გორა (საწყაო)
გორა, გორო — მარცვლეულისა და სითხის საწყაო XVI-XVIII საუკუნეებში ლეჩხუმში. ტევადობა — საშუალოდ 32 კგ (ლ). გორა დღესაც გვხვდება ლეჩხუმის ეთნიკურ ყოფაში.[1][2]
ივანე ჯავახიშვილის ცნობით, 1758–1765 წლების საბუთში გვხვდება, რომელშიც „ღჳნო ორმოცი გორა“ არის აღნიშნული. მისივე ცნობით, სულხან-საბა ორბელიანს თავის ლექსიკონში „გორა“ შეტანილი აქვს ტერმინ „კოკის“ ქვეშ.[3]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 221.
- ↑ ჯაფარიძე გ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 98.
- ↑ გორა // ივანე ჯავახიშვილი : ენციკლოპედიური ლექსიკონი / მთ. რედ. მეტრეველი რ., თბ.: თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 2002. — გვ. 237, ISBN 99928-929-8-6.