გეგმიური ეკონომიკა

გეგმიური ეკონომიკა — ეკონომიკური სისტემა, რომელშიც პროდუქციისა და მომსახურების წარმოებასა და განაწილების გადაწყვეტილებებს ერთი პირი (ორგანიზაცია) იღებს. ყველაზე ხშირად ტერმინი გამოიყენება ცენტრალიზებული გეგმიური ეკონომიკის აღსანიშნავად, სადაც ასეთი ორგანიზაცია მთავრობაა.

გეგმიური ეკონომიკის განხორციელების მაგალითებია: საბჭოთა კავშირი, კუბა, ჩრდილოეთი კორეა.

მომხრეთა არგუმენტები

გეგმიური ეკონომიკის მომხრეები მიუთითებენ, რომ ფირმები და კორპორაციები, იმ შემთხვევაშიც კი, როცა ისინი თავისუფალი ბაზრის პირობებში მოქმედებენ, თავად, როგორც წესი, სწორედ გეგმიურ ეკონომიკურ სისტემებს წარმოადგენენ.

ლიტერატურა

• Gregory Grossman (1987): "Command economy," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 1, pp. 494–95.
• Carl Landauer (1947): Theory of National Economic Planning. University of California Press. Berkeley and Los Angeles, Second edition.
• Alec Nove (1987): "Planned economy," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 3, pp. 879–85.
• Myant, Martin; Drahokoupil, Jan (2010), Transition Economies: Political Economy in Russia, Eastern Europe, and Central Asia, Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-470-59619-7