თამარ ხულორდავა
თამარ ხულორდავა | |
საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის პირველი მოადგილე | |
---|---|
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
2015 – 2016 | |
პრეზიდენტი | გიორგი მარგველაშვილი |
პრემიერ-მინისტრი | ირაკლი ღარიბაშვილი გიორგი კვირიკაშვილი |
საქართველოს პარლამენტის წევრი | |
დაბადებული | 12 თებერვალი, 1979 თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
მოქალაქეობა | სსრკ → საქართველო |
ეროვნება | ქართველი |
პოლიტიკური პარტია | ქართული ოცნება — დემოკრატიული საქართველო (2019-მდე) |
თამარ ხულორდავა (დ. 12 თებერვალი, 1979, თბილისი)[1] — ქართველი იურისტი და პოლიტიკოსი.
ბიოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დაიბადა 1979 წლის 12 თებერვალს. 2002 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი. იურიდიული ფაკულტეტის ასპირანურა/დოქტორანტურა დაამთავრა 2004 წელს. 2001-2003 წლებში — ეროვნული უშიშროების საბჭოს კოორდინატორი. 2003-2004 წლებში იყო სისხლის სამართლის საპროცესო კპდექსის სამუშაო ჯგუფი, კოორდინატორი. 2004-2005 წლებში იყო ამერიკის იურისტთა ასოციაციის იურისტი. 2005-2015 წლებში იყო ევროკავშირის წარმომადგენლობის პროექტების მენეჯერი და იურისტი. 2007-2008 წლებში იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მოწვეული ლექტორი. 2015-2016 წლებში იყო საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის პირველი მოადგილე. 2016-2020 წლებში იყო საქართველოს მე-9 მოწვევის პარლამენტის წევრი პარტიული სიით, საარჩევნო ბლოკი: „ქართული ოცნება — დემოკრატიული საქართველო“. 2019 წლის ნოემბერში დატოვა პარტია „ქართული ოცნება — დემოკრატიული საქართველო“.[2]
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- თამარ ხულორდავა — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
- თამარ ხულორდავა — საქართველოს პარლამენტის ოფიციალური საიტი (მოძველებული / არქივი / ახალი არქივი)
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ თანამდებობის პირის ქონებრივი მდგომარეობის დეკლარაცია: თამარ ხულორდავა. declaration.gov.ge (30 ნოემბერი, 2019). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 25.01.2022. ციტირების თარიღი: 20 მაისი, 2020.
- ↑ ჩუგოშვილმა, ცქიტიშვილმა, ხულორდავამ და ქაცარავამ უმრავლესობა და ქართული ოცნება დატოვეს. on.ge (14 ნოემბერი, 2019). ციტირების თარიღი: 20 მაისი, 2020.