გუთიები
გუთიები — ნახევრად მომთაბარე ტომები, რომლებიც ძვ. წ. III–II ათასწლეულში ცხოვრობდნენ ზაგროსის მთიანეთში, თანამედროვე აზერბაიჯანისა და ქურთისტანის ტერიტორიაზე. გუთიების ენაზე მცირე რამაა ცნობილი.[1] გაურკვეველია მათი ეთნიკური ვინაობის საკითხიც. არსებობს მოსაზრება, რომ გუთიები ენათესავებოდნენ ხური-ურარტულ ტომებს და კავკასიურ სამყაროს. საბჭოთა ისტორიკოსები ი. დიაკონოვი და ი. ალიევი ფიქრობდნენ, რომ მათი სახელი უკავშირდება ალბანელების უძველეს სახელწოდებას — უტიებს. დაახლოებით ძვ. წ. 2200 წელსგუთიებმა დაარბიეს აქადი და თითქმის ასი წლით გაბატონდნენ მესოპოტამიაში. ძვ. წ. I ათასწლეულში მესოპოტამიის მკვიდრნი „გუთეებს“ უწოდებდნენ მათგან ჩრდილოეთით და აღმოსავლეთით მცხოვრებ სხვადასხვა ხალხებს.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 296.