აკაკი ურუშაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ურუშაძე.

აკაკი ურუშაძე (დ. 27 ოქტომბერი, 1918, თბილისი — გ. 1989) — ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1964), პროფესორი (1966), მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1979).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი 1940 წელს. 1943 წლიდან პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში. 1968 წლიდან იყო კლასიკური ფილოლოგიის კათედრის გამგე. იკვლევდა ბერძნულ-ქართული კულტურულ–ლიტერატურული და ენობრივი ურთიერთობის საკითხებს; ავტორია მნიშვნელოვანი გამოკვლევებისა კლასიკური ფილოლოგიის დარგში: „ძველი კოლხეთი არგონავტების თქმულებებში“ (1964), „ქართული კულტურის კერა ბულგარეთში“ (1969), „ბერძნულ-რომაული და ქართული მეტრიკის საკითხები“ (1980). მასვე ეკუთვნის ბერძნულ-ლათინურენოვან ავტორთა თხზულებების თარგმანები გამოკვლევებითა და კომენტარებით: აპოლონიოს როდოსელის „არგონავტიკა“ (1948; 1970), პლუტარქეს „რჩეული პარალელური ბიოგრაფიები“ (I, 1987, 1974), ქსენოფონტის "მოგონებები სოკრატეზე" და "სოკრატეს აპოლოგია" (1973), ჰორაციუსის „პოეტური ხელოვნებისათვის“ (1981) და სხვა.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]