გეობაროთერმომეტრია
გეობაროთერმომეტრია (ბერძნ. gē - მიწა, baros - სიმძიმე, thermē - სითბო და metreō - ვზომავ) — მეთოდების ერთობლიობა, რომელიც აფიქსირებს მინერალებისა და ქანების ტემპერატურისა და წნევის მეთოდებს. გამოიყოფა ორი ძირითადი მიმართულება : 1). ტემპერატურისა (T) და წნევის (P) გაზომვა, რომლებიც დაკავშირებულია თანამედროვე გეოლოგიურ ობიექტებთან, მაგ., ვულკანური ამოფრქვევის პროდუქტებთან. მთავარი მეთოდებია გაზომვის ფიზიკური მეთოდები. ამ უკანასკნელს მიეკუთვნება ოპტიკური ან რადიოფიზიკური გამოკვლევები.
2). მინერალთწარმოქმნის ტემპერატურისა (T) და წნევის (P) უძველესი (პალეო) განსაზღვრა. იგი გეოლოგიური გამოკვლევების მნიშვნელოვანი ატრიბუტია.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Лучицкий В. И. Петрография. Т.2. Горные породы. Л.: Госгеолиздат, 1949. С. 366;
- Ермаков Н. П., Долгов Ю. А. Термобарогеохимия. — М.: Недра, 1979.