ედუარდ მაიერი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
(გადამისამართდა გვერდიდან ედუარდ მეიერი)
ედუარდ მაიერი
გერმ. Eduard Meyer
დაბ. თარიღი 25 იანვარი, 1855(1855-01-25)[1] [2] [3] [4] [5] [6]
დაბ. ადგილი ჰამბურგი[7] [6]
გარდ. თარიღი 31 აგვისტო, 1930(1930-08-31)[7] [2] [3] [4] [5] [6] (75 წლის)
გარდ. ადგილი ბერლინი[7] [6]
დასაფლავებულია ლიხტერფელდის პარკის სასაფლაო
მოქალაქეობა  გერმანია
საქმიანობა historian of classical antiquity, ეგვიპტოლოგი, უნივერსიტეტის პროფესორი, ასირიოლოგი და ისტორიკოსი
მუშაობის ადგილი ლაიფციგის უნივერსიტეტი, ჰარვარდის უნივერსიტეტი, ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტი, ვროცლავის უნივერსიტეტი და ჰუმბოლდტის უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი ბონის უნივერსიტეტი, ლაიფციგის უნივერსიტეტი და Gelehrtenschule des Johanneums
განთქმული მოსწავლეები ფრიც შახერმეიერი, ემილ ფორერი, გოტფრიდ ფონ ლუკენი, ულრიც კარშტედტი, Harold Mattingly, Helene Homeyer და Hans Möbius
ჯილდოები ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის და ოქსფორდის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი

ედუარდ მაიერი (გერმ. Eduard Meyer) ( დ. 25 იანვარი, 1855, ჰამბურგი — გ. 31 აგვისტო, 1930, ბერლინი) — გერმანელი ისტორიკოსი, ეგვიპტოლოგი, აღმოსავლეთმცოდნე.

უაღრესად რთულ და მრავალსახა არქეოლოგიურ, ეპიგრაფიკულ, ლიტერატურულ, ნუმიზმატიკურ და სხვა წყაროებზე დაყრდნობით შეისწავლა: ძველი აღმოსავლეთი, საბერძნეთი და რომი. მისი ყველაზე ცნობილი ნაშრომია ხუთტომეული „უძველესი დროის ისტორია“. მეიერი იყენებდა მოდერნიზმის ციკლურობის თეორიას.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ედუარდ მაიერი გაიზარდა თავის მშობლიურ ქალაქ ჰამბურგში. მისი მშობლები იყვნენ ჰენრიეტა და დოქტორ ედუარდ მაიერი. მისი მამა იყო მეცნიერი. იგი დაინტერესდა ისტორიით. იგი სწავლობდა ფრიდრიხ ვილჰელმის რაინის ბონის უნივერსიტეტში. გამოაქვეყნებული აქვს რამდენიმე წიგნი ჰამბურგში. ის და მისი ძმა, კუნო მაიერი გაიზარდნენ სამეცნიერო გარემოში. მამა ადრეულ ასაკში ასწავლიდა მათ უძველესი ენებს.

მაიერი მუშაობდა ლაიფციგის უნივერსიტეტსა და ჰარვარდის უნივერსიტეტში.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Эдуард Мейер. Труды по теории и методологии исторической науки / Вступит. ст. Ю. И. Семенова; Гос. публ. ист. б-ка России. — М., 2003. — 202 с.

გერმანულ ენაზე:

  • Герт Аудринг (издатель): Будни ученых. Переписка между Эдуардом Мейером и Георгом Виссова (1890—1927 гг.). Weidmann, Hildesheim 2000, ISBN 3-615-00216-4.
  • Уильям М. Колдер III, Александр Демандт (издатель): Эдуард Мейер. Жизнь и достижения историка-универсалиста. Brill, Leiden 1990 (Mnemosyne Supplementband 112) ISBN 90-04-09131-9

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Deutsche Nationalbibliothek Record #118733281 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  2. 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  3. 3.0 3.1 SNAC — 2010.
  4. 4.0 4.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  5. 5.0 5.1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 გვრ. — ISBN 978-953-6036-31-8
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 www.accademiadellescienze.it
  7. 7.0 7.1 7.2 Мейер Эдуард // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.