ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი
დაბადების თარიღი 1 ნოემბერი, 1976 (1976-11-01) (47 წლის)
თბილისი, საქართველო
ეროვნება ქართველი
წოდება საქართველოს სამეფო ტახტის პირველი მემკვიდრე
რელიგია მართლმადიდებლობა
მეუღლე(ები) გრიგოლ მალანია
 (იქ. 2001; გ. 2007)

დავით ბაგრატიონ-მუხრანელი
 (იქ. 2009; გ. 2013)
შვილ(ებ)ი ირინა
მარიამი
გიორგი
მშობლები მამა: ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკი
დედა: ლეილა ყიფიანი
ხელმოწერა

ანა ნუგზარის ასული ბაგრატიონ-გრუზინსკი (დ. 1 ნოემბერი, 1976, თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ) — ბაგრატიონთა დინასტიის გრუზინსკთა შტოს წარმომადგენელი. ქართლ-კახეთის უკანასკნელი მეფის, გიორგი XII-ის პირდაპირი შთამომავალი და საქართველოს სამეფო ტახტის პირველი მემკვიდრე 1984 წლიდან. ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკისა და მისი ცოლის, ლეილა ყიფიანის უფროსი ქალიშვილი. 2009 წელს დინასტიის გაგრძელებისა და მემკვიდრის დატოვების მიზნით იძულებით გაჰყვა ცოლად თავის გარე ბიძაშვილ დავით ბაგრატიონ-მუხრანელს, რომელთანაც 2011 წელს ვაჟი, უფლისწული გიორგი ბაგრატიონი შეეძინა და რომელთანაც 2013 წელს განქორწინდა.

ადრეული ცხოვრება და კარიერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი დაიბადა 1976 წლის 1 ნოემბერს თბილისში, საქართველოს საბჭოთა რესპუბლიკაში. იგი არის ერეკლე II-ის ვაჟის, ქართლ-კახეთის უკანასკნელი მეფე გიორგი XII-ისა და დედოფალ ქეთევან ანდრონიკაშვილის პირდაპირი შთამომავლის, ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკისა და მისი მეუღლის, ლეილა ყიფიანის ორი ქალიშვილიდან უფროსი. ანას მხოლოდ ერთი უმცროსი და ჰყავს მაია ბაგრატიონ-გრუზინსკის სახით, რომელიც 1978 წლის 2 იანვარს დაიბადა.

ანამ სკოლა თბილისში დაამთავრა, რის შემდეგაც სწავლა ასევე თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში განაგრძო ჟურნალისტიკის განხრით. უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ ანამ სკოლაში მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა, თუმცა ეს დიდხანს არ გაგრძელებულა.

ქორწინებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პირველი ქორწინება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი პირველად 2001 წლის 17 მაისს დაქორწინდა გრიგოლ მალანიაზე (დაბადებული 1970), რომელიც ცნობილი არქიტექტორია, მისი მშობლები კი არიან გრიგოლ მალანია (1947-2009) და ნანა მგალობლიშვილი (დაბადებული 1951). დედის ხაზით, გრიგოლ მალანია ანას მსგავსად გიორგი XII-ის შთამომავალია.

ქორწინებაში ანასა და გრიგოლს ორი გოგონა შეეძინათ, რომელიც ანას მამის კატეგორიული მოთხოვნით დედის გვარზე დაარეგისტრირეს, რასაც თავის დროზე დიდი სკანდალი მოჰყვა.

მათი ქორწინება უიღბლო აღმოჩნდა და ისინი 2007 წელს განქორწინდნენ.

მეორე ქორწინება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2008 წლიდან დაიწყო საუბარი საქართველოს სამეფო ტახტის აღდგენასთან დაკავშირებით, რის გამოც ტახტზე ბაგრატიონთა ორმა შტომ: გრუზინსკებმა და მუხრანელებმა განაცხადეს პრეტენზია. სწორედ ამიტომ, შეიქმნა ისეთი მემკვიდრის გაჩენის აუცილებლობა, რომელიც ორივე შტოს წარმომადგენელი იქნებოდა. ამ მიზეზით, 2009 წლის 8 თებერვალს სამების საკათედრო ტაძარში ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი დაქორწინდა დავით ბაგრატიონ-მუხრანელზე. მათ ქორწილს 3, 000 სტუმარი დაესწრო. ქორწილის დღეს პრინცესა ანამ ტელეკომპანია რუსთავი 2-ს განუცხადა:„ვიმედოვნებ, ეს ჩემს ცხოვრებას უბედნიერესს გახდის“. მამამისმა, ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკმა კი განაცხადა: „ეს უაღრესად მნიშვნელოვანი დღეა, რომელიც დიდ სარგებელს მოუტანს საქართველოს მომავალს“.

ქორწინება სრულიად საქართველოს კათალიკოს პატრიარქ ილია II-ის კურთხევით ჩატარდა, რითაც თითქოს უნდა გაერთოანებულიყო ბაგრატიონთა დინასტიის ორი შტო. პატრიარქმა ასევე გამოთქვა იმედი, რომ ანასა და დავითის შვილი პოსტ-საბჭოთა საქართველოს პირველი მეფე გახდება. ქორწინებას ასევე დიდად მიესალმნენ მონარქისტები და აზრი გამოთქვეს საქართველოს სამეფოდ გადაკეთების თაობაზე, რაც ბაგრატიონთა დინასტიის მმართველობის ქვეშ მოხდებოდა, თუმცა მონარქია კონსტიტუციური უნდა ყოფილიყო.

იმჟამინდელი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილისგან შევიწროვებულმა ბაგრატიონთა წყვილმა საიდუმლო ცხოვრება ესპანეთში გააგრძელა, ვინაიდან დავითი ესპანეთის მეფე ხუან-კარლოს I-ის ნათესავია. მაგრამ მალე გავრცელდა ინფორმაცია, რომ სამეფო წყვილში ბზარი გაჩნდა და ანა და დავითი ერთმანეთს დაშორდნენ. მიზეზი კი შორენა ბეგაშვილის სკანდალური აღიარება გახდა, რომ ის და დავითი საყვარლები იყვნენ. მათი პირველი გაშორება 2009 წელს, ქორწინებიდან თვენახევარში მოხდა, რის შემდეგაც მალევე შერიგდნენ, თუმცა 2010 წელს ესპანეთში ყოფნისას ისინი კვლავ გაშორდნენ, თუმცა ისევ შერიგდნენ. მეორე შერიგებიდან მალევე ანა დაორსულდა და 2011 წლის 27 დეკემბერს მადრიდში მან ვაჟი გააჩინა, რომელსაც გიორგი დაარქვეს და ორივე მშობელმა მისცა თავისი გვარი, რის გამოც იგი გიორგი ბაგრატიონ-ბაგრატიონია. პატარა გიორგი 2013 წლის 3 ნოემბერს მონათლა ილია II-მ. მიუხედავად ამისა, ანა და დავითი უკვე ძალიან დაშორებულნი იყვნენ ერთმანეთს, რის გამოც 2013 წლის 15 დეკემბერს განქორწინდნენ, გიორგიზე მეურვეობა კი ანამ მიიღო.

სამეფო სკანდალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2019 წლის გაზაფხულზე, ბაგრატიონთა სამეფო ოჯახი კიდევ ერთ დიდ სკანდალში გაეხვა, რომელიც მუხრანელებისა და გრუზინსკების სერიოზულ დაპირისპირებაში შეიძლება გადაიზარდოს.

ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი თავის ყოფილ ქმარს, დავით ბაგრატიონ-მუხრანელს ფიზიკურ ძალადობაში ადანაშაულებს და აცხადებს, რომ 2014 წლის 9 მაისს ყოფილი მეუღლე მას ფიზიკურად გაუსწორდა. ანამ წარადგინა ექიმისა და ექსპერტიზის დასკვნა, სადაც წერია, რომ 2014 წლის 9 მაისს, დაახლოებით 22:00 საათზე, დავითი მას ფიზიკურად გაუსწორდა. როგორც თავად ანამ განაცხადა, დავითი მას უსასტიკესად სცემდა და ამ დროს გონებაც კი დაკარგა, რის გამოც ზუსტად არ ახსოვს რა მოხდა. ასევე მისი განცხადებით, დავითმა იგი მათი არასრულწლოვანი ვაჟის თანდასწრებით სცემა. მას სახესა და სხეულზე სერიოზული დაზიანებები ჰქონდა, რის გამოც ქმარმა იგი თბილისში ორი დღის მანძილზე არ გაუშვა.

ანას განცხადებით, ქმარი მას ქორწინების პერიოდშიც ხშირად სცემდა. ამ დროს მას პოლიციისათვის არ მიუმართავს, თუმცა ბოლოს ექსპერტიზის ეროვნულ ბიუროს მან ოჯახის დაჟინებული მოთხოვნის გამო მიმართა. თავად დავითი და მისი ადვოკატი ამტკიცებს, რომ ანა მას არ უცემია და თავადაც აინტერესებს ვინ ჩაიდინა ეს.

სამეფო ოჯახის დავა უკვე რამდენიმე თვეა გრძელდება. ნუგ­ზარ და ანა ბაგ­რა­ტი­ონ-გრუ­ზინ­სკე­ბმა და­ვით ბაგ­რა­ტი­ონ-მუხ­რა­ნე­ლის წი­ნა­აღ­მდეგ სა­სა­მარ­თლო­ში და­ვა და­ი­წყეს. მო­სარ­ჩე­ლე მხა­რე, ბაგ­რა­ტი­ონ-გრუ­ზინ­სკი ყო­ფილ მე­უღ­ლეს სა­მე­ფო სა­ხე­ლის უნე­ბარ­თვოდ სარ­გებ­ლო­ბა­ში სდებს ბრალს და მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნის ანა­ზღა­უ­რე­ბის­თვის სიმ­ბო­ლურ თან­ხას - 1 ლა­რის გა­დახ­დას ითხოვს.

თუმ­ცა, პირ­ვე­ლი­ვე სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ზე გრუ­ზინ­სკებ­მა მუხ­რა­ნე­ლე­ბის­გან შე­მა­გე­ბე­ბელი ბრალ­დე­ბა მო­ის­მი­ნეს - და­ვით ბაგ­რა­ტი­ო­ნის ად­ვო­კატ­მა ლე­ვან ჩხე­ი­ძემ სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სის წინ მე­დი­ას­თან გა­ნა­ცხა­და: „ჩემ­თვის ცნო­ბი­ლია და სან­დო წყა­რო­თი ვიცი, რომ სა­პატ­რი­არ­ქომ ჩა­ა­ტა­რა დნმ-ის კვლე­ვა და ნუგ­ზარ ბაგ­რა­ტი­ო­ნი არ არის ბაგ­რა­ტი­ო­ნი, ის არის სი­ხა­რუ­ლი­ძე და იბ­რა­ლებს გვარს“[1].

აქტივობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პრინცესა ანამ დიდი ინტერესი გამოიჩინა სოციალურ-ეკონომიკური საკითხებისადმი, რომელიც დიდ გავლენას ახდენს საქართველოს პოპულაციის გარკვეულ სეგმენტებზე. Heifer International-თან და სხვა ადგილობრივ არასამთავრობო ორგანიზაციებთან ერთად იგი ცდილობს იძულებით გადაადგილებულ პირთა ცხოვრების პირობების გაუმჯობესებას. ის განსაკუთრებულად 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომში დაზარალებულებზე ზრუნავს. პრინცესა ანამ დიდი ძალისხმევა გამოიჩინა და თანამშრომლობა გამოიჩინა საქართველოს მთავრობასა და თვით აღიარებული აფხაზეთის რესპუბლიკაში ჰუმანიტარული დახმარებისთვის.

შვილები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პირველ ქმართან:

  1. ირინე ბაგრატიონ-გრუზინსკი (დ. 2003);
  2. მარიამ ბაგრატიონ-გრუზინსკი (დ. 2007);

მეორე ქმართან:

  1. გიორგი ბაგრატიონ-ბაგრატიონი (დ. 27 სექტემბერი, 2011);

ჯილდოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დინასტიური ჯილდო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ბაგრატიონთა დინასტიისგან: დიდი ქალბატონი და რაინდი დიდებული ჯვრისა, საქართველოს სამეფო გვირგვინის ორდერის ჯაჭვით;

საგარეო ჯიდლოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • რუანდას სამეფო ოჯახისგან: დიდებული ჯვრის რაინდი რუანდას სამეფო გვირგვინის ორდერისა;
  • შვედეთის სამეფო ოჯახისგან: დიდი მეთაური ამარანთის სოციალური ორდერისა;

წარმომავლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

წინაპრები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პატრიარქატული წარმოშობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტიტულატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • 1 ნოემბერი, 1976 - 13 აგვისტო, 1984: მისი სამეფო უმაღლესობა პრინცესა ანა ბაგრატიონ-გრუზინსკი;
  • 13 აგვისტო, 1984 - 17 მაისი, 2001: მისი სამეფო უდიდებულესობა და ყველაზე მოწყალე პრინცესა ანა ნუგზარის ასული ბაგრატიონ-გრუზინსკი, საქართველოს სამეფო ტახტის პირველი მემკვიდრე;
  • 17 მაისი, 2001 - დღემდე: მისი სამეფო უმაღლესობა და ღვთით კურთხეული პრინცესა ანა ნუგზარის ასული ბაგრატიონ-გრუზინსკი, უფროსი მემკვიდრე საქართველოს სამეფო ტახტისა და სახლისა;

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]