ვაზისუბანი (სამტრედიის მუნიციპალიტეტი)
Jump to navigation
Jump to search
სოფელი | |||
---|---|---|---|
ვაზისუბანი | |||
![]() ვაზისუბნის ღვთისმშობლის შობის ტაძარი | |||
ქვეყანა |
![]() | ||
მხარე | იმერეთის მხარე | ||
მუნიციპალიტეტი | სამტრედიის მუნიციპალიტეტი | ||
თემი | ტოლები | ||
კოორდინატები | 42°05′35″ ჩ. გ. 42°14′41″ ა. გ. / 42.09306° ჩ. გ. 42.24472° ა. გ. | ||
ადრეული სახელები | ქორეისუბანი | ||
ცენტრის სიმაღლე | 15 მ | ||
მოსახლეობა | 476[1] კაცი (2014) | ||
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % | ||
რელიგიური შემადგენლობა | მართლმადიდებლები | ||
სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
სატელეფონო კოდი | +995 | ||
|
ვაზისუბანი (ყოფ. ქორეისუბანი) — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის სამტრედიის მუნიციპალიტეტში, ტოლების თემში. მდებარეობს გურიის დაბლობზე, მდინარე ხევისწყლის ნაპირას. ზღვის დონიდან 15 მეტრი, სამტრედიიდან 14 კილომეტრი. ვაზისუბანში არის XII საუკუნის ღვთისმშობლის შობის ტაძარი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სიმონ ყაუხჩიშვილის ვარაუდით, ქორეისუბანი მდინარე რიონის ჩრდილოეთით უნდა ყოფილიყო და მდინარის მიერ კალაპოტის შეცვლის შემდეგ აღმოჩნდა მის სამხრეთით. ამით ხსნიდა ის სოფელში მეგრული მოსახლეობის არსებობას.[2]ფეოდალურ ხანაში სოფელი შედიოდა საჯავახოს მხარეში.[3]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 476 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[4] | 620 | 289 | 331 |
2014[1] | ![]() |
235 | 241 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 135.
- დვალაშვილი გ., გოგიშვილი მ., სამტრედიის მუნიციპალიტეტი, თბ., 2019, გვ., 105-108
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ყაუხჩიშვილი, ს. (1936). ბიზანტიელი მწერლების ცნობები საქართველოს შესახებ, ტომი III. ტფილისი: ტფილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, გვ. 313.
- ↑ ე. გვენეტაძე, გ. გაგუა „საჯავახოს მხარე“ „პარალელი“ N5, გვ. 217 — თბილისი, 2013 წ. ISSN 0235-8417
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
|