არმენფილმი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„არმენფილმი“
დარგი სომხეთის კინემატოგრაფი
დაფუძნდა 1923
დამაარსებელი ამო ბეკ-ნაზაროვი,
დანიელ ძნუნი
სათავო ოფისი სომხეთი
პროდუქცია ფილმები, ანიმაციური ფილმები

ამო ბეკნაზარიანის სახელობის კინოსტუდია „არმენფილმი" (სომხ. Հայֆիլմ) — მხატვრული და ანიმაციური ფილმების კინოსტუდია ერევანში.[1]

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1923 წელს, სომხეთის სახალხო საბჭოს[2], რესპუბლიკის სახალხო კომიტეტის მთავარ პოლიტიკური განათლების სისტემაში დაარსდა სომხეთის სახელმწიფო კინო. სომხური კინოს პიონერი იყო 1924 წელს გადაღებული სომხური დოკუმენტური ფილმი საბჭოთა სომხეთი, რომელიც წარმოადგენდა სომხეთის კულტურას და ეკონომიკის სწრაფ განვითარებას.

1925 წელს კინორეჟისორმა ამო ბეკნაზარიანმა შექმნა პირველი სომხური მხატვრული ფილმი „ნამუსი“, რომელიც მოითხოვდა ახალი ეროვნული კინოსკოლის შექმნას. სომხურ კინოში ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენა იყო 1931 წელს გადაღებული პოლიტიკური და სატირული კომედია „მექსიკელი დიპლომატები". 1935 წელს გადაიღეს პირველი ხმოვანი ფილმი „პეპო“,[3] რომელიც დიდი და მნიშვნელოვანი აღმოჩენა იყო კულტურულ ცხოვრებაში. 1930-იანი წლების ბოლოს სომხურმა კინემატოგრაფმა წარმატებით გაიარა ექსპერტიზა ისტორიულ-რევოლუციური კინემატოგრაფიის სფეროში. ამგვარად, ფილმებში „კარო", „ზანგეზური", „სჯანის მეთევზეები", „მთის მარში" ასახეს სომხეთში საბჭოთა ხელისუფლების გამარჯვებისთვის ბრძოლა და მოიპოვეს აუდიტორიის სიმპათიები.

დიდი სამამულო ომის დროს ბევრი სომეხი კინორეჟისორი გაემგზავრა ფრონტზე და სპეციალურ ჯგუფებში ქმნიდა საბრძოლო ხელოვნების ნიმუშებს. იმ წლებში კინოსტუდია „არმენფილმში“ გადაიღეს ისტორიული ფილმი „დავიდ ბეკი“. 1950-იანი წლების შუა პერიოდიდან სომხურ კინოს შეექმნა ახალი იმპერატივები იდეოლოგიური და მხატვრული პრობლემების გადასაჭრელად. აქტიური რევოლუციონერი კამოს იმიჯით შთაგონებულმა რეჟისორებმა სტეფანე კევორკოვმა და ერაზმუს მელიქ-კარამიანმა[4] გადაწყვიტეს შეექმნათ ისტორიულ-რევოლუციური ეპიკური ფილმები. პირველი ფილმი, „მე მას პირადად ვიცნობ“, გადაიღეს 1956 წელს, ხოლო მეორე, „საგანგებო დავალება“ გადაიღეს 1965 წელს.


მაღალ შეფასებას აძლევდა მიღწეულ შედეგებს ანტონ კოჩინიანი.[5] ბეკ-ნაზარიანს ერევნის მხატვრული ფილმების სტუდიამ გადასცა ჯილდო — შრომის წითელი დროშის ორდენი.[6]

ქრონოლოგია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • 1923 — სომხეთის სახალხო განათლების კომისარიატის ზოგადსაგანმანათლებლო ქსელში დაარსდა ორგანიზაცია „სახელმწიფო კინო“ და იმავე წელს დაარსდა სს „სახფოტოკინო“.
  • 1926ამო ბეკნაზარიანმა გადაიღო პირველი სომხური მხატვრული ფილმი „ნამუსი".
  • 1928 — ეწოდა სს „არმენკინო" სტუდია.
  • 1935 — ამო ბეკნაზარიანმა გადაიღო პირველი სომხური ხმოვანი ფილმი „პეპო".
  • 1938 — ეწოდა „ფილმ-სტუდია".
  • 1938ატამანოვმა გადაიღო პირველი სომხური ანიმაციური ფილმი „ძაღლი და კატა".
  • 1957 — ეწოდა „არმენფილმი".
  • 1966 — კინოსტუდია გახდა ამო ბეკნაზარიანის სახელობის.
  • 2005 — კინოკომპანია შეიძინა შპს „Armenia Studios“ (რომელიც „CS MEDIA CITY“ ჰოლდინგის ნაწილია).
  • 2006 — სომხეთის რესპუბლიკის მთავრობის გადაწყვეტილებით შეიქმნა სომხეთის ეროვნული კინოცენტრი.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი
  2. Շահնազարովն առաջարկել է վերադարձնել Պետկինոն
  3. «Պեպո»
  4. Հայկական հանրագիտարան։ ՀՍՍՀ Կինո. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-12-06. ციტირების თარიღი: 2022-06-12.
  5. Վ. Պետրոսյան «Անտոն Քոչինյանի ժամանակը» Էդիթ Պրինտ, Եր.-2013: Էջ 527-528
  6. ՀՀԱԱ, ֆ 1, ց. 53, գ. 73, թ. 52-53