გაბრიელ ღამბარაშვილი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
გაბრიელ ღამბარაშვილი
დაბ. თარიღი 12 (24) ივლისი, 1878
დაბ. ადგილი გორი, ტფილისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი 18 ივლისი, 1954(1954-07-18) (76 წლის)
გარდ. ადგილი თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
მოქალაქეობა რუსეთის იმპერია
 საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
 სსრკ
საქმიანობა მეან-გინეკოლოგი
ჯილდოები ლენინის ორდენი და შრომის წითელი დროშის ორდენი

გაბრიელ გრიგოლის ძე ღამბარაშვილი (დ. 24 ივლისი, 1878, გორი, — გ. 18 ივლისი, 1954, თბილისი) — ქართველი მეან-გინეკოლოგი, თეორიული და პრაქტიკული მეანობა-გინეკოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებელი საქართველოში. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1912), პროფესორი (1917), საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1941).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1907 წელს დაამთავრა ბერლინის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი. ალექსანდრე გუბარევისა და ვლადიმერ სნეგირიოვის მოწაფე. სტუდენტობის პერიოდში გერმანულ ენაზე გამოაქვეყნა 2 მეცნიერული გამოკვლევა აორტის ანევრიზმისა და ღვიძლის სიდეროზის შესახებ. 1912–17 წლებში მოსკოვის უნივერსიტეტის მეანობა — გინეკოლოგიის კათედრის პრივატ-დოცენტი, 1917-20 წლებში კი ამავე კათედრის პროფესორი იყო, ერთდოულად მუშაობდა მოროზოვის სახელობის სიმსივნეების ინსტიტუტში. მოსკოვში მუშაობის პერიოდში მისი თაოსნობით ქართულ ენაზე იბეჭდებოდა სამედიცინო-საგანმანათლებლო ლიტერატურა. 1920–54 წლებში ღამბარაშვილი განაგებდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტის (1930 წლიდან თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის) მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრას. საქართველოში დანერგა მრავალი გინეკოლოგიური ოპერაცია, შეიმუშავა ხელოვნური საშოს შექმნის მეთოდი; შეისწავლიდა რენტგენო და რადიოთერაპიის, ონკოლოგიის, ჰორმონო-თერაპიისა და სხვა საკითხებს. ქართულ ენაზე შეადგინა გინეკოლოგიური სახელმძღვანელო (თბილისი, 1941). წლების მანძილზე იყო საქართველოს მეან-გინეკოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოების თავმჯდომარე. ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრი 1911 წლიდან. დაჯილდოებულია ლენინის ორდენითა და შრომის წითელი დროშის ორდენით.

თხზულებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ავთვისებიანი სიმსივნების ეთიოლოგია, ტფ, 1930;
  • К вопросу о влиянии экстракта яичников на сосудистую систему и его отношение к gl. thyreoidea, М., 1912 (ავტორეფ.).

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • აბაშიძე ვ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 582.
  • გიგინეიშვილი მ., გაბრიელ ღამბარაშვილი, თბ., 1955.