იაკობ ვან მარლანტი
Jump to navigation
Jump to search
| იაკობ ვან მარლანტი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | 1230-იანები |
| დაბადების ადგილი | ფლანდრია |
| გარდაცვალების თარიღი | 1300-იანები |
| გარდაცვალების ადგილი | დამე |
| საქმიანობა | პოეტი და მწერალი |
| ენა | Middle Dutch |
| ეროვნება | ფლამანდიელები |
იაკობ ვან მარლანტი (ნიდერლ. Jacob van Maerlant; დ. დაახლოებით 1235, დამე, ბრიუგეს მახლობლად, — გ. დაახლოებით 1300, იქვე) — ფლამანდიელი პოეტი. ლიტერატურული მოღვაწეობა დაიწყო სარაინდო რომანების დამუშავებით. ნიდერლანდურ ლიტერატურაში დაამკვიდრა დიდაქტიკური ჟანრი. მისი თხზულებები „ბუნების ყვავილები“ (დაახლოებით 1262-1266), „ისტორიული სარკე“ (დაახლოებით 1283-1288) ხელს უწყობდა ხალხურ ენაზე ცოდნის გავრცელებას. მარლანტის შემოქმედებამ დიდი როლი ითამაშა საერთო სახალხო ნიდერლანდური ენის ნორმების დადგენაში.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, გვ. 447, თბ. 1983 წელი.