აფრიკული მარაბუ

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
აფრიკული მარაბუ

მეცნიერული კლასიფიკაცია
ლათინური სახელი
Leptoptilos crumeniferus (Lesson, 1831)
სინონიმები
  • Leptoptilos crumenifer
დაცვის სტატუსი
საჭიროებს ზრუნვას
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ
IUCN 3.1 Least Concern : 22697716
გავრცელება

აფრიკული მარაბუ[1] (ლათ. Leptoptilos crumeniferus) — ფრინველი ყარყატისნაირთა რიგისა.[2] დიდი ზომისაა, მისი სხეულის სიგრძეა 115—152 სმ, ფრთის შლილი 225—287 სმ, მასა 4—8,9 კგ.[3] ზოგიერთი ეგზემპლარის ფრთების სიგრძე 320 სმ-ს აღწევს, რითაც მხოლოდ მოგზაურ და სამეფო ალბატროსს ჩამორჩება.[4] მამლები შედარებით დიდები არიან დედლებზე. გააჩნია მასიური ნისკარტი, რომელიც 34,6 სმ-მდე შეიძლება გაიზარდოს;[5] თავზე შეშუპებული ხორცოვანი გამონაზარდები და ტომარა, ე. წ. „ბალიში“ ყელზე.[6] კანის დაუფარავი ნაწილები ვარდისფერია, შავი ლაქებით თავის წინა მხარეს. ბუმბული ზედა მხარეს შავი აქვს, ქვედაზე — თეთრი. ფართოდაა გავრცელებული აფრიკაში, სენეგალიდან და გამბიიდან ერიტრეასა და სომალამდე. ჩრდილოეთით უკიდურესი საზღვარია საჰარა. ბინადრობს სავანებში, სტეპებსა და ჭაობებში, აგრეთვე თევზით მდიდარ მდინარეებში, მსხვილ ქალაქებშიც კი. ლეშისმჭამელი ფრინველია, გარდა ამისა ნადირობს მღრღნელებზე, თევზებზე, გველებზე, ბაყაყებზე, ხვლიკებზე, კალიებსა და ტერმიტებზე. გამრავლების ასაკს 6–7 წელში აღწევს.[7] ახასიათებს კოლონიები, რომლებშიც 20-დან 60-მდე წყვილია გაერთიანებული. ბუდეს იკეთებს მაღალ ხეებზე, მაგალითად როგორიცაა ბაობაბი, მიწიდან 10–30 სიმაღლეზე. მისი სიგანე 1 მ-ს, ხოლო სიღრმე 30 სმ-ს აღწევს.[8] მასში დებს 2–3 თეთრ კვერცხს, რომლის ზომებია 84,5×62 მმ.[9] ინკუბაცია 29-31 დღე-ღამე გრძელდება (საშუალოდ 30,3).[7] ბარტყებზე ზრუნვა 135 დღემდე გრძელდება.[7] ფრენა შეუძლიათ 110–115 დღიდან. ზოოპარკებში ცოცხლობენ 25 წლამდე.[7]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Brown, Leslie H.; Urban, Emil K.; Newman, Kenneth B., The Birds of Africa, ტ. I, Academic Press, 1982. — 521 გვ, ISBN 978-0121373016.
  • Elliott, A., Family Ciconidae (Storks), Handbook of the birds of the world, ტ. 1, Barcelona: Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-96553-42-6.
  • Hancock, James A.; Kushlan, James A.; Kahl, M. Philip, Storks, Ibises, and Spoonbills of the World, Academic Press, 1992. — 385 გვ, ISBN 978-0123227300.
  • Lack, David, Ecological adaptations for breeding in birds, Chapman and Hall, 1968. — 422 გვ, ISBN 978-0412112201.
  • Sibley, Charles G.; Monroe Jr., Burt., Distribution and Taxonomy of Birds of the World, Yale University Press, 1991. — 11360 გვ, ISBN 978-0300049695.
  • Sinclair, Ian; Teske, Robert T., Field Guide to Birds of South Africa, New Holland Publishers, 1997. — 368 გვ, ISBN 978-1868255108.
  • Гладков, Н. А.; Михеев, А. В. (Ред.), Жизнь животных, ტ. 5. Птицы., М.: Просвещение, 1970. — გვ. 611.
  • Коблик Е. А., Разнообразие птиц (по материалам экспозиции Зоологического музея МГУ, ტ. Ч. 1 (Класс Птицы, Отряды Страусообразные, Тинамуобразные, Пингвинообразные, Гагарообразные, Поганкообразные, Буревестникообразные, Пеликанообразные, Аистообразные, Фламингообразные, Гусеобразные, Грифы Нового Света, Соколообразные), Издательство МГУ, 2001. — გვ. 384, ISBN 5-211-04072-4.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ჟორდანია რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 426.
  2. Коблик 2001.
  3. Elliott 1992, p. 464.
  4. Elliott 1992, p. 438.
  5. Elliott 1992, p. 437.
  6. Гладков, Михеев, 1970, стр. 103
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 Hancock et al. 1992, p. 133—138.
  8. Elliott 1992, p. 465.
  9. Elliott 1992, p. 447.