ილ-დე-პენი
| მშობ. სახელი: ფრანგ. Île des Pins | |
|---|---|
 | |
| გეოგრაფია | |
| მდებარეობა | წყნარი ოკეანე |
| კოორდინატები | 22°37′ ს. გ. 167°29′ ა. გ. / 22.617° ს. გ. 167.483° ა. გ. |
| ფართობი | 152,3 კმ² |
| სიგრძე | 15 კმ |
| სიგანე | 13 კმ |
| უმაღლესი წერტილი |
262 მ პიკი ნგა |
 ახალი კალედონია | |
| პროვინცია | სამხრეთი პროვინცია |
| კომუნა | ილ-დე-პენი |
| დემოგრაფია | |
| მოსახლეობა | 1969 (2009) |
| სიმჭიდროვე | 7,147 ად. /კმ² |
| ეთნიკური ჯგუფები | 12,928 |
ილ-დე-პენი (ფრანგ. Île des Pins, კანაკის ენა — Kunyié) — კუნძული წყნარ ოკეანეში, გრანდ-ტერის კუნძულის შორიახლოს და სამხრეთით. შედის საფრანგეთის ზღვისიქითა ტერიტორიის ახალი კალედონიის შემადგენლობაში. ადმინისტრაციულად შედის სამხრეთი პროვინციის ილ-დე-პენის კომუნის შემადგენლობაში.
გეოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]კუნძულის ფართობი შეადგენს 152,3 კმ²-ს. სიგრძე — 15 კმ, სიგანე — 13 კმ-ს. ილ-დე-პენის კუნძული მდებარეობს კუნძულ გრანდ-ტერიდან სამხრეთით და დაახლოებით 100 კმ-ში სამხრეთ-აღმოსავლეთით ქალაქ ნუმეადან. უმაღლესი წერტილი ზღვის დონიდან 262 მეტრზე — პიკი ნგა.
სანაპირო წყლებში დაცურავს დიდი რაოდენობით ტროპიკული თევზი.
კლიმატი ტროპიკულია. ყველაზე თბილი თვეები — ნოემბერი—მარტი (ტემპერატურა მერყეობს 22-დან 31 °C-მდე)[1]. დეკემბრიდან აპრილის ჩათვლით ხშირად ხდება ქარიშხლები.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]კუნძული 1774 წელს აღმოაჩინა ბრიტანელმა მოგზაურმა ჯეიმზ კუკმა მისი მეორე მსოფლიოს გარშემო მოგზაურობის დროს. ზღვაოსანმა მას დაარქვა ფიჭვების კუნძული (ინგლ. Isle of Pines) ადგილობრივი ხის — ლათ. Araucaria columnaris-ს პატივსაცემად. 1840-იან წლებში კუნძულზე გამოჩნდნენ პროტესტანტი და კათოლიკე მისიონერები, ასევე სანტალით (ლათ. Santalum) მოვაჭრეები. 1853 წელს საფრანგეთი დაეუფლა კუნძულს, ხოლო 1872 წელს კუნძული ილ-დე-პენი გახდა საფრანგეთის გამოსასწორებელი კოლონია[2].
მოსახლეობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2009 წელს კუნძულის მოსახლეობის რაოდენობამ შეადგინა 1969 ადამიანი, ამასთან მოსახლეობის დიდი ნაწილი (დაახლოებით 95 %) შეადგენდა კუნძულის მკვიდრ მაცხოვრებლებს — კანაკებს. კუნძულის ერთადერთი დასახლებული პუნქტია — სოფელი ვაო, რომელშიც არის სკოლა, ეკლესია, საავადმყოფო, მაღაზია, ფოსტა. კუნძულზე ოფიციალური ენაა — ფრანგული, თუმცა კუნძულელებს აქვთ საკუთარი ადგილობრივი ენა[3].
ტრადიციულად კუნძულის მოსახლეობა იყოფა რვა ტომად: გაჯი (Gadji), უაპანი (Wapan), ტუეტე (Touete), უატჩია (Ouatchia), იუვატუ (Youwaty), ვაო (Vao), კომანია (Comagna), კერე (Kere)[3]. თითოეულ ტომს ჰყავს საკუთარი ბელადი, რომელიც ემორჩილება მთელი კუნძულის უმაღლეს ბელადს[3].
ეკონომიკა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მოქმედებს აეროპორტი. კუნძულზე განვითარებულია ტურიზმი, მათ შორის, დაივინგი.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- კუნძულის საიტი (ინგლისური) (ფრანგული)
- ინფორმაცია საიტზე Jane Resture დაარქივებული 2019-11-11 საიტზე Wayback Machine. (ინგლისური)