ზურაბ წერეთელი (სახლთუხუცესი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ წერეთელი.
ეს სტატია ისტორიულ მოღვაწეს ეხება. მოქანდაკის შესახებ იხილეთ ზურაბ წერეთელი.

ზურაბ ქაიხოსროს ძე წერეთელი (დ. 1747 — გ. 28 იანვარი (9 თებერვალი), 1823) — იმერეთის სამეფოს დიდგვაროვანი, წერეთელთა საგვარეულო სახლის უფროსი, იმერეთის მეფეების, სოლომონ I-სა და სოლომონ II-ის პირველი ვეზირი და სახლთუხუცესი, რუსეთის იმპერიის გენერალ-მაიორი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1784 წლის აგვისტოს მიწურულს დავით II-მ კათალიკოს მაქსიმე II-სა და მდივანბეგ დავით კვინიხიძესთან ერთად გაგზავნა ელჩად სანქტ-პეტერბურგში. დიდი როლი შეასრულა დასავლეთ საქართველოს სამეფო-სამთავროების რუსეთის იმპერიაში შესვლაში. აქტიურად მონაწილეობდა 1810 წელს იმერეთის აჯანყების ჩაქრობაში და სოლომონ II-ის იმერეთიდან განდევნაში. ამისთვის რუსეთის იმპერიის მთავრობამ ის იმერეთის მმართველობის წევრად დანიშნა, 1811 წელს კი უბოძა წმინდა ანას ორდენი, გენერალ-მაიორის ჩინი და ჯამაგირი. 1819-1820 წლების იმერეთის აჯანყების შესახებ ცნობებს აწვდიდა გორის ოლქის უფროსს. ამავდროულად ცდილობდა აჯანყების გამოყენებას საკუთარი მიზნებისთვის. აჯანყებულებს გამარჯვების შემთხვევაში იმერეთის მეფედ სთავაზობდა საკუთარი შვილის, გრიგოლის, კანდიდატურას.

ოჯახი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ქალიშვილი მართა წერეთელი — ლევან დადიანის მეუღლე.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]