გაეროს უშიშროების საბჭოს რეზოლუცია 126
 რეზოლუცია 126 | |
|---|---|
.jpg) გაეროს უშიშროების საბჭოს რეზოლუციის დროშა | |
| თარიღი | 2 დეკემბერი 1957 |
| სხდომა № | 808 |
| კოდი | S/3922 (დოკუმენტი) |
| თემა | ინდოეთ-პაკისტანის საკითხი |
კენჭისყრა |
მომხრე: 10 წინააღმდეგი: 0 თავი შეიკავა: 1 |
| შედეგი | მიღებული |
| უშიშროების საბჭოს შემადგენლობა | |
მუდმივი წევრები |
|
არამუდმივი წევრები |
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
გაეროს უშიშროების საბჭოს რეზოლუცია 126 მიიღეს 1957 წლის 2 დეკემბერს. ეს იყო სამიდან ბოლო რეზოლუცია, რომელიც 1957 წელს მიიღეს ინდოეთისა და პაკისტანის მთავრობებს შორის ჯამუსა და კაშმირის ტერიტორიების გამო არსებული დავის მოსაგვარებლად. მას წინ უძღოდა შვედეთის წარმომადგენლის გუნარ იარინგის მიერ ვითარების შესახებ მომზადებული მოხსენება, რომლის მომზადებასაც საბჭომ თხოვა 123-ე რეზოლუციით. იგი ითხოვს, რომ ინდოეთისა და პაკისტანის მთავრობებმა თავი შეიკავონ ვითარების გამწვავებისგან, და ავალებს გაეროს წარმომადგენელს ინდოეთისა და პაკისტანისთვის იმოგზაუროს ქვეკონტინენტზე და საბჭოს წარუდგინოს მოხსენება შემდგომი პროგრესისკენ მიმართული რეკომენდებული ღონისძიებების შესახებ.
რეზოლუცია დაამტკიცეს ათი ხმით, საბჭოთა კავშირმა კი თავი შეიკავა.