ვაჯრასატტვა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
(გადამისამართდა გვერდიდან ვაჯრასატვა)
ტიბეტურ ვაჯრასატტვას მარჯვენა ხელში უკვანია ვაჯრა და მარცხენაში ზარი.

ვაჯრასატტვა (სანსკ: वज्रसत्त्व, ჩინ: 金剛薩埵 ფინინი: Jīn gāng sà duǒ; ტიბ: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ། - მოკლე ფორმაა „დორსემ“ རྡོར་སེམས།)[1] მაჰაჲანურ, მანტრაჲანულ და ვაჯრაჲანულ ბუდიზმში არის ბოდჰისატტვა. ბუდიზმის იაპონურ ვაჯრაჲანურ სკოლა შინგონში, ვაჯრასატტვა ბოდჰისატტვა სამანტაბჰადრას ეზოთერული ასპექტია. ტიბეტურ ბუდიზმში ვაჯრასატტვა დჰარმაკაჲასა და ასევე გაწმენდის პრაქტიკასთან ასოცირდება.

ვაჯრასატტვა, ძირითადად, ორ ბუდისტურ ტექსტში ჩნდება: მაჰავაიროჩანა სუტრა და ვაჯრასექჰარა სუტრა. ალმასის სამეფოს მანდალაზე, ვაჯრასატტვა ბუდდჰა აკშობჰჲასთან ახლოს აღმოსავლეთით ზის.

ზოგი ეზოთერული მიმდინარეობის მიხედვით, ნაგარჯუნა სამხრეთ ინდოეთში შეხვდა ვაჯრასატტვას და მისგან ისწავლა ტანტრა, რომელიც შემდგომ სხვა ისტორიულ პირებს გადაცა.[2]

ვაჯრასატტვას მანტრა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვაჯრასატტვას მანტრა არის ომ ვაჯრასატტვა ჰუნ.

100 მარცვლიანი მანტრა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტიბეტურ ბუდიზმში გონების გასაწმენდად გამოიყენება „100 მარცვლიანი მანტრა“: (მარცხნიდან: სანსკრიტული ტექსტი ტიბეტური ანბანით, რომანიზებული ტრანსკრიფცია, სანსკრიტული ტექსტის ტიბეტური ვარიანტი, მნიშვნელობა ქართულად)


ཨོཾ་བཛྲ་སཏྭ་ས་མ་ཡ་མ་ནུ་པ་ལ་ཡ།
བཛྲ་སཏྭ་ཏྭེ་ནོ་པ་ཏིཥྛ།
དྲྀ་ཌྷོ་མེ་བྷ་བ།
སུ་ཏོ་ ཥྱོ་མེ་བྷ་བ།
སུ་པོ་ ཥྱོ་མེ་བྷ་བ།
ཨ་ནུ་ར་ཀྟོ་མེ་བྷ་བ།
ས་རྦ་སི་དྡྷི་མེ་པྲ་ཡ་ཙྪ།
ས་རྦ་ཀ་རྨ་སུ་ཙ་མེ ཙི་ཏྟཾ༌ཤེ་ཡཿ་ཀུ་རུ་ཧཱུྂ།
ཧ་ཧ་ཧ་ཧ་ཧོཿ
བྷ་ག་བ་ན
ས་རྦ
ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་བཛྲ་མཱ་མེ་མུ་ཉྩ།
བཛྲཱི་བྷ་བ་མ་ཧཱ་ས་མ་ཡ་སཏྭ
ཨཱཿ །། ཧཱུྂ ཕ་ཊ


Oṃ (1)

Vajrasattva (5) samaya (8)manupālaya (13) |
Vajrasattva (17) tvenopatiṣṭha (22) |
Dṛḍho me bhava (27) |
Sutoṣyo me bhava (33) |
Supoṣyo me bhava (39) |
Anurakto me bhava (46) |
Sarva siddhiṃ (50) me prayaccha (54) |
Sarvakarmasu (59) ca me (61)
citta śriyaḥ kuru hūṃ (68) |
Hā hā hā hā hoḥ (73)
Bhagavan (76)
sarva (78) Tathāgata (82) Vajra (84)mā me muñca (88) |

Vajra bhava (92) mahāsamaya (97) sattva āḥ (100) ||

ომ

ბენძა სატო სამაჲა, მანუპალაჲა
ბენძა სატო ტენოპა ტიშთჰა
დრიდჰო მებჰავა
სუტოქაჲო მებჰავა
სუპოქაჲო მებჰავა
ანურაკტო მებჰავა
სარვა სიდდჰი მემ ტრაჲაცა
სარვა კარმა სუწა მე
ციტტამ შრიჲამ კურუ ჰუმ
ჰა ჰა ჰა ჰა ჰოჰ
ბჰაგავან სარვა ტათჰაგატა ბენძა მამე მუნჲწა
ბენძრი ბჰავა მაჰა სამაჲა სატო
აჰ


(„უმაღლესი დიდება“)

ვაჯრა, სატტვა, სამაჲა: ო, ვაჯრასატტვა, დაიცავი აღთქმანი
იყავი ჩემთან ურყევად
მიბოძე სრული კმაყოფილება
იყავი კმაყოფილი ჩემით
შემიყვარე
მიბოძე ყველა სიდდჰი
გამომივლინე ყველა კარმა
გახადე ჩემი გონება კეთილი და სათნო
(ვაჯრასატტვას არსის მარცვალი)
(მიღწევის ოთხი საფეხური)
(ამგვარი აღსრულების სიხარულის შეძახილი)
ო კურთხეულო, ყველა ურყევ ტათჰაგატათა განსხეულებავ
ნუ მიმატოვებ
მიბოძე წვდომა ურყევი ბუნებისა
გამხადე ერთიანი შენთან
(აღნიშნავს ერთიანობას გაორების გარეშე)

[3]

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Rangjung Yeshe Dictionary Page
  2. Abe, Ryuichi (1999). The Weaving of Mantra: Kukai and the Construction of Esoteric Buddhist Discourse. Columbia University Press, გვ. 131–133, 198, 221, 222. ISBN 0231112866. 
  3. ძვიფასი წიგნი ძოგჩენის პრაქტიკოსებისთვის, ძოგჩენ ორგჲენ დუდულ ლინგი, თბილისი, 2007