თიოაცეტონი
| თიოაცეტონი | |
 | |
 | |
| ზოგადი | |
|---|---|
| სისტემური სახელწოდება | პროპან-2-თიონი |
| ქიმიური ფორმულა | С3H6S |
| მოლური მასა | 74.14 გ/მოლი |
| თერმული თვისებები | |
| დნობის ტემპერატურა | 40 °C |
| დუღილის ტემპერატურა | 80–90 °C |
| კლასიფიკაცია | |
| CAS | 4756-05-2 მონომერი 828-26-2 ტრიმერი |
თიოაცეტონი — გოგირდის ორგანული ნაერთი ქიმიური ფორმულით (CH3)2CS. ჩვეულებრივ, თიოაცეტონი გადადის პოლიმერულ მდგომარეობაში და წარმოქმნის ტრიმერს[1]. ასოცირდება უკიდურესად არასასიამოვნო სუნთან.
წარმოება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
თიოაცეტონი მიიღება ტრიმერის [(CH3)2CS] კრეკინგით. ტრიმერს კი იღებენ ალილ იზოპროპილის სულფიდის პიროლიზით, წყალბადის სულფიდის და ლუისის მჟავის თანაობისას[2][3], ტრიმერის კრეკინგი მიმდინარეობს 500–600 °C-ზე და მიიღება თიონი[4][5].
თიოაცეტონის ტრიმერი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
თიოაცეტონის ტრიმერი არის უფერო ან თეთრი ნივთიერება, რომელიც დნება 24 °C-ზე და მასაც, მსგავსად თიოაცეტონისა, აქვს უსიამოვნო სუნი[1]. თიოაცეტონის ტრიმერი ასევე ცნობილია როგორც 1,1,3,3,5,5-ჰექსამეთილტრითიანი.
სუნი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სხვა დაბალმოლეკულური გოგირდის ორგანული ნაერთების მსგავსად, თიოაცეტონს აქვს ძლიერ არასასიამოვნო სუნი, რომელიც იმდენად ძლიერია, რომ გამოვლენა მკვეთრად დაბალი კონცენტრაციის დროსაც კი შესაძლებელია.[6]. 1889 წელს ფრაიბურგში თიოაცეტონის გაჟონვა მოხდა, რამაც ლაბორატორიის გარშემო 0,75 კილომეტრის რადიუსში მყოფ ადამიანებში ღებინება და გულისრევის შეგრძნება გამოიწვია[7]. ბრიტანელმა მეცნიერებმა 1890 წელს მოხსენებაში აღნიშნეს, რომ თიოციანიტის განზავების შედეგად მას სუნი უფრო გაუმძაფრდა[8], ამიტომაც თიოაცეტონი ითვლება საშიშ ქიმიკატად მისი ძალიან არასასიამოვნო სუნის გამო.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- The Dangerous Stink of the World's Smelliest Chemical
- თიოაცეტონი — ყველაზე უსიამოვნო სუნის მქონე ქიმიკატი
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 R.D. Lipscomb; W.H. Sharkey (1970). „Characterization and polymerization of thioacetone“. Journal of Polymer Science Part A: Polymer Chemistry. 8 (8): 2187–2196. doi:10.1002/pol.1970.150080826.
- ↑ Bailey, William J.; Chu, Hilda (1965). „Synthesis of polythioacetone“. ACS Polymer Preprints. 6: 145–155.
- ↑ Bohme, Horst; Pfeifer, Hans; Schneider, Erich (1942). „Dimeric thioketones“. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 75B (7): 900–909. doi:10.1002/cber.19420750722. Note: This early report mistakes the trimer for the monomer
- ↑ V.C.E. Burnop; K.G. Latham (1967). „Polythioacetone Polymer“. Polymer. 8: 589–607. doi:10.1016/0032-3861(67)90069-9.
- ↑ Kroto, H.W.; Landsberg, B.M.; Suffolk, R.J.; Vodden, A. (1974). „The photoelectron and microwave spectra of the unstable species thioacetaldehyde, CH3CHS, and thioacetone, (CH3)2CS“. Chemical Physics Letters. 29 (2): 265–269. doi:10.1016/0009-2614(74)85029-3. ISSN 0009-2614.
- ↑ Derek Lowe. (June 11, 2009) Things I Won’t Work With: Thioacetone. In The Pipeline. დაარქივებულია ორიგინალიდან — ნოემბერი 19, 2015. ციტირების თარიღი: აგვისტო 15, 2019.
- ↑ E. Baumann & E. Fromm (1889). „Ueber Thioderivate der Ketone“. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 22 (2): 2592–2599. doi:10.1002/cber.188902202151. დამოწმება იყენებს მოძველებულ პარამეტრს
|lastauthoramp=(დახმარება) - ↑ (1890) Chemical News and Journal of Industrial Science. Chemical news office., გვ. 219.