გლებ ვერეშჩაგინი
| გლებ ვერეშჩაგინი | |
|---|---|
| რუს. Глеб Юрьевич Верещагин | |
 | |
| დაბ. თარიღი | 14 აპრილი, 1889 |
| დაბ. ადგილი | Q21850512? |
| გარდ. თარიღი | 5 თებერვალი, 1944 (54 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ირკუტსკის ოლქი |
| დასაფლავებულია | ირკუტსკის ოლქი |
| მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია.svg){kind=small} სსრკ |
| საქმიანობა | ჰიდროლოგი |
| მუშაობის ადგილი | ლიმნოლოგიის ინსტიტუტი |
| ალმა-მატერი | ვარშავის უნივერსიტეტი |
| სამეცნიერო ხარისხი | გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი |
გლებ ვერეშჩაგინი (რუს. Верещагин, Глеб Юрьевич; დ. 14 აპრილი [ძვ. სტ. 2 აპრილი], 1889 — გ. 5 თებერვალი, 1944) — რუსი ჰიდროლოგი. გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი. ბაიკალის ერთ-ერთი სახელოვანი მკვლევარი. 1913 წელს დაამთავრა ვარშავის უნივერსიტეტი. მეცნიერებათა აკადემიის ბაიკალის ექსპედიციის ხელმძღვანელი, 1930–1944 წლებში სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ბაიკალის ლიმნოლოგიური სადგურის დირექტორი. მისი ძირითადი შრომები მიეძღვნა ყინულის რეჟიმს, ნაპირების დინამიკასა და მორფოლოგიას, ბაიკალის ტბის ჰიდრობიოლოგიას. ბაიკალის ფაუნისა და ფლორის ზღვიური წარმოშობის თეორიისა და ბაიკალის დიდი სიღრმეების რუკების ავტორი. დიდია მისი დამსახურება დატოტვილულვაშიანების შესწავლის საქმეში. 1914 წლიდან მუშაობდა პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის ზოოლოგიის მუზეუმში. 1916 წელს პირველად მიიღო მონაწილეობა ბიაკალზე ჩატარებულ ექსპედიციაში. 1919 წლიდან ჰიდროლოგიური ინსტიტუტის მეცნიერ-მდივანი. ბაიკალის ექსპედიციამ შეაგროვა ფართო სამეცნიერო მასალა ტბის ჰიდროლოგიურ და ჰიდრობიოლოგიურ საკითხებზე, რომელიც შემდგომ მეცნიერებათა აკადემიას გადაეცა.
სამეცნიერო წრეეში მეტად ცნობილი ადამიანი იყო. მის სამეცნიერო მოღვაწეობას მაღალ შეფასებას აძლევდნენ: ვლადიმერ კომარივი, ოტო შმიდტი, ვლადიმერ ვერნადსკი, ალექსანდრე ვინოგრადოვი, ვლადიმერ ობრუჩევი და სხვა.
გლებ ვერეშჩაგინი გარდაიცვალა 1944 წლის 5 თებერვალს მძიმე ავადმყოფობის შედეგად.
თხზულებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Происхождение и история Байкала, его фауны и флоры, "Труды Байкальской лимнологической станции", 1940, т. 10; Байкал, М., 1949,
- Указатель литературы по гидрологии суши, т. 1—3, М., 1934—37.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- алиев Д. Н., Глеб Юрьевич Верещагин. 1889—1944, в кн.: Верещагин Г. Ю., Байкал, Иркутск, 1947 (стр. 5—14);
- Лепнева С. Г., Памяти Глеба Юрьевича Верещагина (1889—1944), "Природа", 1947, № 6;
- Обручев В. А., Талиев Д. Н.. Глеб Юрьевич Верещагин, "Известия Акад. наук СССР. Серия геологическая", 1945, № 1.