შინაარსზე გადასვლა

ედუარდო პონდალი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ედუარდო პონდალი
გალ. Eduardo María González-Pondal Abente
დაბადების თარიღი 6 თებერვალი, 1835(1835-02-06)[1] [2]
დაბადების ადგილი პონტესესო
გარდაცვალების თარიღი 8 მარტი, 1917(1917-03-08)[3] [4] [5] (82 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ლა-კორუნია[3]
დასაფლავებულია სან ამაროს სასაფლავო
საქმიანობა პოეტი, მწერალი და პოლიტიკოსი
ენა გალისიური ენა
მოქალაქეობა ესპანეთი[6]
ალმა-მატერი სანტიაგო-დე-კომპოსტელის უნივერსიტეტი
ჟანრი პოეზია
Magnum opus Q10341947?, Os Pinos და Queixumes dos pinos
ჯილდოები გალისიური ლიტერატურის დღე[7]

ედუარდო მარია გონსალეს-პონდალ აბენტე (დ. 8 თებერვალი, 1835 — გ. 8 მარტი, 1917) — გალისიელი პოეტი რომელიც წერდა გალისიურ და ესპანურ ენებზე.

ედუარდო წარმოშობით ესპანურ-პორტუგალიური თავადური გვარის იყო და ყველაზე უმცროსი ვაჟი შვიდშვილიანი ოჯახიდან. სწავლობდა ლათინურ ენას და ფილოსოფიას.

1860 წელს ედუარდომ დაასრულა სწავლა და სამუშაოდ ესპანურ ჯარში წავიდა სადაც ექიმად მუშაობდა. ასევე მან გამოაქვეყნა მისი ნამუშევარი „A Campana de Anllóns“ რომელიც იყო მისი პირველი გალისიურენოვანი ნაშრომი. მოგვიანებით ედუარდო გაეცნო ჯეიმზ მაკფერსონის პოეზიას და გადაწყვიტა გალისიელი ხალხის ბარდი გამხდარიყო. მისი შექმნილია გალისიის ჰიმნიც.

ედუარდო მედგრად სცდილობდა დაეცვა გალისიური ენა და კულტურა. გარდაიცვალა ლა-კორუნიაში 1917 წელს.

  • FORCADELA, Manuel y PENA XOSÉ RAMÓN, Estudos sobre Os Eoas de Eduardo Pondal, Ed. Sotelo Blanco, Santiago de Compostela, 2005
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: