თავი
თავი (ლათ. Caput) — ორგანიზმის ნაწილი, რომელიც ჩვეულებრივ მოიცავს ყურებს, ტვინს, შუბლს, ლოყას, ნიკაპს, თვალებს, ცხვირსა და პირს, სადაც თითოეული ასრულებს სხვადასხვა ფუნქციას, როგორიცაა ხედვის, სმენის, ყნოსვისა და გემოს ფუნქციებს. ზოგიერთ ძალიან მარტივ (პრიმიტიულ) ცხოველს (ცოცხალ არსებას) შეიძლება თავი არ ჰქონდეს, მაგრამ ბევრ ორმხრივი სიმეტრიის მქონე ცხოველს (ბილატერალურ არსებას), ზომის მიუხედავად, აქვს.
ცხოველებში თავი ევოლუციური ტენდენციით განვითარდა, რომელიც ცეფალიზაციის სახელითაა ცნობილი. ორმხრივი სიმეტრიის მქონე ცხოველებში ნერვული ქსოვილი წინა არეში კონცენტრირდება და ინფორმაციის დამუშავებაზე პასუხისმგებელ სტრუქტურებს ქმნის. ბიოლოგიური ევოლუციის გზით, გრძნობის ორგანოები და კვების სტრუქტურები ასევე წინა არეშია კონცენტრირებული და ერთად ქმნიან თავს.
ადამიანის თავი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ადამიანის თავის წინა ნაწილს სახე ეწოდება, ცხოველის — დინგი ან დრუნჩი. თავი სხეულს უერთდება კისრით. კისერი ადამიანს თავის შემობრუნებისა და სივრცეში გარკვეული პოზიციის დაკავების საშუალებას აძლევს.
ადამიანის თავი ანატომიური ერთეულია, რომელიც შედგება თავის ქალის, ენისქვეშა ძვლისა და კისრის მალებისგან. თავის ქალა შედგება ტვინის კოლოფისგან, რომელიც მოიცავს თავის ქალის ღრუს და სახის ქალასგან, რომელიც მოიცავს ასევე მანდიბულებს. ტვინის კოლოფში რვა ძვალია, ხოლო სახის ქალაში მოცემულია თოთხმეტი ძვალი.[1]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Halim, A. (30 December 2008). Human Anatomy:Volume Iii: Head, Neck And Brain. I. K. International, გვ. 3. ISBN 978-81-906566-4-1.
| |||||||||||||||||||