შინაარსზე გადასვლა

კახის რაიონი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
კახის რაიონი
აზერ. Qax rayonu
ქვეყანა აზერბაიჯანის დროშა აზერბაიჯანი
ადმ. ცენტრი კახი
კოორდინატები 41°25′00″ ჩ. გ. 46°55′00″ ა. გ. / 41.416694° ჩ. გ. 46.916694° ა. გ. / 41.416694; 46.916694
მმართველი მუსა შექილიევი
დაარსდა 8 აგვისტო, 1930
ფართობი 603 კმ²
მოსახლეობა 54 800[1] კაცი (2013)
ეროვნული შემადგენლობა აზერბაიჯანელები, ქართველები
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი 144
საფოსტო ინდექსი 3400
საავტომობილო კოდი 34
ოფიციალური საიტი qax-ih.gov.az
კახის რაიონი — აზერბაიჯანი
კახის რაიონი

კახის რაიონი (აზერ. Qax rayonu) — აზერბაიჯანის რესპუბლიკის ადმინისტრაციული ერთეული ქვეყნის ჩრდილოეთით, საქართველოს ისტორიულ პროვინციის ჰერეთის ნაწილი. რაიონი შეიქმნა 1930 წელს. ადმინისტრაციული ცენტრია ქალაქი კახი. 1918-1921 წლებში კახი შედიოდა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ზაქათალის ავტონომიური ოლქის შემადგენლობაში. 1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მითითებით კავკასიელმა კომუნისტებმა რაიონი საქართველოს ჩამოაშორეს და აზერბაიჯანს შეუერთეს.

კახი, როგორც მნიშვნელოვანი სავაჭრო დაბა, წყაროებში პირველად იხსენიება XI საუკუნის დასაწყისში კაკის სახელით. პოლიტიკურ ერთეულად ჩამოყალიბდა მას შემდეგ, რაც 1604 წელს ირანის შაჰმა აბას I-მა კახეთის მეფე ალექსანდრე II-ს ჰერეთის აღმოსავლეთი განაპირა თემი კაკი ჩამოართვა და წახურელ ლეკებს გადასცა. კაკი იყოფოდა 3 ნაწილად: კახ-ბაში, კახ-ინგილო და კახ-მუალი. XVIII საუკუნის I მეოთხედში კაკში საბოლოოდ ჩამოყალიბდა წახურელ ლეკთა ე. წ. უბატონო თემები (ელისუს, ყარადულაკის, სუვაგილისა და წახურის), რომელთაც კახეთის სამეფოს საკმაოდ დიდი ნაწილი თავიანთი გავლენის ქვეშ მოაქციეს და დაიმორჩილეს. ამით საფუძველი ცაეყარა შემდგომი დროის ელისუს სასულთნოს, რომელიც XIX საუკუნის შუა ხანებში რუსეთის იმპერიის შემადგენლობაში შევიდა ზაქათალის ოლქის სახით.

რაიონი ჩრდილო-აღმოსავლეთით ესაზღვრება დაღესტანის რესპუბლიკას, დასავლეთით საქართველოს რესპუბლიკას, ჩრდილოეთით ქალაქ შაქის, სამხრეთით სამუხის რეგიონს.

სამხრეთით, მშრალი სუბტროპიკული კლიმატი დომინირებს, ცენტრში - ცხელი და ნოტიო სუბტროპიკული, მთებში - ცივი. წლიური ნალექების რაოდენობა სამხრეთით არის 300 მმ, ჩრდილოეთით - 1600 მმ.

კახი აზერბაიჯანის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი აგრო-ინდუსტრიული რეგიონია. ძირითადად ცნობილია თხილის ნაყოფებით (თხილი, წაბლი). წყლის რესურსების სიმრავლე, ტენიანობის ბალანსი, ნაყოფიერი ნიადაგები, ტყეები, ალპური და სუბალპური მდელოები, ზამთრის საძოვრები უზრუნველყოფენ სოფლის მეურნეობისა და მეცხოველეობის განვითარებას.

რეგიონი რესპუბლიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ბუნებრივი რესურსებია. მუხა, რცხილა, კაკალი, წაბლი, ხეხილი და ყავისფერი დათვი, მთის თხა, გარეული ღორი და სხვადასხვა ფრინველი ბინადრობენ. ილისუს სახელმწიფო ნაკრძალი[2] შეიქმნა ამ სიმდიდრის გაზრდის მიზნით. სარეზერვო მიწების უმრავლესობა სოფელ აღჩიზე მოდის[3].

2009 წლის მონაცემებით რაიონში 53 259 მაცხოვრებელია[4]:

მათგან მუსლიმია - 85 %, ქრისტიანი - 15 %.

ბუნებრივი რესურსები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ადმინისტრაციული რაიონი მდიდარია მინერალებით, სამშენებლო მასალებით, კლიმატური რესურსებითა და წყაროებით. ხრეში, ქვიშა და თიხა სამშენებლო მასალების ყველაზე ფართოდ გამოყენებული მასალაა. ეს მასალები ფართოდ არის გავრცელებული მდინარის ხეობებში, განსაკუთრებით მდინარე ქურმუხის ხეობებში.ამ რესურსების საფუძველზე შესაძლებელია საწარმოების შექმნა ხრეშისა და ქვიშის წარმოებისთვის. ამ სფეროში არსებობს თიხის საბადოები, რომლებიც განკუთვნილია აგურისა და კერამიკის წარმოებისთვის. ნახშირწყალბადის, ცაცხვისა და ცემენტის წარმოებისთვის მინერალებიც არსებობს. ერთი თიხის რეზერვები 35,000 კუბური მეტრია, ხოლო მეორე - 116 ათასი კუბური მეტრია.

კახეთის რაიონის წყლის რესურსები შეადგენენ კავკასიონის წყლის რესურსების 13% -ს (3873 კუბური კილომეტრი).

სხვა სახის ნედლეულისაგან განსხვავებით, მინერალურ წყლებს რეგიონში დიდი მნიშვნელობა აქვს. ერთ-ერთი მათგანია ოღლანბულაღი, ყიზბულაგი და ჰამამბულაღი[5].

რეგიონული ეკონომიკის საფუძველია მეცხოველეობის პროდუქტების წარმოება, კულტურები (განსაკუთრებით სპეციალიზებული თამბაქოს და მარცვლეულის).

კვების მრეწველობა ეფუძნება მებაღეობას, თამბაქოს დამუშავებასა და ცხოველურ პროდუქტებს. სურსათის მრეწველობის ძირითადი საწარმოები არიან ხახის ხილი და ბოსტნეული კერები. აქ წარმოებული პროდუქციის უმეტესობა იგზავნება სხვა რეგიონებში. არსებული პროდუქცია ძირითადად საყოფაცხოვრებო მოთხოვნილებებს აკმაყოფილებს.

ეკონომიკური რეგიონი მდიდარია სხვადასხვა მინერალებით: გოგირდოვანი, პოლიმეთალური მადნეული.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]