ალასტანი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სოფელი
ალასტანი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე სამცხე-ჯავახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტი
თემი ალასტანი
კოორდინატები 41°32′49″ ჩ. გ. 43°24′03″ ა. გ. / 41.54694° ჩ. გ. 43.40083° ა. გ. / 41.54694; 43.40083
დაარსდა 1828
ცენტრის სიმაღლე 1660
მოსახლეობა 641[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა სომხები 99,2 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
ალასტანი — საქართველო
ალასტანი
ალასტანი — სამცხე-ჯავახეთის მხარე
ალასტანი
ალასტანი — ახალქალაქის მუნიციპალიტეტი
ალასტანი

ალასტანი[2]სოფელი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში, მდინარე ჭობარეთის ორივე ნაპირზე, ზღვის დონიდან 1660 მეტრზე, ახალქალაქიდან დაშორებულია 22 კმ-ით.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ალასტანი უძველესი ისტორიული სოფელია საქართველოში. XIII–XIV საუკუნეებში იგი იყო საუფლისწულო მამული, ქართველ მეფეთა თუ უფლისწულთა რეზიდენცია. თუ რა როლს თამაშობდა სოფელი საქართველოს ისტორიაში, წარმოდგენა შეგვექმნება, თუ გავიხსენებთ, რომ ლაშა-გიორგის ალასტანელ მეფეს ეძახდნენ. ლაშა-გიორგის გარდა ალასტანელი მეფეები ყოფილან დავით და მელქისედეკ რუსუდან დედოფლის შემდეგ. „ეტყობა მონღოლების დროს ერთი შტო ბაგრატიონთა გამეფებულა ალასტანში“ (ექვთიმე თაყაიშვილი).

ისტორიულად ალასტანი ორად იყოფოდა ზემო და ქვემო ალასტანი.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 641 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[3] 1133 513 620
2014[1] 641 313 328

ეკლესია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფლის ცენტრში დგას X–XI სს. დარბაზული ეკლესია. ეკლესიის აღმოსავლეთ კედელზე არის ორი წარწერა. ერთი იკითხება: „ესე მე ოძელმან დავდე ქვა“. მეორე წარწერის წაშლა უცდიათ საგულდაგულოდ, საღებავიც გადაუსვამთ ისე, რომ აღარ ირჩევა. სოფელში ქართული ეკლესიის უკანვე აშენებულია XIII–XIV საუკუნეების სომხური დიდი ეკლესია.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 267.
  • ბერიძე მ., ჯავახეთის ძეგლთა მდგომარეობა (სამეცნიერო ექსპედიციის ანგარიში, 1979). ჯავახეთი. ისტორია და თანამედროვეობა. გვ. 335-404, ახალციხე, 2002

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
  2. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 15.
  3. მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.