ირაკლი ლაბაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ირაკლი ლაბაძე
ქვეყანა (სპორტი) საქართველოს დროშა საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი თბილისი, საქართველო
დაიბადა 9 ივნისი, 1981 (1981-06-09) (42 წლის)
თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
სიმაღლე 188 სმ.
პროფესიონალი 1998
კარიერა დაასრულა 2010
თამაში მემარცხენე
ფულადი პრიზი 1,234,668 აშშ დოლარი
ერთეულები
კარიერის ჩანაწერები 50–83 (37.59%)
ტიტულები კარიერაში 0 ATP-ის რანგის ტურნირი
უმაღლესი რეიტინგი 42-ე (5 ივლისი, 2004)
დიდი სლემის ერთეულთა შედეგები
ავსტრალიის ღია პირველობა 1რ (2002, 2003, 2004, 2005)
საფრანგეთის ღია პირველობა 2რ (2002, 2004)
უიმბლდონი 4რ (2006)
აშშ-ის ღია პირველობა 1რ (2002, 2004)
წყვილები
კარიერის ჩანაწერები 27–34 (44.26%)
ტიტულები კარიერაში 0 ATP-ის რანგის ტურნირი
უმაღლესი რეიტინგი მე-100 (29 ოქტომბერი, 2001)
მიმდინარე რეიტინგი 514-ე (21 მარტი, 2016)
დიდი სლემის წყვილთა შედეგები
ავსტრალიის ღია პირველობა 2რ (2005)
საფრანგეთის ღია პირველობა 1რ (2004)
უიმბლდონი 3რ (2006)
აშშ-ის ღია პირველობა 1რ (2004)
ბოლოს განახლდა: 15 თებერვალი, 2018.

ირაკლი ლაბაძე (დ. 9 ივნისი, 1981, თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ) — ქართველი ყოფილი პროფესიონალი ჩოგბურთელი, მსოფლიოს ყოფილი 42-ე ჩოგანი, საქართველოს დეივისის თასის ნაკრების ყოფილი წევრი.

ლაბაძე დიდი სლემის ახალგაზრდულ ტურნირებზე წარმატებით გამოდიოდა. 1998 წელს, იგი უიმბლდონის ახალგაზრდული ტურნირის ერთეულთა ფინალში გავიდა, სადაც მსოფლიოს მომავალ პირველ ჩოგანთან და უიმბლდონის 8-გზის გამარჯვებულთან – შვეიცარიელ როჯერ ფედერერთან ორ სეტში დამარცხდა: 4–6, 4–6[1]. რამდენიმე თვით ადრე, ირაკლიმ ხორვატ ლოვრო ზოვკოსთან საფრანგეთის ღია პირველობის ახალგაზრდული ტურნირი მოიგო წყვილებში.

პროფესიონალური კარიერა ლაბაძემ იმავე წელს დაიწყო. დიდი სლემის ტურნირებზე მისი საუკეთესო შედეგი, არის 2006 წლის უიმბლდონის მეოთხე რაუნდში გასვლა, სადაც 2004 წლის საფრანგეთის ღია პირველობის ჩემპიონის – არგენტინელი გასტონ გაუდიოს და ამერიკელი მარდი ფიშის ძლევის შემდეგ, იგი მომავალში უიმბლდონის ორ გზის გამარჯვებულთან – ესპანელ რაფაელ ნადალთან სამ სეტში დამარცხდა: 3–6, 6–7(4–7), 3–6[2].

მასტერსის ტურნირებიდან, ლაბაძის საუკეთესო შედეგია ინდიან უელსის ნახევარფინალში გასვლა 2004 წელს, სადაც ბრიტანელ ტიმ ჰენმენთან ორ სეტში წააგო[3]. აღსანიშნავია, რომ ნახევარფინალამდე ქართველმა ჩოგბურთელმა მსოფლიოს ყოფილ პირველი ჩოგანს, ესპანელ კარლოს მოიას და ყოფილ მეოთხე ჩოგანს, ამერიკელ ჯეიმზ ბლეიკს სძლია.

ლაბაძემ კარიერა 2010 წელს დაასრულა.

ATP-ის ტურნირების ფინალები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

წყვილები: 3 (3 მარცხი)[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტურნირები
დიდი სლემის ტურნირები (0–0)
ATP-ის მსოფლიო ტურის ფინალი (0–0)
ATP-ის მსოფლიო ტურის მასტერსი 1000 (0–0)
ATP-ის მსოფლიო ტურის 500 სერიები (0–0)
ATP-ის მსოფლიო ტურის 250 სერიები (0–3)
ფინალები საფარის მიხედვით
ჰარდი (0–2)
თიხა (0–1)
ბალახი (0–0)
ხალიჩა (0–0)
შედეგი წელი ტურნირი საფარი მეწყვილე მეტოქეები ანგარიში
მარცხი 2001 ვარშავის ღია პირველობა, პოლონეთი თიხა უნგრეთის დროშა ატილა შავოლტი ავსტრალიის დროშა პოლ ჰენლი
ავსტრალიის დროშა ნეითან ჰილი
6–7(10–12), 2–6
მარცხი 2001 სანქტ-პეტერბურგის ღია პირველობა, რუსეთი ჰარდი (დ) რუსეთის დროშა მარატ საფინი რუსეთის დროშა დენის გოლოვანოვი
რუსეთის დროშა ევგენი კაფელნიკოვი
5–7, 4–6
მარცხი 2002 სანქტ-პეტერბურგის ღია პირველობა, რუსეთი ჰარდი (დ) რუსეთის დროშა მარატ საფინი სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის დროშა დევიდ ადამსი
აშშ-ის დროშა ჯარედ პალმერი
6–7(8–10), 3–6

(დ) – დახურული კორტი

ერთეულებში ასპარეზობის შედეგები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ჩ – ჩემპიონი ფ – ფინალი ნ – ნახევარფინალი მ – მეოთხედფინალი რ – რაუნდი კ – საკვალიფიკაციო ეტაპი
ტურნირი 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 შედეგი მ–წ მოგების %
დიდი სლემის ტურნირები
ავსტრალიის ღია პირველობა 1კ 1რ 1რ 1რ 1რ 0 / 4 0–4 0%
საფრანგეთის ღია პირველობა 2კ 2რ 1რ 2რ 2კ 1კ 0 / 3 2–3 40%
უიმბლდონი 1კ 2კ 2კ 2რ 1რ 2რ 2კ 4რ 1კ 0 / 4 5–4 56%
აშშ-ის ღია პირველობა 1კ 1რ 1რ 0 / 2 0–2 0%
მოგება–წაგება 0–0 0–0 2–4 0–3 2–4 0–1 3–1 0–0 0 / 13 7–13 35%
წლის შემაჯამებელი ტურნირი
ჩოგბურთის მასტერსის თასი 0 / 0 0–0 0%
ადგილი რეიტინგში წლის ბოლოს 169 109 92 73 78 143 167 1461 539
ტურნირი 2002 2003 2004 2005 შედეგი მ–წ მოგების %
ATP-ის მსოფლიო ტურის მასტერსი 1000
ინდიან უელსის მასტერსი 1რ 0 / 2 5–2 71%
მაიამის მასტერსი 1რ 2კ 1რ 2რ 0 / 3 1–3 25%
მონტე-კარლოს მასტერსი 1კ 0 / 0 0–0 0%
მადრიდის მასტერსი 1რ 0 / 1 0–1 0%
რომის მასტერსი 1კ 2კ 2რ 0 / 1 1–1 50%
კანადის მასტერსი 1რ 0 / 1 0–1 0%
ცინცინატის მასტერსი 1რ 0 / 1 0–1 0%
ჰამბურგის მასტერსი 2კ 2რ 0 / 1 1–1 50%
პარიზის მასტერსი 1კ 0 / 0 0–0 0%
მოგება–წაგება 0–1 0–0 7–7 1–2 0 / 10 8–10 44%

ATP-ის ჩელენჯერის & ITF-ის მამაკაცთა ტურნირების ფინალები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ერთეულები: 10 გამარჯვება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტურნირები
ATP-ის ჩელენჯერის ტური
ITF-ის მამაკაცთა ტურნირები
# წელი ტურნირი საფარი მეტოქე ანგარიში
1. 2000 აშშ-ის დროშა ბოკა-რატონი ჰარდი ბრაზილიის დროშა მარკოს დანიელი 6–4, 6–4
2. 2000 გერმანიის დროშა ფიურტი თიხა გერმანიის დროშა დანიელ ელსნერი 6–4, 6–4
3. 2001 აშშ-ის დროშა ბირმინგემი (ალაბამა) თიხა აშშ-ის დროშა ჯეიმზ ბლეიკი 6–2, 6–3
4. 2001 რუმინეთის დროშა ბუქარესტი თიხა ესპანეთის დროშა ემილიო ბელფელე ალვარესი 6–4, 6–2
5. 2002 საფრანგეთის დროშა ბრესტი ხალიჩა ტაილანდის დროშა პარადორნ შრიჩაპანი 6–4, 7–5
6. 2002 უკრაინის დროშა კიევი თიხა ესპანეთის დროშა გორკა ფრაილე 6–0, 4–6, 6–4
7. 2003 უკრაინის დროშა კიევი თიხა ჩეხეთის დროშა პეტრ კრალერტი 6–1, 6–2
8. 2003 საფრანგეთის დროშა სენ-ჟან-დე-ლიუზი ჰარდი საფრანგეთის დროშა ფაბრის სანტორო 1–6, 7–6(7–4), 6–4
9. 2003 უკრაინის დროშა დნეპრი ჰარდი ისრაელის დროშა ჰარელ ლევი 6–3, 3–6, 6–1
10. 2005 იტალიის დროშა ბიელა ჰარდი არგენტინის დროშა კარლოს ბერლოქი 7–6(7–4), 6–0

წყვილები: 6 გამარჯვება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

# წელი ტურნირი საფარი მეწყვილე მეტოქეები ანგარიში
1. 1999 აშშ-ის დროშა ვერო-ბიჩი თიხა ხორვატიის დროშა ლოვრო ზოვკო აშშ-ის დროშა ჰუგო არმანდო
აშშ-ის დროშა მიჩ სპრენგელმაიერი
7–6, 7–6
2. 2000 ეკვადორის დროშა კიტო თიხა ბრაზილიის დროშა ფრანსისკო კოსტა აშშ-ის დროშა ერიკ ნუნიესი
არგენტინის დროშა მარტინ სტრინგარი
6–2, 7–6(7–4)
3. 2000 ჩილეს დროშა სანტიაგო თიხა იუგოსლავიის დროშა დუშან ვემიჩი ესპანეთის დროშა ხუან მანუელ ბალსელიესი
ესპანეთის დროშა ხერმან პუენტეს ალკანისი
6–3, 6–4
4. 2003 გერმანიის დროშა მენხენგლადბახი თიხა ნიდერლანდების დროშა როგირ ვასენი გერმანიის დროშა კარსტენ ბრაში
გერმანიის დროშა ფრანც შტოდერი
6–7(7–4), 6–2, 6–2
5. 2005 იტალიის დროშა რეჯო-ემილია თიხა რუსეთის დროშა იური შუკინი იტალიის დროშა ფრანჩესკო ალდი
იტალიის დროშა ტომას ტენკონი
6–4, 6–3
6. 2008 უზბეკეთის დროშა სამარყანდი თიხა რუსეთის დროშა დენის მაცუკევიჩი რუსეთის დროშა დანილა არსენოვი
უზბეკეთის დროშა ვაჟა უზაკოვი
7–6(7–1), 4–6, [10–3]

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. „Wimbledon Draws Archive - Junior Boys' Singles“ (PDF). wimbledon.com. დაარქივებულია ორიგინალიდან (PDF) — 1 სექტემბერი 2020. ციტირების თარიღი: 27 იანვარი 2018.
  2. „Federer & Nadal reach last eight“. bbc.co.uk. ციტირების თარიღი: 27 იანვარი 2018.
  3. „Henman to face Federer in final“. telegraph.co.uk. ციტირების თარიღი: 27 იანვარი 2018.