გუგული

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
გუგული
Cuculus canorus vogelartinfo chris romeiks CHR0431 (cropped).jpg
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:  ცხოველები
ტიპი:  ქორდიანები
კლასი:  ფრინველები
რიგი:  გუგულისნაირნი
ოჯახი:  გუგულისებრნი
გვარი:  გუგული
სახეობა:  გუგული
ლათინური სახელი
Cuculus canorus (Linnaeus, 1758)
დაცვის სტატუსი
Status iucn3.1 LC ka.svgსაჭიროებს ზრუნვას
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ
IUCN 3.1 Least Concern : 22683873
გავრცელება
Distribution of Cuculus canorus.PNG

გუგული, ჩვეულებრივი გუგული[1] (ლათ. Сuculus canorus) — ფრინველი გუგულისნაირთა რიგისა. ზომით მტრედზე პატარაა, შორიდან ჰგავს მიმინოს. გავრცელებულია ევროპაში, აზიასა და აფრიკაში. საქართველოში რეგისტრირებულია როგორც მოზაფხულე გადამფრენი ფრინველი. ბინადრობს ფოთლოვანსა და შერეულ ტყეებში, ანთროპომორფულ ლანდშაფტში (ბაღები, ველმინდვრები და მისთ.). ტიპური ბუდობრივი პარაზიტია. გაზაფხულ-ზაფხულის განმავლობაში ბეღურასნაირთა ბუდეებში დებს 12–25 კვერცხს. დადებისას იტაცებს და ჭამს მასპინძლის 1–2 კვერცხს. გუგულის მართვე გამოჩეკისთანავე რეფლექსურად აგდებს ბუდიდან მასპინძლის ბარტყებსა და კვერცხებს. იკვებება მწერებითა და მათი მატლებით, რითაც სარგებლობა მოაქვს. „გუგულით“ აგრეთვე მოიხსენიებენ გუგულისებრთა ოჯახის (Сuculidae) სხვა წარმომადგენლებსაც (სულ მსოფლიოში დაახლოებით 39 გვარის 129 სახეობაა). „ბუდობრივი პარაზიტიზმი“ დამახასიათებელია მხოლოდ 80 სახეობისათვის.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. common cuckoo — ინგლისურ-ქართული ბიოლოგიური ლექსიკონი.