აბულ-ჰეიჯა იბნ-ჯაფარი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

აბულ-ჰეიჯა იბნ-ჯაფარითბილისის საამიროს ამირა სავარაუდოდ 1045-1062 წლებში. იგი იყო ჯაფარ იბნ-ალის შვილი, რომელიც თავის ძმა მანსურთან ერთად იბრძოდა თბილისის დასაკუთრებისათვის. მისი მმართველობის დროს 1046 წელს თბილელმა ბერებმა ქალაქი სამმართველოდ გადასცეს ბაგრატ IV-ს. თუმცა ფეოდალთა ღალატის გამო მალე დაკარგა. 1062 წლიდან ქალაქს კვლავ თბილელი ბერები განაგებდნენ.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • საქართველოს ისტორია, ტ. I, თბ., 2008