შინაარსზე გადასვლა

კამბოჯა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
კამბოჯის სამეფო
ქმერ. ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
Preah Reacheanachak Kampuchea
კამბოჯა
კამბოჯის
დროშა
დევიზი: ქმერ. ជាតិ សាសនា ព្រះមហាក្សត្រ
Cheat, Sasna, Preah Mohaksat
ერი, რელიგია, მეფე
ჰიმნი: ქმერ. នគររាជ
Nokor Reach
"დიდებული სამეფო"
დედაქალაქი
და
პნომპენი
11°33′ ჩ. გ. 104°55′ ა. გ. / 11.550° ჩ. გ. 104.917° ა. გ. / 11.550; 104.917
ოფიციალური ენა ქმერული ენა
მთავრობა კონსტიტუციური მონარქია
 -  მეფე ნოროდომ სიამონი
 -  პრემიერ-მინისტრი ჰუნ მანეტი
 -  კამბოჯის სენატის პრეზიდენტი ჰუნ სენი
ფართობი
 -  სულ 181 035 კმ2 (89-ე)
 -  წყალი (%) 2,5
მოსახლეობა
 -  2024 შეფასება 17 638 801[1] (71-ე)
 -  2019 აღწერა 15 552 211
 -  სიმჭიდროვე 78 კაცი/კმ2 (112-ე)
მშპ (მუპ) 2006 შეფასება
 -  სულ $36.82 მილიარდი (89-ე)
 -  ერთ სულ მოსახლეზე $2600 (133-ე)
აგი (2007)0.598
საშუალო · 131-ე
ვალუტა კამბოჯური რიელი (KHR)
სასაათო სარტყელი UTC+07:00
თარიღის ფორმატი დდ/თთ/წწწწ
სატელეფონო კოდი 855
ISO 3166 კოდი KHM
ინტერნეტ-დომენი .kh

კამბოჯა (ქმერ. កម្ពុជា, Kâmpŭchéa), ოფიციალურად კამბოჯის სამეფო (ქმერ. រាជាណាចក្រកម្ពុជា, Réachéanachâkr Kâmpŭchea) — ქვეყანა სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში; მოსახლეობა 17 მილიონი ადამიანია. დედაქალაქია პნომპენი. მემკვიდრეა ერთ დროს ძლიერი ჰინდუ და ბუდისტური ქმერების იმპერიის, რომელიც თითქმის მთელ ინდოჩინეთის ნახევარკუნძულს მართავდა XI-XIV საუკუნეებში.

კამბოჯის სახელმწიფოს მოსახლეობა 17 მილიონს შეადგენს. ბუდიზმი კონსტიტუციაში ჩაწერილია, როგორც ქვეყნის ოფიციალური რელიგია. მოსახლეობის 97 %-ზე მეტი ბუდისტია.[2] კამბოჯის ეროვნული უმცირესობებიდან აღსანიშნავია ვიეტნამელები, ჩინელები და ჩამები.[3] დედაქალაქი და უდიდესი ქალაქი პნომპენია, რომელიც კამბოჯის პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და კულტურულ ცენტრს წარმოადგენს.

ქვეყნის ოფიციალური სახელი კამბოჯის სამეფოა. სიტყვა „კამბოჯა“ მომდინარეობს ფრანგული სიტყვიდან „კამბოჯე“, რომელიც წარმოადგენს ქმერული (កម្ពុជា) კამპუჩეას ფრანგულად თარგმანს. კამპუჩეა ქმერულ ენაზე ქვეყნის შემოკლებული სახელია, გრძელი სახელი კი არის ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា prĕəh riəciənaacak kampuciə. ქმერული სიტყვა თავის მხრივ სანსკრიტული कम्बोजदेश კამბოკადესა-დან მომდინარეობს. სიტყვა ორი ნაწილისგან შედგება, საიდანაც დესა ქვეყანას ნიშნავს, კამბოჯას მნიშვნელობა დაუზუსტებელია. აღსანიშნავია ის, რომ ეს სიტყვა ადგილობრივ მითებში ფართოდ გამოიყენებოდა და ასევე ნახსენებია უძველეს ქმერის სამეფოში. ტერმინი კამბოჯა ევროპაში პირველად 1524 წელს იყო ნახსენები ანტონიო პიგაფეტას Relazione del primo viaggio intorno al mondo-ში.

კამბოჯელები თავიანთ ქვეყანას სროკ ხმაეს (ស្រុកខ្មែរ) ანუ ქმერის მიწას უწოდებენ. სახელწოდება კამბოჯა მეტწილად დასავლურ სამყაროშია გამოყენებული, ხოლო კამპუჩეა აღმოსავლეთში.

ინდოჩინეთის, კერძოდ კი კამბოჯის ტერიტორიაზე ადამიანთა პირველი დასახლებები 5000 წლის წინ გაჩნდა. უკვე I საუკუნეში გადმოსახლებულმა ინდოელებმა და ჩინელებმა კამბოჯის ტერიტორიაზე დააარსეს ფუნანის სამეფო, რომელიც ამ რეგიონის ისტორიაში პირველი სახელმწიფოა. მისი დედაქალაქი ვიადჰაპურა გახდა. აღსანიშნავია, რომ აქ უპირატესობა ინდოელებს ჰქონდათ, რადგანაც სამეფო დინასტია სწორედ მათ დააარსეს. ამის გამო კამბოჯაში თავიდანვე გავრცელდა ინდუიზმი და ბუდიზმი.

III საუკუნიდან იწყება ფუნანის ძლიერების ხანა, რა დროსაც მის ვასლებად იქცნენ მეზობელი პატარა სახელმწიფოები. ამავე საუკუნის მიწურულს, ვიეტნამთან მარცხით დასრულდა ფუნანის ძლიერება და დაიწყო მისი დასუსტება. VI საუკუნის დამდეგს ჩენლას სახელმწიფომ ფუნანისგან დამოუკიდებლობა მოიპოვა, ხოლო უკვე VIII საუკუნეში, ფუნანი თავად გახდა ჩენლას დაქვემდებარებული სამეფო.

IX საუკუნის დამდეგს, დაახლოებით 802 წელს, მეფე ჯაიავარმან I-მა კამბოჯის ტერიტორიაზე დააარსა კამბუჯადეშას სამეფო, რომელიც მალევე გახდა რეგიონის დომინანტი სახელმწიფო. კამბუჯადეშამ თავისი ძლიერების მწვერვალს XII საუკუნეში მიაღწია, რა დროსაც მას ეკავა თანამედროვე კამბოჯის, ლაოსის, ვიეტნამისა და ტაილანდის ტერიტორიები. ამავე პერიოდში შეიქმნა ინდოჩინეთის ისტორიაში პირველი, 16 კმ-იანი სარწყავი არხი.

სურიავარმან II-ის დროს ქვეყანა აწარმოებდა გამანადგურებელ ომებს მეზობელ ხალხებთან. ამ პერიოდში დედაქალაქის მახლობლად აიგო კამბოჯური არქიტექტურის ძეგლი ანგკორ-ვატის ტაძარი. XII საუკუნის შუა ხანებში განუწყვეტელი ბრძოლებით და უზარმაზარი მშენებლობებით გადაღლილმა კამბუჯადეშამ ნელ-ნელა დაცემა დაიწყო. XIII საუკუნის მეორე ნახევრიდან მას დასავლეთიდან გამუდმებულად თავს ესხმიან ტაისური ტომები, რის გამოც, 1431 წელს კამბუჯადეშამ არსებობა შეწყვიტა.

XVI საუკუნიდან კამბოჯაში დაიწყო მუსულმანი მალაიზიელებისა და ქრისტიანი ევროპელების მასიური მიგრაცია, რომლებიც ადგილობრივებს ავიწროვებდნენ. აღსანიშნავია, რომ ევროპელი მისიონერები არა მხოლოდ ავიწროვებდნენ, არამედ მათ პოლიტიკაზე გავლენასაც ახდენდნენ.

უკვე XIX საუკუნიდან, ტექნოლოგიურად მოწინავე და უფრო ამბიციური ევროპელების ჩასვლით, კამბოჯაზე მეზობელი ვიეტნამისა და სიამის გავლენა საგრძნობლად შემცირდა. მიუხედავად ამისა, კამბოჯამ ჯეროვანი წინააღმდეგობა ვერ გაუწია მათ და მალევე საფრანგეთის კოლონიად იქცა. მასთან ერთად საფრანგეთს დაექვემდებარა მეზობელი ვიეტნამი და ლაოსიც, რითაც შეიქმნა ფრანგული ინდოჩინეთი.

ფრანგების ოთხმოცწლიანი ბატონობა მეორე მსოფლიო ომის დროს დასრულდა, რა დროსაც ინდოჩინეთის ოკუპაცია იაპონიამ მოახდინა. ომში დამარცხების შემდეგ იაპონია იძულებული გახდა დაკავებული ტერიტორიებიდან ჯარები გაეყვანა, რითაც კამბოჯის ისტორიაში იწყება თანამედროვე პერიოდი.

1953 წელს ჩამოყალიბდა კამბოჯის სამეფო, რომელმაც მეზობელ ვიეტნამში მიმდინარე ომში ჩაბმაზე უარი განაცხადა. მან ასევე ნეიტრალიტეტი შეინარჩუნა სხვა ბირთვული ომების დროს. მიუხედავად მისი სურვილისა, სსრკ-სა და აშშ-ს გავლენით კამბოჯა თავისდა უნებურად ჩაება ინდოჩინეთის ომში. უკმაყოფილო კამბოჯელებმა ამერიკელების წაქეზებით 1970 წლის მარტში სახელმწიფო გადატრიალება მოაწყვეს, რა დროსაც დაემხო მონარქია ნოროდომ სიანკურის მეთაურობით, რასაც 1971 წელს კამბოჯის რესპუბლიკის გამოცხადება მოჰყვა. 1975 წლიდან მონარქისტებმა ომი განაახლეს და გადატრიალების მოწყობა სცადეს. გაეროს ჩარევისა და მანდატის დაწესების შედეგად, 1993 წელს სამოქალაქო ომი დასრულდა და შეიქმნა კამბოჯის სახალხო რესპუბლიკა, რითაც დაიწყო კამბოჯის ისტორიის თანამედროვე ერა.

კამბოჯას ფართობი 181 035 კვადრატული კილომეტრია. იგი მთლიანად ტროპიკებში მდებარეობს. ჩრდილოეთით და დასავლეთით მას ესაზღვრება ტაილანდი, ჩრდილო-აღმოსავლეთით ლაოსი, აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით კი - ვიეტნამი. მას აქვს 443 კილომეტრიანი სანაპირო ზოლი ტაილანდის ყურეზე.შეცდომა ციტირებაში არასწორი ტეგი <ref>; ელემენტი უნდა შეიცავდეს შინაარს.; $2[12]</ref>

ქვეყნის უმაღლესი მწვერვალი პნომაურალია, რომლის სიმაღლეც ზღვის დონიდან 1813 მეტრია. გამორჩეული ტერიტორიის ნაწილს წარმოადგენ 24 605 ​​კვადრატული კილომეტრის ფართობის მქონე ტერიტორია, სადაც ნალექების ძალიან დიდი რაოდენობა მოდის. სწორედ ეს ტერიტორიაა გამოყენებული ბრინჯის მოყვანისათვის. ამის გამო ეს ტერიტორია კამბოჯის გულს წარმოადგენს.[4] დღეს-დღეისობით ტერიტორიის დიდი ნაწილი ნაკრძალის სახისაა.

კამბოჯის მეფე ნოროდომ სიამონი

კამბოჯა კონსტიტუციური მონარქიაა, რომელიც საპარლამენტო წარმომადგენლობით დემოკრატიას წარმოადგენს. კამბოჯის პრემიერ-მინისტრი ჰუნ მანეტი მთავრობის მეთაურია, ხოლო კამბოჯის მონარქი, ამჟამად ნოროდომ სიამონი მთლიანად ქვეყნის მეთაური. სახელმწიფოს პრემიერ მინისტრს მონარქი ნიშნავს რჩევებითა და ეროვნული კრების დამტკიცებით. პრემიერ-მინისტრი და მინისტერიალი აღმასრულებელ ხელისუფლებას წარმოადგენენ.

საკანონმდებლო უფლებამოსილებები ეკისრება კამბოჯის ორმხრივ პარლამენტს (សភាតំណាងរាស្ត្រ, საფჰეა დამნანგ რეასტრ), რომელიც შედგება ქვედა პალატისაგან, ანუ ეროვნული ასამბლეისგან (រដ្ឋសភា, როსფაფა) და ზედა პალატისაგან, ანუ სენატისაგან (ព្រឹទ្ធសភា, პროსტაპეა). 123-ადგილიანი ასამბლეის წევრები აირჩევიან მაქსიმუმ ხუთი წლის ვადით პროპორციული წარმომადგენლობითი სისტემის დახმარებით. სენატს აქვს 61 ადგილი, რომელთაგან ორი ინიშნება მეფისა და ორი დანარჩენი ეროვნული ასამბლეის მიერ, ხოლო დანარჩენს ირჩევს კომუნის მრჩევლები კამბოჯის 24 პროვინციიდან. სენატორები ირჩევა ექვსი წლის ვადით.[5]

2004 წლის 14 ოქტომბერს მეფე ნოროდომ სიამონმა შექმნა ცხრა კაცისგან შემდგარი სამეფო ტახტის საბჭო, მას შემდეგ რაც იგი გაიტაცეს. საბჭოს წევრებს შორის იყვნენ მაშინდელი პრემიერ-მინისტრი ჰუნ სენი და ეროვნული ასამბლეის სპიკერი პრინცი ნორდომ რანარიდი (მეფის ნახევარძმა და ამჟამინდელი მთავარი მრჩეველი).

ჰუნ სენი ქვეყნის პრემიერი 74 წლის ასაკამდე იყო.[6] მას ბრალად ედება ადამიანის უფლებების უგულებელყოფა და განსხვავებული პოლიტიკური შეხედულებების მქონე პირების დევნა. 2013 წელს არჩევნების შედეგმა დედაქალაქში მასობრივი დემონსტრაციები გამოიწვია. პნომპენში დაშავდნენ და დაიღუპნენ მომიტინგეები, რის მიზეზსაც სპეცრაზმთან შეტაკებები წარმოადგენდა.[7] ჰუნ სენი 33 წლის იყო, როდესაც 1985 წელს ქვეყნის მმართველობა ხელში აიღო. ის ზოგჯერ ერთ-ერთ ყველაზე გრძელვადიან დიქტატორად ითვლება მთელს მსოფლიოში.[8]

2017 წელს თავისუფალი პრესის მიმართ განხორციელებული კრიტიკიდან გამომდინარე, კამბოჯა აღწერილი იქნა, როგორც დე ფაქტო ერთპარტიული ქვეყანა.[9]

კამბოჯაში მოსახლეობის პირველი ოფიციალური აღწერა 1921 წელს ჩატარდა ფრანგების ძალისხმევით. ამ აღწერის დროს მოსახლეობაში მხოლოდ 20-დან 60 წლამდე ასაკის მამაკაცებს იკვლევდნენ.

ამ დროისთვის კამბოჯის მოსახლეობის 50 % 22 წელზე ნაკლები ასაკისაა. 1 მამაკაცზე ოთხი ქალი გაიანგარიშება, რითაც კამბოჯას ინდოჩინეთის ნახევარკუნძულზე პროცენტულად ქალების ყველაზე მეტი რაოდენობა ჰყავს.

შობადობის მაჩვენებელი თითოეულ ქალზე საშუალოდ 2,5 ბავშვია.[10]

კამბოჯის ოფიციალური ენა ქმერული ავსტრო-აზიური ენების ოჯახს განეკუთვნება. გავრცელებულ ენას წარმოადგენს ფრანგულიც, რომელიც ფრანგული ინდოჩინეთის ოფიციალური ენა იყო. ფრანგულად მოხუცი კამბოჯელების უმრავლესობა საუბრობს. ასევე ეს ენა წარმოადგენს ზოგიერთ სკოლასა და უნივერსიტეტში სწავლები ენას. მეტწილად ეს სასწავლო დაწესებულებები საფრანგეთის მთავრობის მიერაა დაფინანსებული. ქვეყანაში ასევე არის ფრანგულებოვანი გაზეთი და სატელევიზიო არხები. ფრანგული კამბოჯაში ქვეყნის ისტორიის გადმონაშთია. აღსანიშნავია ისიც, რომ ეს ენა მთავრობაშიც გამოიყენება, მეტწილად სასამართლო სტრუქტურებში. 1993 წლიდან ქვეყანაში ინგლისურის ფართომასშტაბიანი გამოყენება დაიწყო. მან ფრანგული ჩაანაცვლა და დღესდღეობით მთავარ უცხოურ ენას წარმოადგენს. ინგლისურად უკვე ასწავლიან უნივერსიტეტების ნაწილში. ქუჩაში საგზაო ნიშნები ორენოვანია, მათზე წარწერები არის როგორც ქმერულად, ასევე ინგლისურად.

ქმერული დამწერლობა სამხრეთ ინდურ პალლავას დამწერლობიდანაა მიღებული.

ანგკორ-ვატი

ბუდიზმი ქვეყნის ოფიციალური რელიგიაა. მისი მიმდინარეობებიდან კამბოჯაში თერავადას მიმდევრები არიან. მოსახლეობის 95 %-ზე მეტი ამ რელიგიის მიმდევრები არიან. მთელი ქვეყნის ტერიტორიაზე 4392 ბუდისტური ტაძარია. კამბოჯურ ბუდიზმს ინდუიზმის და ადგილობრივი ანიმიზმის დიდი გავლენა აქვს.

ადმინისტრაციული დაყოფა

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კამბოჯის ადმინისტრაციული რუკა

ადმინისტრაციულად კამბოჯა დაყოფილია 25 პროვინციად:

პროვინცია (ქართ.) პროვინცია (ქმერ.) ადმინ. ცენტრი მოსახლეობა ად. (2019 წ.)[11] ფართობი (კმ²)[11] სიმჭიდროვე (ად./კმ²)
1 ბანტეაი მეანჩეის პროვინცია បន្ទាយមានជ័យ სერეისაოფაონი 861 883 6679 129
2 ოდდარ მეანჩეის პროვინცია ឧត្តរមានជ័យ სამროუნგი 276 038 6158 42
3 პრეაჰ ვიეჰარის პროვინცია ព្រះវិហារ პრეჰვიჰია 254 827 13 788 18
4 სტუნგ ტრენგის პროვინცია ស្ទឹងត្រែង სტნგტრაენგი 165 713 11 092 14
5 რატანაკირის პროვინცია រតនគិរី ბანლუნგი 217 453 10 782 19
6 პაილინის პროვინცია ប៉ៃលិន პაილინი 75 112 803 89
7 ბატამბანგის პროვინცია បាត់ដំបង ბატამბანგი 997 169 11 702 84
8 სიემ რეაპის პროვინცია សៀមរាប სიემრეაპი 1 014 234 10 299 98
9 კამპონგ ტჰომის პროვინცია កំពង់ធំ კამპონგ ტჰომი 681 549 13 814 49
10 კრატიეს პროვინცია ក្រចេះ კრატიე 374 755 11 094 34
11 მონდულკირის პროვინცია មណ្ឌលគិរី სენმონორომი 92 213 14 288 6
12 პურსატის პროვინცია ពោធិ៍សាត់ პურსატი 419 952 12 692 33
13 კამპონგ ჩჰნანგის პროვინცია កំពង់ឆ្នាំង კამპონგ ჩჰნანგი 527 027 5521 95
14 კამპონგ ჩამის პროვინცია កំពង់ចាម კამპონგჩამი 899 791 4549 197
15 ტბონგ კმოუმის პროვინცია ត្បូងឃ្មុំ სუონგი 776 841 5250 148
16 კოჰ კონგის პროვინცია កោះកុង ქემარაკფუმინი 125 902 10 090 12
17 კამპონგ სპეუს პროვინცია កំពង់ស្ពឺ ჩბარმონი 877 523 7017 124
18 პნომპენი ភ្នំពេញ 2 281 951 679 3136
19 კანდალის პროვინცია កណ្តាល ტაკმაუ 1 201 581 3179 376
20 პრეი ვენგის პროვინცია ព្រៃវែង პრეივენგი 1 057 720 4883 217
21 სვაი რიენგის პროვინცია ស្វាយរៀង სვაირიენგი 525 497 2966 177
22 პრეაჰ სიანუკის პროვინცია ព្រះសីហនុ სიანუკვილი 310 072 1938 156
23 კამპოტის პროვინცია កំពត კამპოტი 593 829 4873 122
24 კეპის პროვინცია កែប კეპი 42 665 336 124
25 ტაკეოს პროვინცია តាកែវ დოუნკაევი 900 914 3563 252
25 სულ 15 552 211 178 035 87,35

შენიშვნა: მოსახლეობის სიმჭიდროვე ნაანგარიშებია ტბა ტონლე საპის საერთო ფართობის (3000 კმ²) გარეშე (ამ ტბის ფართობის ჩათვლით ქვეყნის მთლიანი ტერიტორიის ფართობია 181 035 კმ², ტბის გარეშე კი 178 035 კმ²).

გაერთიანებული ერების ორგანიზაციამ კამბოჯა ნაკლებად განვითარებული ქვეყნების სიაში შეიყვანა. ეკონომიკა მეტწილად დამოკიდებულია სოფლის მეურნეობაზე. კამბოჯის მთავარ საექსპორტო პროდუქტებს წარმოადგენს: ბრინჯი, თევზი, ხე, სამოსი და რეზინი. ბრინჯის კვლევის საერთაშორისო ინსტიტუტმა კამბოჯაში ბრინჯის 70-ზე მეტი სახეობა ჩაიტანა.[12]

ტურიზმი კამბოჯის სწრაფად მზარ ინდუსტრიას წარმოადგენს. 2007 წელს ქვეყანაში 2 მილიონზე მეტმა ტურისტმა იმოგზაურა.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
  1. Cambodia Population (2024) - Worldometer en. ციტირების თარიღი: 2024-08-16
  2. [1] დაარქივებული 2010-12-29 საიტზე Wayback Machine.
  3. [2]
  4. [3]
  5. Cambodia 1993 (rev. 2008) Constitution - Constitute. ციტირების თარიღი: 2025-08-09
  6. [4] დაარქივებული 2014-02-22 საიტზე Wayback Machine.
  7. [5]
  8. [6]
  9. [7][8][9]
  10. [10]
  11. 11.0 11.1 General Population Census of the Kingdom of Cambodia 2019 – Final Results. National Institute of Statistics. Ministry of Planning (26 January 2021). ციტირების თარიღი: 9 February 2021
  12. [11]