დიმი

სოფელი
დიმი
მდინარე ხანისწყალი სოფელ დიმში
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	იმერეთის მხარეიმერეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ბაღდათის მუნიციპალიტეტი
თემი	დიმი
კოორდინატები	42°05′59″ ჩ. გ. 42°49′19″ ა. გ.
დაარსდა	ბრინჯაოს ხანა
პირველი ხსენება	1583
ადრეული სახელები	დიმნი
ცენტრის სიმაღლე	200 მ
მოსახლეობა	3251 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,7 %
რელიგიური შემადგენლობა	მართლმადიდებლები
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995
დიმი ვიკისაწყობში

დიმი — სოფელი საქართველოში, ბაღდათის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: დიმი, საიმედო). სოფელში დგას XVII-XVIII საუკუნეების კოშკი.

გეოგრაფია

მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე, მდინარე ხანისწყლის მარჯვენა მხარეს. ბაღდათი-ზესტაფონის საავტომობილო გზაზე. ზღვის დონიდან 200 მეტრი, ბაღდათიდან 3 კილომეტრი.

იცის ზომიერი ცივი ზამთარი და შედარებით მშრალი ცხელი ზაფხული. ჰაერის საშუალო წლიური ტემერატურაა 14°C, იანვრის საშუალო ტემპერატურაა 4,4°C; ივლისისა — 23°C; აბსოლუტური მინიმუმი დაბლობზე -18°C, აბსოლუტური მაქსიმუმი შესაბამისად 42°C.

ისტორია

დიმშია გორა-ნამოსახლარი, სადაც ადამიანს ჯერ კიდევ ბრინჯაოს ხანაში უცხოვრია. სოფლის სახელი უნდა მომდინარეობდეს ლეონტი მროველთან (XI ს.) დამოწმებული ციხე „დიმნიდან“, რომელიც მეფე ფარნავაზს აუგია.

	„ხანის წყლის აღმოსავლით და ყვირილის მდინარის სამხრით, ფერსათის კლთას, არს დიმი, სადაცა ჰყო პირველმან მეფემ ან ფარნაოზ ციხე მტკიცე, და აწ არს დაბა“
	(ვახუშტი ბატონიშვილი)

დიმი ისტორიულ წყაროებში პირველად მიხსენიება 1583 წელს, შემორჩენილია ფეოდალური ხანის კოშკი. 1820-იან წლებში სოფელში იყო 200 მოსახლე. სოფელი ეკუთვნოდათ თავად ჩხეიძეებს.

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 3251 ადამიანი.

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
2002	4268	1988	2280
2014	3251	1562	1689

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, გვ. 553, თბ., 1978 წელი.