განჯის ვაჟთა გიმნაზია
| განჯის ვაჟთა გიმნაზია | |
|---|---|
 | |
| დაარსდა: | 1881 |
| დაიხურა: | 1920 |
| ტიპი: | გიმნაზია |
| მისამართი: | განჯა, თარგი:დორშა |
განჯის ვაჟთა გიმნაზია (აზერ. Gəncə Kişi Gimnaziyası; 1918 წლამდე — ელიზავეტპოლის) — ვაჟთა გიმნაზია, რომელიც არსებობდა ქალაქ ელიზავეტპოლში (1918 წლიდან განჯა) 1881–1920 წლებში. ამჟამად ყოფილი გიმნაზიის შენობაში აზერბაიჯანის სახელმწიფო აგრარული უნივერსიტეტის აგრობიზნესისა და მართვის ფაკულტეტი ფუნქციონირებს.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გიმნაზიის სამსართულიანი გოთიკური სტილის შენობა აგებულია 1848 წელს.[1] კლასიკური პროგიმნაზია ელიზავეტპოლში 1870 წელს ელიზავეტპოლის სამაზრო სასწავლებლებლის ბაზაზე შეიქმნა.[2][3] 1881 წელს იგი ვაჟთა გიმნაზიად გადაკეთდა.
1919 წლის გაზაფხულზე განჯის ვაჟთა გიმნაზიის გერმანული ენის მასწავლებელმა ი. მ. ვისოცკიმ ქალაქში გერმანული, ფრანგული, თუქული, ბერძნული და პოლონური ენის კურსები გახსნა.[4] აზერბაიჯანის დემოკრტაიული რესპუბლიკის არსებობის წლებში სასწავლო დაწესებულებაში მუსულმან მოსწავლეთა რაოდენობა საგრძნობლად გაიზარდა, რასთან დაკავშირებით 1919 წლის შემოდგომაზე განჯის ვაჟთა გიმნაზიაში მოსამზადებელ კლასებში პარალელური განყოფილებები გაიხსნა.[5]
გიმნაზიის კურსდამთავრებულებს ისეთი ისტორიული პიროვნებები წარმოადგენენ, როგორებიცაა აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკის პრემიერ-მინისტრი და შინაგან საქმეთა მინისტრი ფათალი ხან ხოისკი,[6] აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა მინისტრი ხალილ ბეი ხასმამედოვი,[7] რუსეთისა აზერბაიჯანის სახელმწიფო მოღვაწეები: ხადილ ხანი, ისმაილ ხანი და შახვერდი ხან ზიატხანოვი, აზერბაიჯანის სამედიცინო ინსტიტუტის პროფესორი ალი რეზა ატაევი, ინჟინერ ავიატორი ალი ბეგ ვერიდევი და სხვ.
გიმნაზია 1920 წელს დაიხურა.[8] 1920 წლიდან 1930 წლამდე გიმნაზიის შენობაში საშუალო ტექნიკური პროფესიული სკოლა ფუნქციონირებდა. 1931 წლიდან გიმნაზიის შენობა სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის ბალანზე გადავიდა და აგრარული ეკონომიკის კორპუსად იქცა.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ История факультета агробизнеса и управления. adau.az. ციტირების თარიღი: 2016-02-22.
- ↑ (1960) История Азербайджана. Издательство Академии наук Азербайджанской ССР, გვ. 336.
- ↑ Таирзаде Н. (1983). К истории среднего образования в Азербайджане во второй половине XIX века. Материалы научной сессии, посвящённой итогам научно-исследовательских работ музея за 1892 год, გვ. 70, გვ. 151.
- ↑ Назарли 2008, p. 83.
- ↑ Назарли 2008, p. 105.
- ↑ Фатали Хан Хойский. Жизнь и деятельность (документы и материалы). — Б.: Азербайджан, 1998. — С. 15. — 151 с.
- ↑ Мусульманские депутаты Государственной думы России 1906-1917 гг: сборник документов и материалов / Сост. Л. А. Ямаева. — Уфа: Китап, 1998. — С. 309. — 376 с.
- ↑ Назарли 2008, p. 17.