ზუგდიდის მუნიციპალიტეტი

ზუგდიდის მუნიციპალიტეტი
	ზუგდიდის მუნიციპალიტეტი
რეგიონი	სამეგრელოსა და ზემო სვანეთის მხარე
სიმჭიდროვე	157,89 კაცი/კმ²
ფართობი	668 კმ²
მოსახლეობის რაოდენობა	62 511 კაცი (2014 წელი)
ეროვნება	ქართველები 99.3%; რუსები 0.5%; აფხაზები 0.1%
	↑ ზოგადი სტატისტიკა. ; ↑ საქსტატის 2002 წლის სოფლის მოსახლეობის აღწერის მონაცემები. ;

ზუგდიდის მუნიციპალიტეტი — ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარეში. მუნიციპალიტეტის ტერიტორია 1917-მდე შედიოდა ქუთაისის გუბერნიის ზუგდიდის მაზრაში, 1921-დან ზუგდიდის მაზრაში. 1930-დან ცალკე რაიონია.

ბუნება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მუნიციპალიტეტს უჭირავს ოდიშის დაბლობი, ოდიშის პლატო და ურთას მთიანი ზონა. ტერიტორია — 668 კმ², მათ შორის სასოფლო-სამეურნეო სავარგულებს უკავია 340 კმ². რაიონში მდინარეთა ხშირი ქსელია, ბევრია ჭაობი და მცირე ტბები. გარდა მდინარე ენგურისა, ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიას კვეთს მდინარეები: ჯუმი, ჩხოუში, ჭანისწყალი, რუხი და სხვა.

მოსახლეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რაიონში 58 დასახლებული პუნქტია. დიდი სოფლებია: ინგირი (5,8 ათასი), კახათი (5,9 ათასი) და რუხი (5,2 ათასი).

რაიონი/მუნიციპალიტეტი^[1]	1959 წ. აღწ.	1970 წ. აღწ.	1979 წ. აღწ.	1989 წ. აღწ.	1991'	2002 წ. აღწ.	2014 წ. აღწ.	2016'	2017'	2018'
ზუგდიდის	96,643	112,241	120,217	125,444	126,800	167,760	105,509	105,700	104,200	103,300

ადგილობრივი თვითმმართველობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მუნიციპალიტეტის ადგილობრივი თვითმმართველობის უმაღლესი ორგანოა საკრებულო, აღმასრულებელი თანამდებობის პირი — გამგებელი. მუნიციპალიტეტი იყოფა შემდეგ ტერიტორიულ ერთეულებად:

ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის რუკა

ეკონომიკა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის ეკონომიკაში მთავარი როლი ეკუთვნის სუბტროპიკულ სოფლის მეურნეობას, კერძოდ მეჩაიეობას და მასზე დაფუძნებულ გადამამუშავებელ მრეწველობას. სოფლის მეურნეობის სხვა დარგებია მეციტრუსეობა, მეხილეობა, მევენახეობა. მნიშვნელოვანი საწარმოებია ჩაის ფაბრიკები, ფაიფურის, ავეჯის და ღვინის ქარხნები, ცელულოზა-ქაღალდის კომბინატი. რაიონის ტერიტორიაზე გადის სამხრეთ კავკასიის რკინიგზის მაგისტრალი.