გეგმიური ეკონომიკა
სტატიის გეგმიური ეკონომიკა — ეკონომიკური სისტემა, რომელშიც პროდუქციისა და მომსახურების წარმოებასა და განაწილების გადაწყვეტილებებს ერთი პირი (ორგანიზაცია) იღებს. ყველაზე ხშირად ტერმინი გამოიყენება ცენტრალიზებული გეგმიური ეკონომიკის აღსანიშნავად, სადაც ასეთი ორგანიზაცია მთავრობაა.
გეგმიური ეკონომიკის განხორციელების მაგალითებია: საბჭოთა კავშირი, კუბა, ჩრდილოეთი კორეა.
მომხრეთა არგუმენტები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გეგმიური ეკონომიკის მომხრეები მიუთითებენ, რომ ფირმები და კორპორაციები, იმ შემთხვევაშიც კი, როცა ისინი თავისუფალი ბაზრის პირობებში მოქმედებენ, თავად, როგორც წესი, სწორედ გეგმიურ ეკონომიკურ სისტემებს წარმოადგენენ.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Gregory Grossman (1987): "Command economy," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 1, pp. 494–95.
- Carl Landauer (1947): Theory of National Economic Planning. University of California Press. Berkeley and Los Angeles, Second edition.
- Alec Nove (1987): "Planned economy," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 3, pp. 879–85.
- Myant, Martin; Drahokoupil, Jan (2010), Transition Economies: Political Economy in Russia, Eastern Europe, and Central Asia, Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-470-59619-7
 |
ეს სტატია ეკონომიკის შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ, და შეავსოთ იგი. |
