იაჰია (შეჰზადე)

* შეჰზადე იაჰია
* შეჰზადე იაჰია
მშობლიური სახელი	Şehzade Yahya
დაბადების სახელი	იაჰია
დაბადების თარიღი	1585; სტამბოლი, ოსმალეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი	1649; კოტორი, ვენეცია
რელიგია	ისლამი, მოგვიანებით მიიღო ქრისტიანობა
მეუღლე(ები)	ანა კატერინა
შვილ(ებ)ი	მაურიციო, ალესანდრო, ელენა
მშობლები	მამა: მურად III; დედა: ელენა კომნენოსი
ნათესავები	ძმა: მეჰმედ III; ბებია: ნურბანუ სულთანი; ბაბუა: სელიმ II

შეჰზადე იაჰია (თურქ. Şehzade Yahya; დ. 1585, სტამბოლი - გ. 1649, კოტორი) - ოსმალეთის იმპერიის უფლისწული. სულთან მურად III-ს ვაჟი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

იაჰია დაიბადა 1585 წელს, სულთან მურად III-სა და ელენა ხათუნის ოჯახში, რომელიც იყო კომნენოსთა დინასტიის წარმომადგენელი

1595 წელს, მურადი გარდაიცვალა და ტახტზე ავიდა მისი უფროსი ძმა, მეჰმედ III. ოსმალური ტრადიციების მიხედვით, სულთან მეჰმედს ძმები სიკვდილით უნდა დაესაჯა. ასეც მოხდა, მაგრამ იაჰია სასწაულებრივ გადაურჩა სიკვდილს, რადგან დედამისმა ჯერ საბერძნეთში, შემდეგ კი ბულგარეთში გადამალა. იქ 8 წელი ცხოვრობდა მონასტერში და ქრისტიანადაც კი მონათლეს.^[1]

1603 წელს, სულთან მეჰმედი გარდაიცვალა და ტახტი დაიკავა მისმა 13 წლის ვაჟმა, აჰმედ I-მა. იაჰიამ მოლაპარაკებები გამართა ჩრდილოეთ და დასავლეთ ევროპის მონარქებთან და დახმარებას სთხოვდა ტახტზე ასასვლელად. 1614 და 1617 წლებში მან მოლაპარაკებები გამართა სერბეთისა და კათოლიკური ეკლესიების ეპისკოპოსებთან. რამდენიმე წლის შემდეგ, კაზაკთა არმიის დახმარებით, მან სცადა ტახტის დაკავება, მაგრამ უშედეგოდ.

გარდაიცვალა 1649 წელს.