კიოპენის კლიმატის კლასიფიკაცია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
კიოპენ-გეიგერის განახლებული კლიმატური რუკა[1]
  Af
  Am
  Aw
  BWh
  BWk
  BSh
  BSk
  Csa
  Csb
  Cwa
  Cwb
  Cfa
  Cfb
  Cfc
  Dsa
  Dsb
  Dsc
  Dsd
  Dwa
  Dwb
  Dwc
  Dwd
  Dfa
  Dfb
  Dfc
  Dfd
  ET
  EF

კიოპენის კლიმატის კლასიფიკაციაკლიმატის კლასიფიკაციის ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული სისტემა. პირველად იგი 1884 წელს რუსმა გერმანელმა კლიმატოლოგმა ვლადიმერ კიოპენმა გამოაქვეყნა. შემდეგში, მან თვითონვე შეიტანა მასში რამდენიმე ცვლილება, რომელთაგან აღსანიშნავია 1918 წლისა და 1936 წლის ცვლილებები. მოგვიანებით, გერმანელმა კლიმატოლოგმა რუდოლფ გეიგერმა კიოპენთან თანამშრომლობით კლასიფიკაციის სისტემა გარკვეულწილად შეცვალა, რის გამოც ზოგჯერ მას კიოპენ-გეიგერის კლიმატის კლასიფიკაციის სისტემას უწოდებენ. სისტემა ემყარება კონცეფციას, რომ ადგილობრივი მცენარეულობა კლიმატის სახლის საუკეთესო გამომხატველია. შესაბამისად, კლიმატური ზონების საზღვრები განისაზღვრა მცენარეთა გავრცელების მიხედვით. იგი აერთიანებს საშუალო წლიურ და საშუალო თვიურ ტემპერატურებს და ნალექთა სეზონურობას.[2]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Peel, M. C. and Finlayson, B. L. and McMahon, T. A. (2007). „Updated world map of the Köppen–Geiger climate classification“. Hydrol. Earth Syst. Sci. 11: 1633–1644. ISSN 1027-5606.CS1-ის მხარდაჭერა: მრავალი სახელი: ავტორების სია (link) (direct: Final Revised Paper)
  2. McKnight, Tom L; Hess, Darrel (2000). „Climate Zones and Types“, Physical Geography: A Landscape Appreciation. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall. ISBN 0-13-020263-0.