ანდრეი პლატონოვი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ანდრეი პლატონოვი

ანდრეი პლატონოვის ქანადაკება ქ. ვორონეჟში
დაბადების სახელი ანდრეი პლატონის ძე კლიმენტოვი
დაბადების თარიღი 28 აგვისტო, 1899
ვორონეჟი, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი 16 აგვისტო, 1951
მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი
მოქალაქეობა სსრკ
პროფესია ფილოსოფოსი, მწერალი, დრამატურგი
ანდრეი პლატონოვი (1938)

ანდრეი პლატონის ძე პლატონოვი (რუს. Андре́й Плато́нович Плато́нов, ნამდვილი გვარი კლიმენტოვი, რუს. Климе́нтов;[1] დ. 28 აგვისტო, 1899 — გ. 5 იანვარი, 1951) — რუსი ფილოსოფოსი, დრამატურგი და პოეტი. მიუხედავად იმისა, რომ პლატონოვი თავს კომუნისტად თვლიდა, მისი ძირითადი ნაშრომები სიცოცხლის განმავლობაში გამოუქვეყნებელი დარჩა კოლექტივიზაციისა და სტალინისტური პოლიტიკის მიმართ სკეპტიკური დამოკიდებულების გამო.მისი ცნობილი ნაწარმოებებია ჩევენგური, ქვაბული, ჯანი და სხვა .

ადრეული ცხოვრება და განათლება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პლატონოვი დაიბადა ვორონეჟის გარეუბანში, ჩერნოზემის რეგიონში. მამა რკინისგზის საამქროში მუშაობდა, დედა კი ადგილობრივი მესაათის შვილი იყო. პლატონოვი სწავლობდა ადგილობრივ სამრევლო სკოლაში, დაამთავრა ოთხწლიანი დაწყებითი განათლება საქალაქო სკოლაში და მუშაობა დაიწყო 13 წლის ასაკში, სადაზღვევო კომპანიაში. 1917 წლის რევოლუციის შემდეგ სწავლობდა ვორონეჟის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში ელექტრო ტექნოლოგიებს.

ადრეული კარიერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1918-1921 წლებში პლატონოვი ინტენსიურად აქვეყნებს ლექსებს, მოთხრობებს, სტატიებსა და ესეებს ისეთ თემატიკებზე როგორიცაა: პოლიტიკა, ფილოსოფია, რელიგია, ეკონომიკა, მეცნიერება და სხვა. 1920 წელს შეუერთდა კომუნისტ ჟურნალისტთა კავშირს და მუშაობდა რედაქტორად ადგილობრივი რკინიგზის მუშათა კავშირის გაზეთში. 1920 წელს პლატონოვი აირჩიეს ვორონეჟში ახლად ჩამოყალიბებულ პროლეტარ მწერალთა კავშირის დროებით გამგეობაში. 1920 წლის ივლისში პლატონოვი მიიღეს კომუნისტურ პარტიაში მისი მეგობრის ლიტვინის(მოლოტოვის)[2] რეკომენდაციით . ის ესწრებოდა პარტიის შეხვედრებს, მაგრამ 1921 წლის 30 ოქტომბერს გარიცხეს პარტიიდან, როგორც"არასტაბილური ელემენტი."

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Варламов А. Н. Андрей Платонов. — М.: Молодая гвардия, 2011. — 546 c. ISBN 978-5-235-03411-2.
  2. Alexei Varlamov, "Platonov and the Party", quoted in Online diary of Svetlana Koppel-Kovtun, 4 December 2016 (რუსული).