დღე უკანასკნელი, დღე პირველი
იერსახე
„დღე უკანასკნელი, დღე პირველი“ | |
---|---|
დამდგმელი რეჟისორი | სიკო დოლიძე |
სცენარის ავტორი |
სიკო დოლიძე, ევგენი აგრანოვიჩი |
კომპოზიტორი | დავით თორაძე |
ხმის ოპერატორი | ვლადიმერ დოლიძე |
ოპერატორი | ლევან პაატაშვილი |
მონტაჟი | ვასილ დოლენკო |
მხატვარი |
გივი გიგაური, კახი ხუციშვილი |
სტუდია | ქართული ფილმი |
გამოსვლის თარიღი | 1959 |
ხანგრძლივობა | 84 წთ |
ქვეყანა |
სსრკ საქ. სსრ |
ენა | ქართული |
დღე უკანასკნელი, დღე პირველი — 1959 წლის ფილმი. მისი რეჟისორია სიკო დოლიძე.
სიუჟეტი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ყურადღება! ქვემოთ მოყვანილია სიუჟეტის და/ან დასასრულის დეტალები.
მოხუცი ფოსტალიონი თავის უკანასკნელ სამუშაო დღეს კიდევ ერთხელ ჩამოუვლის მობინადრეებს, რათა მათ ახალი ფოსტალიონი გოგონა გააცნოს. კარდაკარ მოსიარულეებს ბევრი საინტერესო რამ გადახდებათ თავს; გიორგის დიდსულოვნება და კეთილშობილება დიდ გავლენას ახდენს ქალიშვილზე, ეს დღე ზნეობის გაკვეთილად იქცევა ცხოვრებაში ჯერ კიდევ გამოუცდელი გოგონასათვის.[1]
როლებში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- სერგო ზაქარიაძე (გიორგი)
- ბელა მირიანაშვილი (ლამარა)
- მალხაზ გორგილაძე (ვაჟა)
- აკაკი ვასაძე (პროფესორი)
- დინარა ჟორჟოლიანი (თამარი)
- ოთარ კობერიძე (ლევანი – ინჟინერი)
- ლადო ავალიანი (მხატვარი)
- გიული ჭოხონელიძე (ქურდი)
- გრიგოლ ტყაბლაძე (ქარხნის დირექტორი)
- გივი თოხაძე (მეფოლადე)
- მედეა ჩახავა (მეფოლადის ცოლი)
- მეგი წულუკიძე (ექიმი მარია)
- ალექსანდრე აფხაიძე
- ემანუელ აფხაიძე
- დათო დანელია
- ეთერი ჟორდანია
- მერი კანდელაკი
- ალექსანდრე ომიაძე
- კარლო საკანდელიძე
- ალექსანდრა თოიძე
- იპოლიტე ხვიჩია
- რამაზ ჩხიკვაძე
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
|