ვარლამ გიორგაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ გიორგაძე.

ვარლამ ნიკოლოზის ძე გიორგაძე (დ. 17 აგვისტო, 1905, ქუთაისი — გ. 17 მაისი, 1995, თბილისი) — ქართველი ექიმი, ქირურგი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1930 წელს.

1937-1938 წლებში იყო დმანისის რაიონის მთავარი ექიმი და ქირურგი; 1946-1952 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის ჰოსპიტალური ქირურგიული კათედრის დოცენტი; 1952-1953 წლებში ტრავმატოლოგიის ინსტიტუტის აღდგენითი ქირურგიის განყოფილების გამგე; 1953-1988 წლებში აჭარის მთავარი ქირურგი; 1966-1988 წლებში ექიმთა დახელოვნების თბილისის ინსტიტუტის ქირურგიის კათედრის ქუთაისის ფილიალის გამგე და ქალაქის მთავარი ქირურგი; 1988 წლიდან რესპუბლიკური კლინიკური საავადმყოფოს ქირურგიული განყიფილების კონსულტანტი.

მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. 1952 წელს დააჯილდოვეს ლენინის ორდენით. [წყარო არ არის მითითებული 235 დღე]

1966 წელს მიანიჭეს საქართველოს სსრ-ის მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწის წოდება.

ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • პირველადი და მეტასტაზური ტუბერკულოზის კერების ევოლუცია ორგანიზმის სხვადასხვა ქსოვილში (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1964. - 202გვ.
  • ნაწლავთა გაუვალობა (ავტორი). - თბილისი, 1961
  • ზურგის ტვინის ანესთეზია (ავტორი). - თბილისი, 1937

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]