ნაკანო სიგეჰარუ

ნაკანო სიგეჰარუ
იაპონ. 中野重治
დაბადების თარიღი	25 იანვარი, 1902(1902-01-25)
დაბადების ადგილი	საკაი
გარდაცვალების თარიღი	24 აგვისტო, 1979(1979-08-24) (77 წლის)
საქმიანობა	პოლიტიკოსი, რომანისტი, პოეტი და მწერალი
ენა	იაპონური ენა
მოქალაქეობა	იაპონია
ალმა-მატერი	ტოკიოს უნივერსიტეტი
ჯილდოები	იომიურის პრემია და ნომის ლიტერატურული პრემია
მეუღლე	Izumi Hara
ნაკანო სიგეჰარუ ვიკისაწყობში

ნაკანო სიგეჰარუ (დ. 25 იანვარი, 1902, ფუკუის პრეფექტურა — გ. 24 აგვისტო, 1979) — იაპონელი მწერალი, პუბლიცისტი. დაამთავრა ტოკიოს უნივერსიტეტის ლიტერატურის ფაკულტეტი (1927). პროლეტარული ლიტერატურისა და ხელოვნებისათვის 20-იანი წწ. მოძრაობის მონაწილე, ახალი იაპონური ლიტერატურული საზოგადოების (1945) ერთ-ერთი ორგანიზატორი. ფართოდაა ცნობილი მისი ლექსი "სიმღერა" (1926) და მოთხრობები "გაზაფხულის ქარი" (1925). "ტეცუს ნაამბობი" (1929), "შაქარი" (1930). ავტობიოგრაფიული ხასიათის თხზულებებია "სოფლის სახლი" (1935), "სიმღერასთან დამშვიდობება" (1939).

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 301.