ალექსანდრე შანიძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ შანიძე.

ალექსანდრე შანიძე (დ. 15 აგვისტო, 1907, ზემო ნოღა — გ. ?) — ქართველი საბჭოთა პოეტი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1932 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. პირველი წიგნი „ლექსები“ 1928 წელს გამოაქვეყნა. ეკუთვნის ძირითადი პოეტური კრებულები: „მეჩვიდმეტე“ (1934), „ლექსები“ (1937), „საბრძოლო სიმღერები“ (1943), „სიყვარულმა მათქმევინა“ (1955), „გულისნადები“ (1962), „რაც მინატრია“ (1967), „სახატე მზის და ვარდისა“ (1975), „ნატვრისთვალი“ (1977), „არდავიწყება“ (1980), „დაბინდებამდე“ (1988), „ვარსკვლავეთის სავანე“ (1989), „მწუხრი ივერიისა“ (1995). მისი ლექსები თარგმნილია რუსულ, სომხურ, აზერბაიჯანულ, ბელორუსიულ ენებზე.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]