ანტონიუ კოშტა
| ანტონიუ კოშტა | |
.jpg) ანტონიუ კოშტა 2024 წელს | |
| ევროპული საბჭოს პრეზიდენტი | |
|---|---|
| ამჟამინდელი თანამდებობა | |
| დაიკავა | 1 დეკემბერი, 2024 |
| წინამორბედი | შარლ მიშელი |
პორტუგალიის პრემიერ-მინისტრი | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 26 ნოემბერი, 2015 – 2 აპრილი, 2024 | |
| პრეზიდენტი | ანიბალ კავაკუ სილვა მარსელუ რებელუ დი სოზა |
| წინამორბედი | პედრუ პასუშ კოელიო |
| მემკვიდრე | ლუიშ მონტენეგრუ |
| დაბადებული | 17 ივლისი, 1961 ლისაბონი, პორტუგალია |
| პოლიტიკური პარტია | პორტუგალიის სოციალისტური პარტია |
| მამა | ორლანდუ და კოშტა |
| დედა | მარია ანტონია პალა |
| მეუღლე | ფერნანდა ტადეუ |
| შვილები | 2 |
| განათლება | ლისაბონის უნივერსიტეტი |
ანტონიუ ლუიშ სანტუშ და კოშტა (პორტ. António Luís Santos da Costa; დ. 17 ივლისი, 1961, ლისაბონი, პორტუგალია)[1] — პორტუგალიელი იურისტი და პოლიტიკოსი. ევროპული საბჭოს პრეზიდენტი 2024 წლის 1 დეკემბრიდან.[2]
და კოშტა 2015-2024 წლებში იყო პორტუგალიის 118-ე პრემიერ-მინისტრი და ხელმძღვანელობდა XXI (2015-2019 წწ.), XXII (2019-2022 წწ.) და XXIII (2022-2024 წწ.) კონსტიტუციურ მთავრობებს. პრემიერ-მინისტრის თანამდებობაზე თითქმის 9-წლიანი ყოფნით იგი მეორე ყველაზე ხანგრძლივად მმართველი პრემიერია, ამასთან კოშტა არის სამთავრობო თანამდებობებზე ყველაზე ხანგრძლივად მოღვაწე პოლიტიკოსი დემოკრატიულ პორტუგალიაში[3] და XXI საუკუნეში იბერიის ნახევარკუნძულის ყველაზე ხანგრძლივად მოღვაწე ეროვნული ლიდერი.[4]
1995-1997 წლებში იყო საპარლამენტო საქმეთა სახელმწიფო მდივანი, საპარლამენტო საქმეთა მინისტრი 1997-1999 წლებში, იუსტიციის მინისტრი 1999-2002 წლებში, შინაგან საქმეთა მინისტრი 2005-2007 წლებში, ასევე ლისაბონის მერი 2007-2015 წლებში. 2014 წელს იგი აირჩიეს სოციალისტური პარტიის გენერალურ მდივნად, ეს თანამდებობა ეკავა 2024 წლის დასაწყისამდე.[5]
2023 წლის 7 ნოემბერს კოშტა გადადგა თანამდებობიდან მის მთავრობის წევრებთან დაკავშირებული გამოძიების გამო, რომელიც ეხებოდა სავარაუდო კორუფციას და გადაცდომებს ქვეყანაში ლითიუმის მოპოვებისა და წყალბადის პროექტების მართვაში.[6][7]
პორტუგალიის პრეზიდენტმა გადაწყვიტა პარლამენტის დათხოვნა და დანიშნა რიგგარეშე არჩევნები, რომელიც ჩატარდა 2024 წლის 10 მარტს. კოსტა დარჩა პრემიერ-მინისტრად მოვალეობის შემსრულებლის სტატუსით 2024 წლის 2 აპრილამდე, სანამ მისმა შემცვლელმა, ოპოზიციის ლიდერმა ლუიშ მონტენეგრუმ არ დადო ფიცი.[8][9]
2024 წლის დეკემბერში კოშტამ შარლ მიშელი შეცვალა ევროპული საბჭოს პრეზიდენტის თანამდებობაზე.[10]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Leadership. ციტირების თარიღი: 15 July 2020
- ↑ Brzozowski, Alexandra (29 Nov 2024). „Costa takes helm as European Council president, eyes internal reforms“. Euractiv.com.
- ↑ „Eis os políticos que estiveram mais tempo no Governo (e há um novo líder da tabela)“. Expresso (Portuguese). 16 January 2023. ციტირების თარიღი: 2 December 2024.
- ↑ „António Costa, o homem que "brilhou como nunca" com a geringonça mas que foi "devorado por um carrossel de escândalos"“. Correio da Manhã (Portuguese). 31 March 2024. ციტირების თარიღი: 2 December 2024.
- ↑ António Costa's Biography on the Portuguese Government's official webpage დაარქივებული 8 December 2015 საიტზე Wayback Machine. .
- ↑ „Portugal's PM Costa resigns over corruption investigation“. Reuters (ინგლისური). 2023-11-07. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 7 November 2023. ციტირების თარიღი: 2023-11-07.
- ↑ „Face a buscas e detenções, Marcelo recebeu Costa a pedido deste em Belém“. Notícias ao Minuto (პორტუგალიური). 2023-11-07. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 7 November 2023. ციტირების თარიღი: 2023-11-07.
- ↑ Marcelo dissolve Parlamento. António Costa no Governo até às próximas eleições a 10 de março pt. ციტირების თარიღი: 16 November 2023
- ↑ Pinto, Salomé (2 April 2024). „Montenegro sucede a Costa. Ministros tomaram posse“ [Montenegro succeeds Costa. Ministers took office]. ECO (Portuguese). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 3 April 2024. ციტირების თარიღი: 4 April 2024.
- ↑ „Von der Leyen, Costa and Kallas bag EU top jobs“. Poltico Europe (English). 27 June 2024. ციტირების თარიღი: 27 June 2024.
| |||||
.svg){kind=small}
