დარიკო (ფილმი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„დარიკო“
დამდგმელი რეჟისორი სიკო დოლიძე
სცენარის ავტორი სიკო დოლიძე
კომპოზიტორი იონა ტუსკია
ხმის ოპერატორი როსტისლავ ლაპინსკი,
ვლადიმერ დოლიძე
ოპერატორი შალვა აფაქიძე
მხატვარი კორნელი სანაძე
სტუდია სახკინმრეწვი
გამოსვლის თარიღი 1936
ხანგრძლივობა 96 წთ
ქვეყანა დროშა: სსრკ სსრკ
დროშა: საქართველოს სსრ საქ. სსრ
ენა ქართული

დარიკო“ — სიკო დოლიძის 1936 წლის მხატვრული ფილმი. გადაღებულია ეგნატე ნინოშვილის მოთხრობების მიხედვით („სიმონა“ და „მოსე მწერალი“). აღდგენილია 1970 წელს.

სიუჟეტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ყურადღება!  ქვემოთ მოყვანილია სიუჟეტის და/ან დასასრულის დეტალები.

ფილმი მოგვითხრობს მძიმე ჩაგვრის შედეგად გურიის გლეხთა ამბოხზე.მთავარი გმირია დარიკო, რომლის ოჯახიც მდიდარმა დროიძემ ააწიოკა,ქმარი გაუციმბირა, მათი ადგილ-მამული მიითვისა. დროიძის ვაჟის მოკვლისათვის, რომელმაც მარტოდდარჩენილი ქალის შეურაცხყოფა განიზრახა, დარიკოსაც გაციმბირება ემუქრება, მაგრამ ქალი თავს აღწევს პატიმრობას და ტყეში ფირალად გაიჭრება. ჩაგრული ხალხის დამცველი დარიკოს რაზმი შიშის ზარს სცემს მეფის მოხელეთ. კატორღიდან დაბრუნებული დარიკოს ქმარიც მათ უერთდება.[1]

როლებში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]