ესტონეთის ცენტრისტული პარტია

Eesti Keskerakond ესტონეთის ცენტრისტული პარტია
ქვეყანა	ესტონეთი
ხელმძღვანელობა
ლიდერი	იური რატასი
ისტორია
დამფუძნებელი	ედგარ სავისაარი
დაფუძნდა	12 ოქტომბერი, 1991
პოზიციები
იდეოლოგია	სოციალური ლიბერალიზმი
პოლიტიკური პოზიცია	მემარცხენე-ცენტრიზმი
საერთაშორისო კავშირები
ევროპული აკრედიტაცია	ლიბერალებისა და დემოკრატების ალიანსი ევროპისთვის
წარმომადგენლობითობა
რიიგიკოგუ	16 / 101
ევროპის პარლამენტი	1 / 7
ფერები
შტაბ-ბინა	Toom-Rüütli 3/5, ტალინი 10130
http://www.keskerakond.ee/

ესტონეთის ცენტრისტული პარტიის დროშა

ესტონეთის ცენტრისტული პარტია (ესტ. Eesti Keskerakond) — მემარცხენე-ცენტრისტული, სოციალ-ლიბერალური პოლიტიკური პარტია ესტონეთში. იგი არის ევროპელი ლიბერალებისა და დემოკრატების ალიანსის წევრი. მას შემდეგ, რაც 2005 წლის 20 აგვისტოს, შეუერთდა პენსიონერთა პარტია, იგი ქვეყანაში წევრთა რაოდენობის მიხედვით მეორე პარტია გახდა.

ისტორია

1990-იანი წლები

პარტია დაარსდა 1991 წლის 12 ოქტომბერს ესტონეთის სახალხო ფრონტის ბაზაზე. პარტიის თავმჯდომარეა ედგარ სავისაარი, მოადგილეები – მაილის რეპსი და ენ ეესმაა.

1995 წლის არჩევნებში პარტიამ 14,2 %-ით აჩვენა მესამე შედეგი და მიიღო 16 მანდატი. შევიდა მმართველ კოალიციაში და ედგარ სავისაარმა დაიკავა საგარეო საქმეთა მინისტრის, ხოლო პეეტერ კრეიცბერგმა – განათლების მინისტრის თანამდებობა. „ფირების სკანდალის“ შემდეგ (სხვადასხვა პოლიტიკოსების საუბრების ფარული ჩაწერა), რომელშიც ჩართული იყო სავისაარი, პარტია გადავიდა ოპოზიციაში. პარტიის იმედგაცრუებულმა წევრებმა დააარსეს ახალი პოლიტიკური გაერთიანება, ცენტრისტული პარტია კი 2001 წლამდე პოლიტიკურ იზოლაციაში დარჩა.

1996 წელს პარტიის წევრი სიირი ოვიირი წარდგენილი იყო პრეზიდენტობის კანდიდატად, მაგრამ დამარცხდა.

1999 წლის არჩევნებზე პარტიამ 23,4 %-ით აჩვენა პირველი შედეგი და პარლამენტში დაიკავა 28 ადგილი.

2000-იანი წლები

2001 წელს პეტერ კრეიცბერგი წარდგენილი იყო საპრეზიდენტო კანდიდატად (წარუმატებლად), ედგარ სავისაარი კი აირჩიეს ტალინის მერად. 2002 წელს რეფორმების პარტიასთან ერთად ჩამოაყალიბა მმართველი კოალიცია. სვენ მიკსერი გახდა თავდაცვის მინისტრი. კოალიციის ერთიანობა შენარჩუნდა 2003 წლის არჩევნებამდე. მიუხედავად იმისა, რომ ამ არჩევნებზე პარტიამ მიიღო ხმების ყველაზე მეტი რაოდენობა (25,4 %) იგი ოპოზიციაში დარჩა 2005 წლამდე, სანამ არ დაიშალა იუჰან პარტსის კოალიციური მთავრობა.

2003 წელს პარტიულ ყრილობაზე გადაწყვიტეს, რომ მხარი არ დაეჭირათ ესტონეთის ევროკავშირში გაწევრიანებისათვის. წევრთა უმეტესობამ დატოვა პარტიის რიგები და ჩამოაყალიბეს სოციალ-ლიბერალური გაერთიანება, წევრთა ნაწილი შეუერთდა სოციალ-დემოკრატიულ პარტიას, ნაწილი კი რეფორმის პარტიას.

2004 წლის მაისში ედგარ სავისაარი უნდობლობის ვოტუმის გამო იძულებული გახდა დაეტოვებინა ტალინის მერის თანამდებობა. ამავე წელს გამართულ ევროპარლამენტის არჩევნებში მიიღო ხმების 17,5 % და პარლამენტში გაიყვანა ერთი დეპუტატი – სიირი ოვიირი.

2005 წელს ცენტრისტული პარტია კვლავ მმართველ კოლაიციაშია სახალხო კავშირთან და რეფორმის პარტიასთან ერთად. პარლამენტში დაიკავა 19 მანდატი, ხოლო მთავრობაში 5 პორტფელი. ეს კოალიცია არსებობდა 2007 წლამდე. 2007 წელს არჩევნებში მიღებული მეორე შედეგის მიუხედავად (26,1 % – 29 მანდატი) ოპოზიციაში დარჩა.

2009 წლის ევროპარლამენტის მორიგი არჩევნების შედეგების მიხედვით პარტიამ შეძლო 2 მანდატის მოპოვება და ევროპარლამენტის დეპუტატები გახდნენ სიირი ოვიირი და ვილია სავისაარ-ტოომასტი.

შედეგები არჩევნებში

რიიგიკოგუ

არჩევნები	ხმები	%	მანდატები	+/–	სტატუსი
1999	56 124	12,2 (#3)	15 / 101	ახალი	ოპოზიცია
1995	76 634	14,2 (#2)	16 / 101	1	მთავრობა (1995)
					ოპოზიცია (1995–1999)
1999	113 378	23,4 (#1)	28 / 101	12	ოპოზიცია (1999-2002)
					მთავრობა (2002–2003)
2003	125 709	25,4 (#1)	28 / 101	0	ოპოზიცია (2003-2005)
					მთავრობა (2005–2007)
2007	143 518	26,1 (#2)	29 / 101	1	ოპოზიცია
2011	134 124	23,3 (#2)	26 / 101	3	ოპოზიცია
2015	142 460	24,8 (#2)	27 / 101	1	ოპოზიცია (2015–2016)
					მთავრობა (2016–2019)
2019	129 618	23,1 (#2)	26 / 101	1	ოპოზიცია (2019–2022)
					მთავრობა (2022–2023)
2023	93 254	15,3 (#3)	16 / 101	10	ოპოზიცია

მიღებული ხმები

ადგილები რიიგიკოგუში

ევროპის პარლამენტი

არჩევნები	ხმები	%	მანდატები	+/–
2004	40 704	17,5 (#2)	1 / 6	ახალი
2009	103 506	26,1 (#1)	2 / 6	1
2014	73 419	22,4 (#2)	1 / 6	1
2019	47 819	14,4 (#3)	1 / 7	0

რესურსები ინტერნეტში

• ოფიციალური საიტი