ემილ აბდერჰალდენი
Jump to navigation
Jump to search
| ემილ აბდერჰალდენი | |
|---|---|
| გერმ. Emil Abderhalden | |
 | |
| დაბ. თარიღი | 9 მარტი 1877[1] [2] [3] [4] |
| დაბ. ადგილი | ობერუცვილი[5] |
| გარდ. თარიღი | 5 აგვისტო 1950[2] [1] [3] [4] (73 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ციურიხი, შვეიცარია[5] |
| დასაფლავებულია | ფლუნტერნის სასაფლაო |
| მოქალაქეობა |
 შვეიცარია |
| სამეცნიერო სფერო | ბიოქიმია |
| მუშაობის ადგილი | ციურიხის უნივერსიტეტი, ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტი და ჰუმბოლდტის უნივერსიტეტი |
| ალმა-მატერი | ბაზელის უნივერსიტეტი |
| შვილ(ებ)ი | რუდოლფ აბდერჰალდენი |
| ჯილდოები | კოთენიუსის მედალი |
ემილ აბდერჰალდენი (გერმ. Emil Abderhalden; დ. 9 მარტი, 1877 — გ. 5 აგვისტო, 1950) — შვეიცარიელი ბიოქომიკოსი და ფიზიოლოგი.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1904–1945 წლებში მუშაობდა ბერლინსა და ჰალეში, 1946 წლიდან განაგებდა ფიზიოლოგიური ქიმიის კათედრას ცურიხის უნივერსიტეტში. აბდერჰალდენის ნაშრომები ეძღვნება ცილების ბიოლოგიურ როლსა და სტრუქტურის საკითხებს. 1916 წელს, 19 ამინომჟავასაგან მიიღო პოლი. პეპტიდი და ე. ფიშერთან ერთად დაადგინა ხელოვნური პოლიპეპტიდების შენების მსგავსება ბუნებრივ ცილებთან, გამოიკვლია ცხიმების, ვიტამინებისა და ჰორმონების როლი კვების პროცესში, აღმოაჩინა ეგრეთ წოდებული დამცველი ფერმენტები.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, გვ. 23, თბ., 1975 წელი.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 2.0 2.1 Абдергальден Эмиль // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 1 : А — Ангоб. — С. 15.
- ↑ 3.0 3.1 SNAC — 2010.
- ↑ 4.0 4.1 Who Named It?
- ↑ 5.0 5.1 გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #118643576 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
