ზუჰაბის ხელშეკრულება

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ზუჰაბის ხელშეკრულება — სამშვიდობო ხელშეკრულება ოსმალეთის იმპერიასა და სეფიანთა იმპერიას შორის, რომელიც 1639 წლის 17 მაისს გაფორმდა. ამ ხელშეკრულებამ დაასრულა 1623-1639 წლების ომი.

ხელშეკრულებამ დაასრულა ომი ოსმალეთის იმპერიასა და სეფიანთა იმპერიის შორის, რომელიც ჯერ კიდევ XVI საუკუნის დასაწყისში დაიწყო ჩალდირანის ალყის დროს. ეს ხელშეკრულება იყო თურქეთის სულთნის, მურად IV-ის ერთ-ერთი უდიდესი წარმატება. ხელშეკრულების პირობების მიხედვით სეფიანებმა შეინარჩუნეს ერევანი და კავკასიაში მისი მიმდმებარე ტერიტორიები, ხოლო თურქებმა — ბასრა და ბაღდადი. ამასთან ერთად მთლიანად აღდგა საზღვარი, რომელიც ამასიის ზავით დადგინდა.

ზუჰაბის ხელშეკრულებით დადგენილი საზღვრები უცვლელად რჩებოდა თითქმის ასი წლის განმავლობაში, სანამ სეფიანთა იმპერია დაესხმებოდა ავღანელებს.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • «История Востока» (в 6 т.). Т.III «Восток на рубеже средневековья и нового времени (XVI—XVIII вв.)» — Москва: издательская фирма «Восточная литература» РАН, 1999. ISBN 5-02-018102-1
  • Кэролайн Финкель «История Османской империи: Видение Османа» — Москва: «АСТ», 2010. ISBN 978-5-17-043651-4