April 1, 1870 Returned to power. Term ended.
ეუსტორხიო სალგარი April 1, 1870 April 1, 1872 Indirect elections. Term ended.
მანუელ მურილიო ტორო April 1, 1872 April 1, 1874 Indirect elections. Term ended.
სანტიაგო პერეს დე მანოსალბასი April 1, 1874 April 1, 1876 Indirect elections. Term ended.
აკილეო პარა April 1, 1876 May 19, 1877 Indirect elections. Temporarily stepped down due to illness.
სერხიო კამარგო პინსონი May 19, 1877 August 14, 1877 2nd Designate, in charge of the executive power. პრეზიდენტის დაბრუნება.
აკილეო პარა August 14, 1877 December 22, 1877 Returned to power. Instability in the country threatened to overthrow him from office due to his illness and was asked to temporarily step down.
მანუელ მარია რამირეს ფორტოული December 22, 1877 December 24, 1877 Inspector General, in charge of the executive power. პრეზიდენტის დაბრუნება.
აკილეო პარა December 24, 1877 April 1, 1878 Returned to power. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხულიან ტრუხილიო ლარგაჩა April 1, 1878 April 8, 1880 Indirect elections. Term ended.
რაფაელ ნუნიეს მოლედო April 8, 1880 April 1, 1882 Indirect elections. Term ended.
ფრანსისკო ხავიერ სალდუა April 1, 1882 December 21, 1882 Indirect elections. Died in office.
კლიმაკო კალდერონი December 21, 1882 December 22, 1882 Inspector General, succeeded to Presidency in absence of the Designates. Ceded power.
ხოსე ეუსებიო ოტალორა December 22, 1882 April 1, 1884 2nd Presidential Designate, took office after death of Zaldúa and after the 1st Designate, Núñez, declined the office. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ეზეკიელ ურტადო April 1, 1884 August 11, 1884 1st Designate in charge of the executive in absence of the newly elected President. President took office.
რაფაელ ნუნიეს მოლედო August 11, 1884 April 1, 1886 Indirect elections. Resigned office.
ხოსე მარია კამპო სერანო April 1, 1886 August 4, 1886 1st Designate, succeeded to Presidency. Term carried over to next constitutional phase.

კოლუმბია (1886–დღემდე)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  სამხედროები
კოლუმბია
სურათი სახელი მმართველობის დასაწყისი მმართველობის დასარული არჩევის ფორმა გადაგდომის მიზეზი
ხოსე მარია კამპო სერანო August 4, 1886 January 5, 1887 Sanctioned the Colombian Constitution of 1886. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ელისეო პაიანი January 5, 1887 June 4, 1887 Vice President, in charge of the executive President took office.
რაფაელ ნუნიეს მოლედო June 4, 1887 December 12, 1887 Indirect elections. Resigned from office.
ელისეო პაიანი December 12, 1887 February 8, 1888 Vice President by special decree, in charge of the executive. President returned to office.
რაფაელ ნუნიეს მოლედო February 8, 1888 August 7, 1888 Returned to power after being warned of insurrection against Payán. Left due to illness.
კარლოს ოლგუინ მალიარინო August 7, 1888 August 7, 1892 1st Designate, in charge of the executive. Ceded power.
მიგელ ანტონიო კარო August 7, 1892 August 7, 1898 Vice President, in charge of the executive. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მანუელ ანტონიო სანკლემენტე August 7, 1898 July 31, 1900 Indirect Elections. Deposed by Military Coup.
ხოსე მანუელ მაროკინი July 31, 1900 August 7, 1904 Vice President, took power by coup. Ceded power.
რაფაელ რეიესი August 7, 1904 July 27, 1909 Indirect elections. Resigned office.
ხორხე ოლგინი July 27, 1909 August 4, 1909 1st Designate, in charge of the executive. Replaced by Congress.
რამონ გონსალეს ვალენსია August 4, 1909 August 7, 1910 Elected by Congress to finish the remainder of Reyes's term. Ends term.
კარლოს ეუხენიო რესტრეპო August 7, 1910 August 7, 1914 Elected by National Assembly. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხოსე ვისენტე კონჩა August 7, 1914 August 10, 1918 Elected by National Assembly. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მარკო ფიდელ სუარესი August 10, 1918 November 11, 1921 არჩევნები Resigned from office.
ხორხე ოლგინი November 11, 1921 August 7, 1922 1st Designate, in charge of the executive. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
პედრო ნელ ოსპინა August 7, 1922 August 7, 1926 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მიგელ აბადია მენდესი August 7, 1926 August 7, 1930 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ენრიკე ოლაია ერერა August 7, 1930 August 7, 1934 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ალფონსო ლოპეს პუმარეხო August 7, 1934 August 7, 1938 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ფაილი:Fi 1178 Santos, Eduardo.jpg ედუარდო სანტოსი August 7, 1938 August 7, 1942 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ალფონსო ლოპეს პუმარეხო August 7, 1942 August 7, 1945 არჩევნები Resigned from office.
ალბერტო ლიერას კამარგო August 7, 1945 August 7, 1946 1st Designate, in charge of the executive power. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მარიანო ოსპინა პერესი August 7, 1946 August 7, 1950 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ლაურეანო გომესი August 7, 1950 November 5, 1951 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
რობერტო ურდანეტა არბელაესი November 5, 1951 June 13, 1953 არჩევნები. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
გუსტავო როხას პინილია June 13, 1953 May 10, 1957 Was elected for full term after having stepped in between presidents Conservatives and Liberals banded together to overthrow his dictatorship and implemented the National Front.
გაბრიელ პარის გორდილიო


რაფაელ ნავას პარდო


დეოგრასიას ფონსეკა ესპინოსა


რუბენ პიედრაიტა არანგო


ლუის ერნესტო ორდონიეს კასტილიო
May 10, 1957 August 7, 1958 კოლუმბიის სამხედრო ხუნტა, in charge of the executive.
პარისი,კოლუმბიის თავდაცვის მინისტრი;
ნავასი, არმიის მთავარსარდალი;
ფონსეკა, ეროვნული პოლიციის ხელმძღვანელი.
Ordóñez, Director of DAS.
Ceded power.
ალბერტო ლიერას კამარგო 7 აგვისტო, 1958 7 აგვისტო, 1962 Direct elections. Member of the National Front. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
გილერმო ლეონ ვალენსია 7 აგვისტო, 1962 7 აგვისტო, 1966 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
კარლოს ლიერას რესტრეპო 7 აგვისტო, 1966 7 აგვისტო, 1970 არჩევნები. Member of the National Front. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
მისაელ პასტრანა ბორერო 7 აგვისტო, 1970 7 აგვისტო, 1974 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ალფონსო ლოპეს მიკელსენი 7 აგვისტო, 1974 7 აგვისტო, 1978 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხულიო სესარ ტურბაი აიალა 7 აგვისტო, 1978 7 აგვისტო, 1982 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ბელისარიო ბეტანკურ კუარტასი 7 აგვისტო, 1982 7 აგვისტო, 1986 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ვირხილიო ბარკო ვარგასი 7 აგვისტო, 1986 7 აგვისტო, 1990 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
სესარ გავირია 7 აგვისტო, 1990 7 აგვისტო, 1994 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ერნესტო სამპერი 7 აგვისტო, 1994 7 აგვისტო, 1998 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ანდრეს პასტრანა არანგო 7 აგვისტო, 1998 7 აგვისტო, 2002 არჩევნები საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ალვარო ურიბე 7 აგვისტო, 2002 7 აგვისტო, 2010 არჩევნები. პირველად 2002-2006 და მეორედ 2006-2010. მესამე ვადით არჩევის აკრძალვა. საპრეზიდენტო ვადის გასვლა.
ხუან მანუელ სანტოსი 7 აგვისტო, 2010 დღემდე აირჩიეს 2010 წელს დღემდე

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]