დაგვა
| სოფელი | |
|---|---|
|
დაგვა | |
 | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| ავტონომიური რესპუბლიკა | აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა |
| მუნიციპალიტეტი | ქობულეთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | დაგვა |
| კოორდინატები | 41°45′00″ ჩ. გ. 41°48′40″ ა. გ. / 41.75000° ჩ. გ. 41.81111° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 200 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 2032[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 96,2 %, ბერძნები 3,2 %, რუსები 0,5 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
დაგვა (ყოფ. ზედა დაგვა) — სოფელი საქართველოში, აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის ქობულეთის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფელი დაგვა).
მდებარეობს მესხეთის ქედის დასავლეთ მთისწინეთში, მდინარე დეხვის ნაპირებზე, ზღვის დონიდან 200 მ-ზე, ქობულეთიდან 9 კმ დაშორებით. 2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2032 კაცი.[1]
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1890 წელს სოფელში გაიხსნა სასწავლებელი.[2] 1905 წლის 4 სექტემბერს სოფელში შედგა გურიის რესპუბლიკის სასამართლო პროცესი იმავე წლის 5 აგვისტოს ჯუმათის მონასტრის ძარცვის საქმეზე დამნაშავეთა გასასამართლებლად. პროცესს დაახლოებით 3-4 ათასი კაცი და ქალი დაესწრო..[3]
საბჭოთა პერიოდში ეწოდებოდა ზედა დაგვა და შედიოდა ბობოყვათის სასოფლო საბჭოში, განვითარებული იყო მეჩაიეობა და მეციტრუსეობა.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]| აღწერის წელი | მოსახლეობა |
|---|---|
| 1878 | 66[4] |
| 2002 | 3432[5][6] 
|
| 2014 | 2032[1] 
|
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 247.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 494.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 327.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ გოგოლიშვილი ო., განათლების ისტორიიდან აჭარაში // ახალი და უახლესი ისტორიის საკითხები, თბილისი, 2020, № 1, გვ. 284.
- ↑ ს. ჩ.-ლი, წერილები // ცნობის ფურცელი : გაზეთი, 1905, № 2948, გვ. 4.
- ↑ ფრენკელი ა., „ნარკვევები ჩურუქ-სუსა და ბათუმზე“ = Очерки Чурук-Су и Батума [1879], თბილისი, 2012. — გვ. 65.
- ↑ pop-stat.mashke.org — საქართველოს დასახლებული პუნქტების მოსახლეობა. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-04-19. ციტირების თარიღი: 2016-06-05.
- ↑ საქართველოს სტატისტიკის სახელმწიფო დეპარტამენტი — სოფლების მოსახლეობა 2002 წელი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.
| |||||||||||||
