ივანე პატარიძე (მოქანდაკე)
ივანე (ვანო) კონსტანტინეს ძე პატარიძე (დ. 1903, ქუთაისი, — გ. 1952, თბილისი) — ქართველი მოქანდაკე.
დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია (1928) და სამშენებლო ინსტიტუტის არქიტექტურის ფაკულტეტი (1931). აკადემიაში ინტენსიურად მუშაობდა შიშველ ნატურაზე, ითვლებოდა იაკობ ნიკოლაძის ერთ-ერთ ყველაზე ნიჭიერ მოწაფედ. მძიმე ცხოვრებამ შემოქმედებითი პოტენციალის სრულყოფილი გამოვლენის საშუალება არ მისცა — 1937 წელს დასმენის საფუძველზე მრავალი წლით გადასახლებული იყო, რამაც ჯანმრთელობა მნიშვნელოვნად შეურყია.
პატარიძის ნამუშევრების უმეტესობამ ჩვენამდე ვერ მოაღწია; 1924 წლის ქართველ მხატვართა გამოფენაზე წარმოდგენილი მისი „მუშა“ და ვაჟა-ფშაველას სკულპტურული პორტრეტი ცნობილია იმავე წლის ჟურნალ „დროშაში“ (№№23-24) დაბეჭდილი ფოტორეპროდუქციებით. შემორჩენილია პატარიძის რამდენიმე ქვაში გამოკვეთილი და თბილისში დადგმული ანიმალისტური ქანდაკება: ფასკუნჯების წყვილი ს. ჯანაშიას სახელობის საქართველოს მუზეუმის ალაყაფის კართან, ვეფხვების წყვილი თბილისის ზოოპარკის შესასვლელთან და იმავე კომპოზიციის სახეცვლილი ვარიანტი ვაკის პარკის მთავარი ხეივნის დასაწყისში.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ლ. შანიძე, ქართული საბჭოთა ქანდაკება. „მეცნიერება“, თბილისი, 1975, გვ. 88-89.
- მ. კარბელაშვილი, ქართული ქანდაკება (1920-ანი წლები), Ars Georgica, 2010.
- ნ. ლეჟავა, ლ. ბაქრაძე, ტერორის ტოპოგრაფია: საბჭოთა თბილისი. საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია, თბილისი, 2011, გვ. 148-149.