კავკასიის ალბანეთის ენა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ალბანური ენა (მრავალმნიშვნელოვანი).
ქვა წარწერით ალბანურ ენაზე, ნაპოვნია მინგეჩაურში გათხრებისას.)[1]

ალბანური ენა — მკვდარი ენა, რომელიც განეკუთვნება ლეზგიური ენების ოჯახს. გავრცელებული იყო თანამედროვე აზერბაიჯანისა და დაღესტნის ტერიტორიაზე და წარმოადგენდა ალბანეთის სამეფოს ოფიციალურ ენას. გააჩნდა საკუთარი დამწერლობა. სავარაუდოდ, ალბანური ენა უნდა დადებოდა საფუძვლად თანამედროვე უდიურ ენას. ალბანურ ენაში გამოიყენებოდა დამწერლობა, რომლის ფრაგმენტების მოპოვება იძლევა სახელმწიფოს კულტურასთან დაკავშირებული საკითხების შესახებ ცნობების ნაწილობრივი აღდგენის საშუალებას.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Philip L. Kohl, Mara Kozelsky, Nachman Ben-Yehuda. Selective Remembrances: Archaeology in the Construction, Commemoration, and Consecration of National Pasts. University of Chicago Press, 2007. ISBN 0-226-45058-9, 9780226450582